Afscheid Peter Pan Speedrock: Geen gelul, spelen enneh… Houdoe!

De laatste keer Peter Pan Speedrock, foto Justina Lukosiute

Eindhoven neemt afscheid van Peter Pan, foto Justina Lukosiute

Er was eens een bandje, dat heette Peter Pan Speedrock. Ze speelden vette rock’n’roll, maar dan net wat sneller, dus dat noemden ze dan speedrock. Ze begonnen met spelen in 1996 en na 20 jaar drank, drugs & rock ’n roll vonden ze het wel mooi geweest. Daarom was het op 26 november 2016 tijd om een laatste show in de Effenaar te doen. Wij waren daar (wa denkte zelf?) bij. (Dit artikel is ook verschenen op Eindhoven Rockcity)

Tekst Guido Segers, foto’s Justina Lukosiute

Het is een uitdaging om te gaan vatten wat zich op deze zaterdagavond afspeelt op het Effenaar-podium en in de zaal daarvoor. Peter Pan Speedrock neemt nu echt afscheid en dat raakt mensen. Na 20 jaar een hoeksteen van de Eindhovense rockscene te zijn, is er ineens een gat. Maar wel na een spetterend feestje, want dat is één van de redenen waarom we van deze band houden.

Dikke Dennis, foto Justina Lukosiute

Er zullen nog wel diverse stukken verschijnen over de impact van de band, de gevoelens, de verhalen en de legendes. Zo kwam al dat prachtige stuk van Leon Verdonschot langs, met Peter Pan Speedrock als een soort ‘holy trinity’. Bij Eindhoven Rockcity hebben wij onze herinneringen ook op rij gezet in dit artikel. Veel warmte, vele liefde voor de band. Dus wat ik ook hieronder ga vertellen over de show, het gaat geen recht doen aan wat ons beminde PPSR voor velen doet en betekent. Ook zal het nauwelijks vangen wat er deze avond in de lucht hing, waar stiekem de ogen van de harde mannen met tattoos niet droog bleven.

The Sha-La-Lee’s, foto Justina Lukosiute

THE SHA-LA-LEE’S
Opener van deze avond zijn The Sha-La-Lee’s. De band heeft wortels in het alom geroemde El Guapo Stuntteam, een band die zeker in de vroege dagen van Peter Pan Speedrock vaak samen met de heren op het podium stond. Deze incarnatie speelt een stevig stuk rock ’n roll met een flinke scheut blues. Christophe Vaes speelt daarbij de bluesharp en dat geeft net die extra laag aan de sound van deze band. Er wordt een puike set gespeeld voor een zaal die zich gestaag vult. “Wie heeft er zin in een ballad?”, vraag Cedric Maes. Als er dan verdomme nog iemand juicht reageert hij: “Ik lach er niet eens om hé…”. Flauwe grappen horen er bij. Het is al rap afgelopen, dus kunnen we door naar het volgende.

Eindhoven eert Peter Pan, foto Justina Lukosiute

Wethouder en locoburgemeester (dat klinkt gaaf, maar is gewoon back-upburgemeester) Mary-Ann Schreurs komt dan ineens het podium op. Eindhoven wil als stad ook waardering laten zien voor de puike rockers van Peter Pan Speedrock. Een beetje onwennig schuifelen Peter, Bart en Bart dus het podium op. Her en der ontstaan wat minder gepaste spreekkoren, maar mevrouw Schreurs maakt er toch een leuk moment van en drinkt een biertje met de heren nadat zij de vriendschapspenning van de stad Eindhoven ontvangen hebben. Triviaal denk je misschien, maar eigenlijk is het wel heel vet dat de politiek het belang van zo’n band erkent. Het publiek weet er niet direct raad mee, maar nu komt Death Alley en dat is vet.

