De ogen van de (black) metal-scene waren al even gericht op Abbath. Het vertrek van frontman Olve Eikemo (a.k.a. Abbath Doom Occulta) bij het legendarische Immortal was nogal een dingetje in die scene. Of de grote Noor nu wel of niet de band ophief, hij ging in ieder geval solo verder als Abbath. Met elke track nam de anticipatie toe en na de 7″ Count The Dead” in december, bracht Season Of Mist op 22 januari het zelfgetitelde debuutalbum uit.
Door Philip Drent
Abbath (geboren Olve Eikemo) is een van de meest markante figuren binnen de metalscene. Met zijn opmerkelijke kostuums en herkenbare corpsepaint heeft de Noorse muzikant het zelfs geschopt tot een karakter in het videospel Guitar Hero. Abbath is bekend geworden als voorman van de black metal-groep Immortal, die hij samen vormde met Demonaz (geboren Harald Naevdal) en sinds 1996 Horgh (geboren Reidar Horghagen). Deze Noorse formatie is een van de meest toegankelijke second wave black metal-formaties. De groep dankt zijn populariteit aan het feit dat de productie niet gebaseerd was op de necro sound (een stijl van lo-fi opname om de producties een nog somberder en killer atmosfeer te geven), en het feit dat de band zich tekstueel onthield van belegen satanisch geprovoceer.
Hoewel Immortal op hun eerste albums een vrije rechttoe rechtaan Noorse black metal-sound produceerde, evolueerde de band tot een strak geproduceerde kruising tussen black metal en de keiharde Duitse thrash in de stijl van Destruction en Kreator. Immortal’s hoogtepunt zijn de twee onvergetelijke albums At The Heart of Winter (uit 1999) en Sons of Northern Darkness (2002). Daarop worden hardvochtige blastbeats en kille blaffende vocalen begeleid door immens aanstekelijke gitaarriffs. De teksten beschrijven de fantasiewereld Blashyrkh; een met sneeuw bedekte donkere wereld, waarin kwaadaardige legers elkaar bevechten op uitgestrekte vlakten en ijzige zeeën.
Na het succes van Sons of Northern Darkness werd het stil rond de formatie. De fans moesten tot 2009 wachten tot opvolger All Shall Fall. Het album bleek een slap aftreksel te zijn van de vorige twee platen, en verdween daarom bij menig metal-liefhebber spoedig onderop de cd-stapel. In de tijd tussen de laatste twee albums had voorman Abbath niet stil gezeten. Hij toerde nog steeds met zijn Mötorhead-coverband Bömbers en had in 2006 zijn solo project ‘I’ opgericht. Het album Between Two Worlds van laatstgenoemd project werd bijzonder goed ontvangen door de pers. Naast de black metal blastbeats en tremolo picks, liet Abbath op deze plaat zijn liefde voor Mötorhead en heavy metal-bands als Iron Maiden en Judas Priest sterk doorklinken. Nog nooit klonk black metal zo rock ’n roll.
Vooruitspoelend naar het jaar 2015: Immortal is na het matige ontvangst van All Shall Fall nog steeds het het toeren, maar er beginnen behoorlijke scheuren te komen in het fameuze black metal-trio. Demonaz en Horgh ergeren zich aan het gedrag van Abbath, die volgens de twee meer bezig is met het gebruiken van drank en drugs, dan dat hij zich richt op de band. In maart 2015 besluit Abbath eenzijdig Immortal op te heffen. Dit wordt niet getolereerd door de andere bandleden, waarna zich een weinig chique moddergooiwedstrijd ontvouwt, die eindigt in meerdere rechtszaken (voor meer informatie, lees de Immortal Facebook-pagina, waar de vuile was ongegeneerd buiten wordt gehangen. Of de leden van de band volledig met corpsepaint voor de rechter zijn verschenen, is onbekend).
Van alle ellende heeft Abbath zich bijzonder weinig aangetrokken. Eind 2015 formeerde hij met bassist King ov Hell (bekend van o.a. Gorgoroth), de Franse drummer Kevin Foley (ex-Benighted en inmiddels alweer vervangen door de relatief onbekende Amerikaan Gabe Seeber), en lead-gitarist Ole Andre Farstadt de band Abbath (f0t0 hierboven). Eind januari is het gelijknamige album uitgekomen. Hoewel de echte Immortal-fans het betreurenswaardig vinden dat de band op deze manier uit elkaar is gegaan, zijn de verwachtingen rond dit album hooggespannen.
