Het Groninger Uhgah? Wugah! is al lang geen onbekende meer in het noorden van het land. Ondertussen krijgt dit trio ook enige voet aan de grond in de rest van Nederland en deed het reeds een aantal optredens in het buitenland (Duitsland, UK). Terecht, want zowel live als op plaat is Uhgah? Wugah! een muzikale fragmentatiebom met niet te missen uitwerking. Het titelloze debuutalbum uit 2014 kwam met een explosieve melting pot van punk tot metal die al beste oorwassingen gaf. Jello Biafra, Victim´s Family maar ook een Primus zijn namen die zoal opduiken binnen de sound van de band zijn zelfbenoemde nineties cross-over on steroids. Een benaming die zonder twijfel Uhgah? Wugahs! verhitte, opgepompte lading dekt. Nu is daar dan nieuwe full-length The Lighter Side of Global Warming, uit op 31 maart.
Door Jurgen de Raad
Het powertrio vuurt in goed zesendertig minuten tijd twaalf tracks op je af die al hardcore punkend en funkend voorzien in een fel bruisende bak energie. Opruiende rebellie dendert gelijk goed over je heen bij opener Conspiratio infinita (zie een live-uitvoering ervan hier meteen beneden). Compacte, scherpe riffjes en opfokkende punk/hardcore drumritmiek veroorzaken een niet te stoppen, hevig swingend hoofdschudden. Maynard (you´re on!) zet de vaart er nog meer in. Deze razende track van zo´n anderhalve minuut slaat je fijn voor je kanis met vinnige korte noten-hardcore. Afwijkende punk-invulling à la No Means No geeft op het begin van de plaat ook direct Uhgah? Wugahs! typerende songaankleding weer. De ingezette hoge versnellingen binnen nummers en het regelmatig aparte – wat jazzy, soms licht bevreemdende – gitaarwerk van Martijn Wassenaar zijn kenmerkend bij de stadjers. Ijzersterke afmaker in het geheel is basbeul Jurjen Kah. Hij voorziet de tracks geregeld van een gloeiende funk-omranding. Zijn prikkelend zwiepende slapping en snapping maken de nummers mogelijk nog onweerstaanbaarder.
Drummer Reinee Huizinga lijkt ´de grote overmoeibare´ op de plaat. Met zijn bijna onophoudelijke korte meppen vormt hij het duidelijk punk/hardcore-cement in de songs. Misschien dat die vaak tomeloze ritmiek het onderlinge songmateriaal soms net iets te veel op elkaar laat lijken. Maar, interessante, inventieve breaks komen dan meestal toch nog op tijd om de ritmische spanning genoeg vast te houden.
Thoroughly Screwed verrast met meer melodieuze punkrock. Een track die ook een tandje teruggaat in tempo. Net zo verrassende hooks – beetje Helmet – zorgen dan weer voor lekkere bites. Heel opvallend is eveneens Uhgah? Wugah!. Gewoon ontleend aan de bandnaam en hangend in midtempo, komt Primus hier goed om de hoek kijken. Met een terugkerend stuk dat zo in een nummer van de Amerikanen had kunnen zitten.
De band bracht All Lies – zie hieronder de amusante clip – als voorbode op het te verschijnen nieuwe album. Een prima zet. De track knalt er opnieuw stevig op los, met de herkenbare Uhgah? Wugah!-ingrediënten aan boord. Een signatuur die ook nog maar eens de kwaliteiten van de Groningers benadrukt. De typisch scanderende zang van Wassenaar – in de refreinen soms bijgevallen door het yellende ritmeduo – sluit perfect aan bij de veelal rappe staccato riffpatronen en golvende gitaarlijntjes.
De gehele plaat maakt het duidelijk: een hoge spelvaardigheid – echter nìet vervallend tot hoogdravendheid – gevat in supercatchy nummers. En bijkomend geeft het drietal, naast het dominant pittige mengsel van punk, hardcore, funk en metal, subtiele knipogen naar andere stijlen als jazz, blues en zelfs rockabilly. Bijvoorbeeld op het vingervlugge Need a War Want to Kill: onder wederom heerlijke funkmetal-dampen is het een wild stuivertje wisselen van rockabilly-kadans met zeer rappe staccato hooks.
De slotsom mag zijn dat Uhgah? Wugah! opnieuw een spetterend kruisbestuivende plaat heeft afgeleverd. Eén waarbij het moeilijk stilzitten is en met songmateriaal dat nog een tikje meer doorvloeit dan voorheen. Zónder de aanstekelijke Primus/Zappiaanse trekjes (leuk freaky) uit het oog te verliezen, eveneens zo kenmerkend voor de band. Ga plat voor deze überenergieke noorderlingen, die live steevast de boel goed verder aan de kook weten te brengen. Daar zou je 31 maart al getuige van kunnen zijn, als het trio The Lighter Side of Global Warming presenteert in de Groninger Vera. Meer data vind je onderaan.
The Lighter Side of Global Warming zal in eigen beheer worden uitgebracht en is alleen te verkrijgen in de combinatie van vinyl met cd. Het album is verder digitaal te bestellen en te beluisteren via Bandcamp:
Uhgah? Wugah! LIVE:
31 maart: Vera, Groningen
1 april: MFC, Coevorden
27 april: The Minds, Amsterdam
30 april: Gideon, Groningen
13 mei: De Lijst, Hoogeveen
1-2 juli: Page-festival, Stadskanaal
21-23 juli: Art Carnivale, Steendam
16 sep.: Windkracht Festival, Eernewoude
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.