neurosis firescdbiggerMastodont Neurosis begon halverwege jaren tachtig als hardcore punkband maar sloeg al gauw – tot dan toe – nieuwe wegen in. Als groot en invloedrijk wegbereider van post-metal en sludge en vernieuwer in de doom, haalde en haalt het Amerikaanse collectief eveneens uitdagende toeren uit met vooral ambient, industrial en folk. Dat bracht onder andere de inmiddels iconische albums Souls at Zero, Enemy of the Sun, Through Silver in Blood en A Sun That Never Sets voort. De Oaklanders kunnen nu studioplaat nr. elf Fires Within Fires aan hun oeuvre toevoegen. Een oeuvre dat bij de afgelopen Roadburn-editie – naar aanleiding van de bands dertigjarige bestaan – nog glansrijk door de mannen in het zonnetje werd gezet met een 30th Anniversary set op zaterdag en nog eentje met een compleet andere setlist op zondag.

Door Jurgen de Raad

De nieuwe full-length trekt de lijn door die grotendeels op A Sun That Never Sets (2001) was uitgetekend en vervolgd werd op The Eye of Every Storm (2004) en Given to the Rising (2007). Albums waarop de doomy tempo´s en dito atmosfeer meer aanwezig zijn dan op het plaatwerk ervoor. Bij de voor Neurosis typische, vaak schurende sludge en kenmerkende logge, droog klinkende drums.

Fires Within Fires bewijst eens te meer hoe mooi de band sferen nader kan inkleuren. Bending Light krijgt zodoende in de zwaarwichtigheid aanvulling van stukken die grosseren in koortsige ambient en jammerende gitaartonen. Onvervalst sterke Neurosis-dynamiek, die nog meer bijtkracht krijgt door de zang van gitarist Steve von Till. Als vanouds nemen Von Till en zanger/gitarist Scott Kelly (die samen de creatieve kern vormen) weer de vocalen op zich.

“When life has exhausted, the casting of shadows.” De goed donkere toon in A Shadow Memory laat niet met zich spotten. Weer overtuigende dynamiek geeft een beklemmend gevoel. Gevaarlijk wapperende gitaarsounds, onheilversiering door zowel ambient als gitaarnoise en Von Tills indringende schaafzang zijn verenigd in een best gekwelde ziel.

“I washed you out. I bet you dry.” Ja, er wordt een duidelijk lesje geleerd in Fire is the End Lesson. Krenking en boosheid tuimelen over elkaar heen in deze lekker agressieve track. Kelly en Von Till spugen fel hun zwarte gal.

Het laatste deel van de plaat heeft een meer bezinnende toon, uitgewerkt in de langste albumnummers Broken Ground en Reach. Een ´landerige´ sfeer bouwt Broken Ground mooi kalm op, met inbegrip van verwarmende zang van Von Till. Kelly – zijn stemtype komt overigens doorgaans aardig overeen met die van Von Till maar snijdt vaak een tikkeltje meer – neemt hier met scherpe zang het langstrekkende sludgegeweld voor zijn rekening. Sludge in een soms rockende kadans, die Neurosis – voor zijn begrip – een wat verrassende toegankelijkheid meegeeft.

“Our heartbreaking blindness seeks to a tone. These vessels of suffering in my eyes head to the mountains and choose where to die.” De Amerikanen bewijzen op het meeslepende Reach nog eens goed hoe kundig ze zijn in het aanbrengen van dramatische lading/gelaagdheid. Breekbaarheid wordt daarin zeker niet geschuwd. Voel de terneergeslagen vibe bij de samenzang en luister maar eens naar de subtiele en gevoelige in- en uitschuivende gitaarthemaatjes. Neurosis´ nooit aflatende dynamiek gooit er in het slotdeel nog extra´s tegenaan: de zaak gaat in volume omhoog en wordt middels bijtzang en herhalende sleepriff aangedikt.

Samenvattend is Fires Within Fires weer een typisch Neurosis album. Eén die op alle fronten overtuigt in zijn signatuur. Gegoten in degelijk vakmanschap, met oog voor het schrijven van dynamisch ijzersterke nummers met veel atmosfeer. Je zult geen grote verrassingen of verdere vernieuwingen aantreffen op de plaat. Maar dat doet niets af aan een leidende positie van de band, in de post-metal, post-hardcore, sludge en doom. In het geval van Neurosis goed opgetuigd met experimenteerdriften. Fire Within Fires bevestigt de positie opnieuw. Het Californische powerhouse zal er vooralsnog veel genrebroeders mee acher zich gaan houden.

Fires Within Fires werd als vanouds weer opgenomen door Neurosis’ vertrouweling Steve Albini, ook bekend van werk voor onder meer Nirvana, PJ Harvey, Low en Raketkanon. De plaat is 23 september uitgebracht bij Neurot Recordings – het eigen label van de band – en is zoal te beluisteren via Spotify (hieronder).



Deel dit artikel