The Shady Greys, foto Nous Daovise
Zo rauw scheurend en manisch ritmisch openen niet veel platen, maar bij The Shady Greys gaat het letterlijk vanaf de eerste tel los op Like A Child. Duidelijk een kwestie van ‘geen gras eroverheen…’, en tegelijk zeker wel vol gas erop. Het openings- en titelnummer van het debuutalbum is een heerlijk staaltje lowdown & dirty blues en garagepunk en gelukkig de opmaat naar meer. Het Amsterdamse duo heeft nog negen nummers op de band geslingerd voor de eerste langspeler, die op 15 april officieel het licht ziet en die je nu al helemaal kunt horen op Never Mind The Hype. Hel ja.
The Shady Greys, foto Jonathan Hielkema
Voor deze sound heb je dus maar twee mensen nodig: Zanger-gitarist Marcus Hayes en Catherine Coutoux (percussie en vocalen). Ze kwamen in september 2015 met eerste EP Follow, die je ook hier op NMTH voor het eerst hoorde. Anderhalf jaar verder is het tijd voor een debuut op albumlengte. Voor de release tekent Kroese Records, officieel op 15 april dus. Opvallend: Dit is na Mexican Surf (7″ op Waaghaals Records) al de tweede release in korte tijd die dankzij een (label van de) platenspeciaalzaak het licht ziet en vorig jaar bezorgde Sounds Haarlem (Likes Vinyl) ons al de debuutplaat van Magnetic Spacemen. Goede ontwikkelingen dus.
Dat laatste gaat zeker ook op voor deze plaat, die bij derde nummer Not On My Street alweer zo’n hoogtepunt kent. De track start geduldig op en na vijftig seconden gaan de registers open, dankzij fuzzy en distorted pedalenwerk van Marcus. Na die climax krijg je zo’n 10 seconden tijd om bij te komen en adem te happen, waarna Scream & Shout er weer wat meer bluesy en punky opvliegt. De extra opzwepende schop in je ballen komt van Catherines kickdrum. Voordat we per ongeluk overgaan tot een track-by-track… slinger die plaat hieronder aan fool!
Het duo is eerlijk over hoe toevallig de band tot stand kwam. De Oostenrijker en Française liepen elkaar tegen het lijf in Amsterdam, nota bene bij een ‘crappy telemarketing job’. Een gedeelde liefde voor trashy garage en een lo-fi aanpak leidde tot de rauwe groep The Shady Greys. Ze zweren bij minimale en goedkope gear en touren daarmee al sinds 2012 door Europa. Wij leerden het tweetal pas op de Popronde van 2014 kennen en we waren niet de enige. Marcus en Catherine liepen er ook Robin ‘Robbing Banks’ van Saaze tegen het lijf, een Utrechter waarmee het goed muziek maken en ouwehoeren is, maar waarmee je ook prima kunt hangen, bieren en vooral produceren. En zo werd Like A Child vastgelegd in diens Utrechtse studio.
The Shady Greys is een band die de zaken lekker losjes aanpakt, een groep die de Facebook-pagina doodleuk kopt met ‘New album!! Coming soon, April 1st (probably). If we’re ready on time, you know…’ 15 april zijn ze er dus klaar voor en of het door die losheid komt weten we niet, maar er lijkt niet echt een presentatie gepland. Wel veel andere data, waaronder een Duits tourtje en zomerfestival en morgenavond (zaterdag 8-4) zijn ze erbij in La Porte d’Or in IJzendijke als de line-up van Weitjerock bekend wordt gemaakt. Meer live-data onder de stream:
The Shady Greys live:
8/04 La Porte d’Or, IJzendijke (aankondiging van de Weitjerock line-up)
22/04 Olympic Cafe, Paris (FR)
13/05 De Kleine Kunst, Ghent (BE)
21/05 Luxor Live, Arnhem
24/05 Ars Vitae, Rodewisch (DE)
26/05 Alte Papierfabriek, Greiz (DE)
27/05 Borwaerk, Netzschkau (DE)
21/07 Raut Oak Festival, Riegsee (DE)
Live-impressies (ouder materiaal):
RPM sessions – The Shady Greys from lackofmotion on Vimeo.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.