De aandacht voor het Texaanse trio True Widow uit Dallas was met hun titelloze debuut (in 2008) gelijk daar. Een in de creatieve kern vaak gestaag stuwende ritmetandem, een groezelige gitaarsound en ijle zang verbinden dampend beklemmend hoofdmoten shoegaze en stoner. Dronende ambientsferen verdikken hierbij nu en dan de spanningsbogen. True Widows opvallende stijlgeluid ging ook niet voorbij aan de vermaarde independents van Relapse Records. Bij het label werd in 2013 langspeler Circumambulation losgelaten. Tot op dat moment het artistieke hoogtepunt van de band. Het goede succesverhaal dat Circumambulation opleverde kan mogelijk worden vervolgd met nieuwe plaat Avvolgere.
Door Jurgen de Raad
De verse creatie is een fijn broeiende versmelting van shoegaze, stoner en tevens lo-fi indie rock. Afgegeven met True Widows typische southern vibe, namelijk lekker loom en zweterig. Twangy gitaarzwengels kleuren die verder in met bluesy opsmuk.
Back Shredder – ingeleid door mistige ambient – neemt je al gauw mee in een beste waas shoegaze. Een voornamelijk herhalende riff – aardig doomy en rauw – bekruipt je zwoel benauwend. Breed uitgeslagen zang van gitarist DH Phillips en het gestaag bewegende fundament van drummer Slim TX en bassiste Nicole Estill (sober en doeltreffend) kleven zich behaaglijk loom aan je vast.
De hele langspeler Avvolgere blinkt knap uit in nadrukkelijk aanwezige kabbeltempo’s. Ze staan volledig in het teken van de toon van de plaat en je voelt de drukkende klamheid van Amerika´s zuidelijke staten er des temeer mee naar boven borrelen.
Opzuigende riffs en zang pakken je weer stevig beet bij Theurgist. Het nummer – mooi piekend drama in het refrein – heeft aan het einde een aardig detail middels een dichtgaande (studio?)deur. Je zou dat prima kunnen linken aan True Widows pure, oorspronkelijke uitstraling. Net zo onweerstaanbaar en dramatisch is FWTSLTM. De bands markante sombere teneur voedt hier fraai een verlangen naar iets dat mogelijk niet zal terugkeren.
De Texanen zijn meesters in het creëren van vaak bezwerende kalmte. Avvolgere maakt dat ook weer duidelijk. Behalve het overwegend in rustige tred rollende ritme-duo en de overvloedig repeterende riffs, brengt ook uitgekiend en verlokkelijk melodiegebruik dat teweeg. De songs zijn verder in de regel eenvoudig – bekende kop-staart – maar zeer trefzeker opgebouwd. Binnen de solide rock-eenvoud is een grote rol weggelegd voor de sterk melodieuze zang. Die waaiert het gros van de tijd trippy uit en is lekker weemoedig in True Widows sound.
Phillips zong de meeste tracks van de plaat vol. Maar evenals op het voorgaande werk is ook de in lichte mate ´kinderlijk onschuldige´ zangstem van Estill af en toe te horen. The Trapper and the Trapped heeft zodoende lepe contrastmomenten. Daarin hangen de stemmen van Estill en Phillips – in een vraag en antwoord aandoende tendens – mooi op gemeen schrapende gitaarakkoorden. Het dromerige tussendoortje To All That He Elong kent alleen een feature van Estill op zang, sober aangevuld met enkel akoestische gitaar en ritueel zacht bonkende basdrum.
De klamme, donkere atmosfeerdeken wordt door de slottracks andermaal goed over je heen getrokken. Of – nader aangedikte metafoor – je ziet jezelf definitief wegzakken in drassige Texaanse grond, zwelgend in mistroost en overige zwaarmoedigheid. Grey Erasure is één van de meest droeve albumnummers. Vooral de wat onrustig stuiterende zang van Phillips trekt erop een groot blik triestheid open. Met What Finds Me vind je dan je uiteindelijke zwanenzang. Aangenaam tergende gitaarlicks plus fijne treurzang van Phillips en Estill voeren je gewillig af. Über-spooky (gitaar)drones completeren de cirkel van malheur.
Afrondend heeft True Widow een album afgeleverd waarop bij elkaar tien compacte en effectieve songs het goed tot zeer goed flikken om af te dalen in je systeem. Van de hoogstaande stonegaze druipt – bijkomend – heerlijk het southern zweet af. De lo-fi geluidsaanpak maakt die klamheid des te groter. Het trio zet met Avvolgere weer een stap vooruit. Ten opzichte van de vorige platen is True Widows rake songformule nog meer verfijnd. De Texanen vergroten ermee zeker de melancholische impact van dit album, zoveel is wel duidelijk.
Avvolgere is 23 september uitgekomen bij Relapse Records. Het album kun je zoal beluisteren via Spotify (hieronder).
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.