De plaat van Abbath klokt in op 48 minuten, telt acht nummers en heeft nog twee bonustracks op de speciale editie. Het album opent met het nummer ‘At War’, waarin vanaf het begin een heerlijk grimmige sfeer wordt neergezet. Het doet sterk denken aan ‘Tragedies Blows at the Horizon’ van het album At The Heart of Winter. Met een midtempo intro en de alles verzengde blastbeats gevolgd door de krasse vocalen van Abbath, voelt de Immortal-fan zich weer volledig thuis. Het nummer wordt afgesloten met een gierende gitaarsolo die het stuk perfect complementeert. De opener wordt gevolgd door ‘Winterbane’, een midtempo nummer met een catchy hook die sterke gelijkenissen vertoont met Saxon’s Princess of the Night. Abbath blijkt wederom niet bang terug te verwijzen naar de groten die hem voor zijn gegaan.
Op het moment dat de doorgewinterde black metal-fan het geheel wat gezapig vindt worden, galoppeert ‘Ashes of the Damned’ genadeloos door de luidsprekers. De plaat begint met de bekende strak gespeelde dubbele basdrums en alles verzengende tremolo, maar sluit af met een onderhoudende drumloop en bijbehorend heavy metal gitaarwerk. Deze combinatie van stijlen kenmerkt het gehele album. Geen nummer op deze plaat verveeld door de constante afwisseling tussen onverbiddelijke extreme metal en meer subtiele verwijzingen naar heavy metal en rock & roll. Op ‘Count the Dead’ en ‘Fenris Hunts’ en afsluiter ‘Endless’ wordt de oude thrash van stal gehaald, waar ‘Root of the Mountain’ een black metal-interpretatie lijkt van een bluesy Mötorhead-plaat.
Heeft Abbath de verwachtingen in kunnen lossen? Na dit album geluisterd te hebben is het antwoord eenduidig: absoluut. De Noorse metal legende heeft een band om zich heen verzameld die nagenoeg perfect op elkaar aansluiten. Zowel de drums, als de bas- en lead gitaar spelen hun stukken fris en strak. Drummer Seeber, hoewel jong, is technisch begaafd en voorziet geheel van het vertrouwde wervelwind geluid dat black metal zo kenmerkt. De bas- en lead gitaar brengen de originaliteit, waar Abbath’s vocalen het album grimmig genoeg maakt om geliefd te kunnen worden door de kieskeurige black metal-purist. Op het album komen de beste onderdelen van Immortal, ‘I’ samen. De nummers houden de aanstekelijkheid van ‘I’, de thrash-invloeden van At the Heart of Winter en Sons of Northern Darkness, maar zetten het geheel kracht bij met de verzengende tempo’s die Immortals eerste plaat Diabolical Fullmoon Mysticism kenmerkten.
Abbath heeft een album afgeleverd dat nu al gerekend kan worden tot een van de beste van dit jaar. Uw recensent heeft Abbath op 6 februari live mogen aanschouwen in de Utrechtse TivoliVredenburg. De boomlange beschilderde voorman had zichtbaar plezier in zijn show en bespeelde het publiek als een (zwarte langharige) viool. Met gitarist Farstad op dreef en drummer Seeber elke slag nauwkeurig uitvoerend, kwam het optreden perfect uit de verf. Niet alleen is het album ‘Abbath’ een meesterwerkje dat zich kan meten met At The Heart of Winter en Sons of Northern Darkness, maar ook live is de formatie een feest om naar te kijken.
8.5/10
Het debuutalbum van Abbath kwam 22 januari uit op Season Of Mist en is hieronder op Spotify te beluisteren. De band is in juni achtereenvolgens te zien op Fortarock in Nijmegen, het Franse Hellfest en Graspop Metal Meeting in het Belgische Dessel.
Gave review, goed voor de niet-ingewijden ook – en dit is zeker een plaatje waar mensen die geen diehard black metal fan zijn nog een beetje mee getrokken kunnen worden. Als Immortal-fan ben ik hier ook zeker blij mee, omdat hij qua songwriting weer een beetje richting Blizzard Beasts gaat, maar dan met een veel opener geluid. Geëikel tussen de voormalige Immortal-leden onderling daargelaten, ome Abbath kan het nog steeds.
Kleine correctie trouwens: de drummer op de plaat en op de foto is Kevin Talley, onder andere van de Franse deathmetalband Benighted. Die is alleen net uit de band gestapt, Gabe Seeber is z’n huidige vervanger. Ook de tweede gitarist in dat filmpje is er inmiddels weer uit, wat toch te denken geeft over hoe Abbath met z’n bandleden om gaat (of niet; Talley stopt ook met Benighted).
Stop de persen. Kevin Foley, natuurlijk. Kevin Talley is de drummer van Dying Fetus.
Dank voor je reacties en toevoegingen Lucas! Is aangepast