Eindhoven eert Peter Pan, foto Justina Lukosiute

Death Alley, foto Justina Lukosiute

DEATH ALLEY
Het blijft zoeken naar een opvolger voor Peter Pan Speedrock en zelf hebben ze ook wat kandidaten naar voren geschoven. Naast Black-Bone, waarvan de frontman de hele avond aan de zijkant van het podium te zien is, vinden de heren Death Alley wel een puik bandje. Nou, daar hebben ze wel een punt mee. Die snor van zanger Douwe Truijens mag echt het uiterste anti-mode statement heten, maar muzikaal zit de band precies tussen dat jaren zeventig psych/boogie geluid en de hardere klanken van later in.

Dat boogie element doet het hem, lekker wegzakken in de eindeloze gitaarriffs en catchy ritmes van de heren. Toch mist het dat venijn, het vertrokken smoelen geluid van de Eindhovense band. Met wortels in Gewapend Beton en The Devil’s Blood is het niet heel verwonderlijk dat de mannen een combi van het directe en toegankelijke met prachtig gitaarwerk gevonden hebben. Het publiek vindt het ook allemaal prima en voor het podium gaat het lekker los. Death Alley brengt de sfeer er in ieder geval goed in.

Death Alley, foto Justina Lukosiute

Eindhoven neemt afscheid van Peter Pan, foto Justina Lukosiute

PETER PAN SPEEDROCK
De biertjes vliegen over de bar, maar als in de rook links op het podium de band klaar staat, gaan de ogen naar het podium. Er wordt flink wat omhelst daar, voor de allerlaatste keer. Het is allemaal mooie en fijn dat we gevoelens hebben bij het einde van zo’n band, maar plaats je eens even in de schoenen van drie gasten die zoveel shows samen deden dat tellen gewoon niet te doen is. Dit is een moment dat heftig is. Maar dan gaan we gewoon los, de laatste Peter Pan Speedrock show aller tijden gaat van start. Met rouwkrans midden op het podium, maar die vliegt rap de zaal in.

Het siert de band dat het geen show wordt met een hoop gezever of drama. Gewoon doen wat ze al 20 jaar doen, rocken als de beste. ‘Crank It Up’ is dan een prima keuze vroeg in de set en zo gaat het ook gewoon verder, lekker nummer achter nummer die zaal in slingeren, terwijl het publiek helemaal gek wordt. Genoeg kneiters om aan het publiek te voeren, van ‘Cockteaser’ tot ‘Resurrection’. Speels laat Peter van Elderen die openingstonen horen aan een publiek dat gewoon in dat volgende nummer wil verzuipen. Het dak gaat dan ook even schudden tijdens die favoriet. Er zijn natuurlijk ook wat gastoptredens. Denvis himself, frontman van The Spades vruuger, komt even het podium op om ‘Gotta Get Some’ met zijn typische overgave mee te brullen. Tegenwoordig doet hij wat rustiger aan met zijn groepje Ronny & Donny, maar brullen kan hij nog als de beste.

De laatste keer Peter Pan Speedrock, foto Justina Lukosiute

Terwijl het zweet drupt van de rand van zijn pet, bedankt Bart ‘Bartman’ Geevers het publiek tussendoor. Het is een haastig woordje, maar toch met een trilling in de stem. Het is toch een ander soort optreden, maar het lijkt erop dat de band daarom alleen maar net een tandje bij wil zetten. Dikke Dennis himself, eerder op de avond al aankondiger, doet ook een liedje mee. Terwijl hij meebrult op ‘Megasdetitas’, stort hij zich in het publiek. Het is de laatste keer tenslotte. Ook fijn om ‘Rockcity’ even te horen natuurlijk, want dat is toch een favoriet op onze redactie. Met rappe nummers en veel energie is dan ineens het einde van de set in zicht. Dikke Dennis doet natuurlijk nog even ‘Schoppenaas’, maar het einde is er dan… toch best plots.

De laatste keer Peter Pan Speedrock, foto Justina Lukosiute

Maar het einde is er een vol vreugde en extase, met handjes schudden, biertjes drinken en geen flauwekul. Bart, Bart en Peter kappen ermee, maar we hopen ze toch stiekem snel weer op het podium te zien met nieuwe muziek. Voor nu, bedankt, ongelooflijk bedankt voor alles jongens. Jullie hebben ons Eindhoven Rockcity gegeven. Houdoe… én bedankt!