Eind 1999 werd het Zweedse Greenleaf als nevenproject opgestart door een aantal muzikanten, die met hun bands al wortel hadden geschoten in de stonerrock-scene. Dozer-gitarist Tommi Holappa sloeg met Dozer-collega’s en leden van onder andere Demon Cleaner de handen ineen. Holappa is uiteindelijk de enig overgeblevene van toen en hij speelde op alle zeven uitgebrachte platen – inclusief een EP – van de band. Ondanks geregelde bezettingswisselingen heeft Greenleaf telkens om de paar jaar een plaat weten uit te brengen. De band bewijst ermee niet zomaar een projectmatig ding te zijn. Voor elk album worden knap de creatieve krachten gebundeld, gebaseerd op een sterke, gezamenlijke kijk op muziek. Die rolt zich uit binnen een breed spectrum van stoner- en alternatieve rock.
Door Jurgen de Raad
Greenleaf overtuigde tot nu toe met hun fusie van retro- en (meer) moderne rock. Het resultaat zijn platen die enerzijds vaak verrassend klinken en aan de andere kant herkenbare elementen bevatten van overbekenden als Black Sabbath, ZZ Top of een Kyuss. Het goed werkende concept is natuurlijk weer terug te horen op het nieuwste wapenfeit Rise Above The Meadow. Greenleaf debuteert ermee bij het Oostenrijkse Napalm Records.
Sinds de vorige langspeler Trails & Passes (2014) heeft de band een opvallende zanger in de gelederen. Arvid Jonssons vocalen zijn eigenzinnig, ergens – zoals je wilt – tussen die van een jongere Mark Lanegan (minder lage klank) en een Jim Morrison in. De op Rise Above The Meadow dominerende onstuimige en smeuïge rock krijgt vooral door Jonsson een bijzondere lading mee.
In tegenstelling tot Trails & Passes wordt op Greenleafs nieuwste weinig gas teruggenomen. Daar waar de voorganger een mooi midden vond tussen ingetogen en opzwepende nummers, vaart dit album voornamelijk een rechttoe rechtaan koers. Niet een saaie echter, daarvoor gebeurt er meer dan genoeg op de plaat. De riffs zijn vaak catchy en het drumwerk van Sebastian Olsson – evenals Jonsson sinds Trails & Passes actief in Greenleaf – barst doorgaans van een tomeloze energie, met veel indringende roffels. Het is zonder meer fraai hoe Jonssons zang vervolgens de overvloedige tempi beteugelt en er een lekkere atmosfeer overheen legt. Neem het aanvangsnummer A Million Fireflies of de tracks Funeral Pyre en Carry Out The Ribbons. Bezwerende zang en knallende ritmiek komen hierop tot een spannende match. Het mystieke, wat occult aandoende Funeral Pyre is door het samenspel bovendien voorzien van een aangename, rituele ondertoon.
De onstuimige kanten van Rise Above The Meadow worden benadrukt door de heerlijk rauwe, directe sound die de plaat heeft meegekregen. Naast de stevig batsende ritmes, zijn ook zeker de diverse klankkleuren van gitarist Holappa erbij gebaat. Het maakt onder andere de blues die hij laat doorvloeien in Funeral Pyre en Golden Throne nog authentieker. En des te smeriger is zodoende de fuzzy gitaar in het deels duidelijk Black Sabbath getinte Howl.
Het goed zevenenhalve minuut durende Levitate And Bow (Pt. 1 & 2) markeert in zekere mate een rustpunt op de plaat. Eén van de weinige dus. Het tempo ligt overwegend laag en een psychedelische horizon wordt smaakvol verkend, sfeerrijk gitaarwerk en gevoelige zang sporen aan tot verdieping.
Zowel You’re Gonna Be My Ruin als Tyrants Tongue sleuren je weer mee met pakkende, groovy riffs en doorrossende drums. Afsluiter Pilgrims voert je dan nog naar een mooie en passende climax. Repeterende stukken en een opnieuw fantastisch zingende Jonsson nestelen zich in je hoofd. Een alles omver trappende gitaarsolo verhoogt de climax, om je vervolgens sidderend achter te laten. Pilgrims is een ijzersterk slotakkoord van Rise Above The Meadow.
Greenleaf heeft al met al een dik overtuigend album afgeleverd. Zij het minder genuanceerd qua (sfeer)toon dan de vorige langspeler. Maar met dusdanig sterke composities dat ze als een paal boven water blijven staan. De band verzandt niet in uitgekauwde stoner-riffs (daar waar veel genregenoten regelmatig uit de bocht vliegen) en plant op een uitgekookte manier een stuk frisheid in zijn songmateriaal. Kers op de taart is ongetwijfeld zanger Arvid Jonsson. Hij duwt dit Rise Above The Meadow overduidelijk in een meer eigen richting.
Ben je een liefhebber van stoner met recalcitrante trekjes? Bijvoorbeeld denkend aan Graveyard, Clutch of Kyuss. Luister dan eens naar deze aanstekelijke plaat.
Rise Above The Meadow is uit bij Napalm Records en is onder meer te beluisteren via Spotify (zie onder). 30 april speelt Greenleaf op Desertfest in Berlijn. Op de Nederlandse podia is de band vooralsnog niet te vinden.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.