Via het in Leeuwarden gehuisveste Big Bad Wolf Records werden we geattendeerd op een relatief vrij onbekende band. Het label wilde graag materiaal van Apokathilosis uitbrengen en nadere aandacht voor de black metal van deze in Ierland gevestigde Braziliaanse formatie bleek niet verkeerd. Het gaat hier om het debuutalbum Where Angels Fear to Tread, met zijn duur van 26 minuten (zes nummers) aan te merken als EP of mini-album. Black metal met een bepaalde eigen draai, van een tot op heden nog ongetekende band.
Door Jurgen de Raad
Apokathilosis werd in 2013 opgericht door de in Dublin wonende Felipe Roquini. Vanuit zijn specifieke passie voor jaren ´90 Griekse black metal – denk aan bands als Rotting Christ of Septic Flesh – heeft Roquini voor ogen black metal te maken doorspekt met een sterk filosofische thematiek. Met onderwerpen toegespitst op spirituele vrijheid; de zoektocht naar het ware realiteitsdenken in het menselijk bestaan, waarbij zelfbeschikking en individuele vrijheid een groot goed zijn. Apokathilosis flirt met de metafysica, verpakt in mystieke teksten. Handelend over de dieper gelegen aard van de werkelijkheid en die van het ‘zijn’ van de mens. En – aanvullend – dan weer aardig in de lijn van een black metal band: de fel gekante houding tegenover religie als de dwarsbomer van individuele ontplooiing en manipulator pur sang. Alles bij elkaar genomen graaft de band er grondig in door.
Naast Roquini herbergt Apokathilosis gitarist Marttjn Rvbjn (mogelijk een pseudoniem?). Multi-instrumentalist Roquini neemt de kluif van al het andere instrumentarium op zich.
Eerste track Awaken Thee geeft al een duidelijk filosofisch statement af. Tekstueel wordt er geschermd met het exploreren van het menselijk karakter. Het zoeken en verlangen naar een nieuw ‘zijn’ vinden weerklank. Het nummer etaleert een innemende sfeertendens. Een redelijk bijzonder aanvoelend sfeertje, het heeft een bepaalde eigenheid. Apokathilosis laat het ook op andere momenten op dit album doorvloeien, het draagt een goed neergezette dosis mystiek en wanhoop. Dat laatste komt veelal naar voren in de felle screams en weemoedig gefluister van Roquini.
Het tweetal bedient zich op hun debuut van een tamelijk rauwe sound. Los van de liefde voor Griekse black doet het denken aan oudere en meer primitieve Noorse black metal (Dark Throne, Satyricon). Scherp klinkend en dominant pompend baswerk spant namelijk samen met vaak schelle, kille gitaren. Het staat garant voor de bite op de plaat. Sfeerverhogers liggen er meestal fraai overheen, in de vorm van melodieuze gitaarfratsen en opsierende synths/keys.
Titelnummer Where Angels Fear to Tread duikt verder in het filosofische gepeins. De overpeinzingen drukken je in een lichte trance door middel van bot doormalende blasts. De mystieke lagen komen helemaal prima uit de verf in Ashes en To Die a Thousand Deaths. Samen met een goede scheut muzikale dynamiek zorgen ze voor de meer opvallende spanningsmomenten op dit debuut. Ashes is misschien de wat vreemde eend in de bijt van Where Angels Fear to Tread. Door de doomy inslag is er zeker gesleep te vernemen. Daarbij zijn binnen dat gesleep een paar aansprekende gitaar-hooks verwerkt.
Even is de gedachte dat de passerende botte, iets machinaal aandoende blastbeats na verloop van tijd wat gaan tegenstaan. En toch lijkt hier geen drumcomputer in gebruikt. Op die momenten presteert het duo om tijdig spanningsvelden in zijn nummers te duwen. Het trekt de in de basis redelijk eenvoudig in elkaar stekende composities knap in balans. Je laat de luisterende oren in ieder geval niet hangen. Een op tijd ingebrachte tempoverandering of een meevoerende gitaar-, zang- dan wel toetsenpassage houdt je aandacht scherp.
De conclusie mag zijn dat Where Angels Fear to Tread misschien niet meteen veel potten breekt. Aangevuld klinkt het eigenhandig opgenomen werk ook net wat te droog. Atmosferische death/black als deze zou niet misstaan met een breder opgezet geluid. De goede donkere sfeer van het album zou er mogelijk nog meer mee gebaat zijn. Maar Apokathilosis heeft zeker genoeg potentie in huis. Hun black – met eveneens sluimerend death- en thrashgif – toont een prima eigen smoel. De sferen en daarmee gepaard gaande doordachte melodielijnen hebben meerdere keren iets prettig afwijkends. Iets dat bij menig stijlgenoot weleens te veel ontbreekt. De band durft anders te klinken en dat is prijzenswaardig te noemen. Een ongetwijfeld verdere doorontwikkeling, inclusief de inbreng van eventueel nog meer dynamiek en variatie, kan dit Apokathilosis zo maar eens een grote trap naar boven geven. De nieuwsgierigheid naar een volgende stap is alvast gewekt.
Where Angels Fear to Tread is in eigen beheer uitgebracht. Je kan het zoal beluisteren via Bandcamp, hieronder te vinden. De formatie heeft momenteel geen optredens in de buurt staan.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.