Dool op Graspop, foto Rob Sneltjes

In de drie jaar sinds het debuut Here Now, There Then is het heel hard gegaan met DOOL. Zo werd er gespeeld op festivals als Wacken, Graspop, Hellfest en Lowlands en maakten zij meerdere rondjes door binnen- en buitenland langs de bekendere zalen en clubs. Resultaat: lovende concert- en albumrecensies vanuit heel Europa. Vorig jaar werd er op live gebied flink wat gas teruggenomen om tijd te nemen voor het schrijven van een opvolger. Verder stond gitarist van het eerste uur Reinier Vermeulen zijn plek af aan Omar “Iskandr” Kleiss (o.a. bekend van de band Turia en cassettelabel Haeresis Noviomagi).

Door Wouter Hommel

Het vele optreden heeft de band hoorbaar doen groeien bij het luisteren van Summerland: de liedjes, de uitvoering, het geluid, de productie – alles is beter. Op Here Now, There Then hoor je Elle Bandita die samen met de ritmesectie van The Devil’s Blood nog zoekende is naar een eigen geluid en identiteit. Nu beide gevonden zijn hoor je een zelfverzekerde eenheid die weet wat het wil en er vol voor gaat. Laat ik, voordat ik verder in ga op de muziek het eerst over het artwork hebben. Op de voorkant zijn onheilspellende bloedrode wolken te zien die een kerktoren op een berg deels verhullen. De mysterieuze foto kwam van de hand van Nona Limmen en de hoes werd door Metastazis ontworpen. Het past goed bij de donkere rock met flarden grunge, gothic en psychedelic metal vol spanning, grote refreinen, pakkende melodieën, hooks en mooie samenzang. Met andere woorden: de beste delen van o.a. Nirvana, Elle Bandita, The Devil’s Blood, Ghost en Tribulation zijn allemaal tot typische DOOL-nummers gesmeed.

De albumtitel is volgens Ryanne van Dorst (zang/gitaar) een term uit het heidendom dat naar het paradijs of nirwana verwijst. Dit ideale hiernamaals probeert Ryanne in de teksten door middel van onder andere seks, magie en psychedelica op te roepen in het hier en nu. De muziek op Summerland uit dat heel goed, zoals in God Particle (met gastvocalen van Farida Lemouchi van Molassess en ex-The Devil’s Blood) waar het dreigende begin gedreven door de strakke ritmesectie van drummer Micha Haring en bassist JB van der Wal uitmondt in een mooi melancholisch refrein met de pakkende zanglijn: “Can you relate to me?”. Of het titelnummer dat heel lang in golven pulserend opbouwt naar een hoogtepunt met heerlijke gitaarlijnen- en harmonieën door de gitaristen Nick Polak, Omar Kleiss en Ryanne van Dorst. Verbluffend.

Wat niet onvermeld mag blijven is de zang van Ryanne: die is nu veel krachtiger en overtuigender dan op Here Now, There Then. Luister maar eens naar de coupletten en refreinen in Sulpher & Starlight en Wolf Moon. Ook voegt de stem van Bölzer zanger/gitarist Okoi Jones in het gesproken gedeelte van The Well’s Run Dry iets extra’s toe. Laat je dus onderdompelen en meevoeren naar het zomerland van DOOL. Zo is er een klein uur veel moois te ontdekken op dit album, zoals de Hammond orgel-solo van Per Wiberg (Opeth, Spiritual Beggers en Candlemass) in Be Your Sins of de cello, de strijkers en de gitaarsolo in het epische slotnummer Dust & Shadow.

De plaat werd opgenomen in de DAFT studio te Malmédy, België en in Studio Cobra te Stockholm, Zweden, onder begeleiding van Martin Ehrencrona (Tribulation, In Solitude). Op aanraden van JB van der Wal werd Cult Of Luna-drummer Magnus Lindberg verantwoordelijk gemaakt voor de mixage en mastering. Ondanks het donkere en mysterieuze karakter van Summerland stemt deze hoopvoller dan zijn voorganger. Wat DOOL vooral met deze plaat bewijst is dat het een van de beste bands is die Nederland op dit moment te bieden heeft en klaar is voor het grotere werk.

Summerland is op 10 april uitgebracht via Prophecy Records en verkrijgbaar via de website van DOOL op cd, zwart vinyl, transparant vinyl en als complete limited edition boxset. Ook is het album te beluisteren op diverse streamingdiensten, waaronder Spotify:

 


Deel dit artikel