Het Vlaamse collectief Hemelbestormer triggert al een aantal jaren de oren en de ziel. Hun post-metal is altijd van een hoog niveau en de groep weet binnen de eigen kaders toch altijd weer te verrassen. Ook de nieuwe plaat Collide & Merge heeft weer die typische sound. Er wordt vol ingezet op emotie. Het geluid is vergeleken met eerder werk weer wat meer open gemaakt en de intensiteit is wederom opgeschroefd.

Door Gijs Kamphuis

Sinds de split met Vanessa Van Basten in 2014 beklimt Hemelbestormer gestaag zijn jakobsladder. Om met elke release een stapje dichter bij het groot universum te komen. Was A Ring Of Blue Light uit 2018 al een behoorlijke sprong voorwaarts, met deze nieuwe slaan de vier direct een paar sporten over en lijken de sterren binnen handbereik. De plaat opent met het lange, uitgesponnen bijna twintig minuten durende Colepsar, waarin je meegenomen wordt in een staat van gewichtsloosheid. Na een wat voorzichtige start vliegt de band er in met een zeer sfeervol eerste deel, een subtiele synth is de verwoording van de lichtheid die het nummer kent. Als een zonnestraal die de panelen op een satelliet doet gloeien.

Toch blijft deze track dichter bij huis dan je in eerste instantie zou vermoeden. Want een afdrijvend onweer verraadt dat we nog altijd op aarde zijn. Op een desolate plaats waar amper leven lijkt te zijn. Maar waar het stiekem krioelt van de organismen. Deel twee van dit epos is donkerder. Maar het ronkt en het schuurt heerlijk. Zeker als na de rollende donder de motor weer op gang getrokken wordt en het geheel belandt in een machtige finale, waarin de eenvoud juist de kracht wordt. Met repeterende riffs brekende drums en subtiele loopjes boort deze plaat zich direct in je hart. Het daaropvolgende In Praise Of Sun is wat eenvoudiger van opzet maar kent ook die typische sound van huilende gitaren in lange uithalen en spaarzaam gebruik van elektronica. Er wordt wel eens beweerd dat post-rockbands amper van elkaar verschillen. Toch hebben deze Belgen juist wel een eigen geluid. Door de subtiliteit en de breed uitgemeten composities herken je Hemelbestormer uit duizenden. Dat lukt niet in elk nummer. Maar op deze nieuwe toch in zeker zes van de zeven gevallen.

Nieuw in de keuken van Hemelbestormer is het gebruik van (zang)stemmen. In Quasar blijft het bewerkt tot wat gefluister, wat ook de wind zou kunnen zijn. Maar in het titelnummer horen we de vocalen van Blood & Mercury-zangeres Michelle Nocon. Het nummer is verder een beetje een niemendalletje en behalve de naamgever het minste wat de band hier te bieden heeft. Want veel interessanter is Void. Met een basis als een ronkende motor, van een raket die klaarstaat tegen het platform. De klok tikt, wie aan boord gaat maakt zich klaar. De uiteindelijke lancering laat nog even op zich wachten want het weer verslechtert en de wind slaat tegen de cabine. Als de lucht is opgeklaard gaan we alsnog de lucht in en krijgen we een fantastisch vergezicht te zien aleer we de dampkring schampen.

In Decoding The light Vault gaat deze reis gewoon verder en stijgen we naar de hoogste pieken, om met een noodgang weer af te dalen tot in de kelders van de ziel. Het is een achtbaan van emoties en waanbeelden die opkomen bij het horen van deze plaat. Met het geniale Portals IIII worden we weer even gewichtsloos en zweven we als in een donkere droom. Wat een machtige opbouw heeft dit sluitstuk en wat een heerlijk einde van een reis. De cirkel is rond. Er is maar één advies: Ogen dicht en laat u meevoeren in alles wat deze band u voorschotelt.

Hemelbestormer bracht Collide & Merge op 19 november uit via Ván Records. Het album is onder meer te bestellen via Bandcamp en ook te beluisteren via:


Deel dit artikel