Tommy Victor is de zanger-gitarist en drijvende kracht achter Prong, een band die alweer bijna dertig jaar mee draait. Met X – No Absolutes, dat op 5 februari uitkomt, heeft hij alweer de twaalfde studioplaat van de Amerikaanse groep afgeleverd.
Door Roy Wolters
Met een mix van crossover thrash, groove, hardcore en punk-invloeden heeft de band een eigen, zeer herkenbaar geluid gehad door de jaren heen. Terugkijkend is Prong echter nooit een band geweest die is doorgebroken bij het grote metal-publiek en die ambitie (althans zo lijkt het) hebben ze ook nooit gehad.
Na twee albums onafhankelijk te hebben uitgebracht in 1987 (Primitive Origins) en 1988 (Force Fed) werden ze gestrikt door label Epic, waar ze onder andere de twee klassiekers Beg to Differ (1990) en Prove you Wrong (1991) hebben gereleased. Snap Your Fingers Snap Your Neck van het album Cleansing is wellicht hun bekendste nummer tot nu toe.
Tegenvallende verkoopresultaten van Rude Awakening uit 1996 leidde tot een breuk met Epic, waarna het stil werd rond de band. In 2000 hervormde Victor Prong in een nieuwe bezetting en drie jaar later keerde de band terug met Scorpio Rising onder een nieuw label. Maar helaas niet op het niveau dat we in de jaren ’90 van ze gewend waren. Opvallend is ook het aantal personele wisselingen in de band na 2003. Zo is ongeveer iedere nieuwe plaat ingespeeld door een andere drummer en een andere bassist.
In de tussentijd bleef het voor Victor niet bij Prong alleen. Hij speelde als gitarist in Danzig en in Ministry heeft hij meegespeeld op de platen Houses of the Mole en was hij grotendeels verantwoordelijk voor Rio Grande Blood, een moddervette plaat van de band uit 2006. Bij de reünie van Ministry stond hij wederom met ze op het podium tijdens Wacken Open Air in 2012. Uiteindelijk brak Victor met Jourgensen op een niet al te vriendelijke wijze.
Toen in 2012 Carved Into Stone werd uitgebracht was er een sprankje hoop. Hoewel het geen consistente plaat was, greep hij wel degelijk terug naar die oude vertrouwde Prong sound.
Nu, in 2016 is daar X- No absolutes. Met Jason Christopher op bas, die eerder samen heeft gewerkt met Stone Sour en Sebastian Bach, en de van Winds of Plague bekende drummer Art Cruz. Op de opener Ultimate Authority pakt de band meteen flink uit. Een stevige thrashplaat die menig metal-liefhebbers bloed sneller zal doen stromen. Sense of Ease doet denken aan een mix van Sacred Reich en Exodus, maar met al deze parallellen wordt het al wel duidelijk, dat de oude vertrouwde sound van de beginjaren ver te zoeken is. Daarom zal de schare oude fans, die de band ongetwijfeld nog steeds heeft, toch enigszins teleurgesteld zijn.
De plaat borduurt voort op de eerste twee nummers met enkele uitschieters als Do Nothing, In Spite of Hindrances en Ice Runs Through My Veins. Met zowaar een heuse poging tot melodieuze metal lijkt het in deze nummers hier en daar af en toe zelfs op Linkin Park. De uiteindelijke vraag is dan ook wat de diepere gedachte is achter deze plaat.
Wil Tommy proberen door te breken bij een breder publiek? Op de oudere luisteraars zal het overkomen als identiteitsfraude. De vertrouwde unieke sound is weg en dat stelt toch teleur. Derhalve moet Tommy zich afvragen of hij op 49-jarige leeftijd überhaupt nog wel moet willen doorbreken bij een groter publiek. Aan de andere kant is de pensioengerechtigde leeftijd nog ver weg en lijkt stil zitten ook geen optie.
Prong – X – No Absolutes komt 5 februari 2016 uit op Steamhammer/SPV. De band speelt op 23 maart in Doornroosje, Nijmegen, op 24 maart in de Melkweg, Amsterdam en 25 maart in Biebob in Vosselaar (B).
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.