“Dit is mijn leven, dit is mijn pijn,
dit is mijn leven, mijn waarheid
Ik zie die haters altijd slecht over me praten,
maar als je godverdomme fokt met mij dan krijg je zes gaten.”

De Niemanders komen de hoek om met een meer dan urgente video van de week. Het betreffen geen niemandalletjes en de creatieve breinen achter deze gejaagde, licht nerveuze kruising tussen Achterhoekse rock en dwarse Belgische art.rock komen evenmin uit het niets. Ken je Donnerwetter? You should! In deze gloeiende Gelderse formatie blinken frontman Rocco Ostermann met zijn barokke stem en gitarist Wout Kemkens (tevens Shaking Godspeed) al twee albums uit in grillige geluidskunst.

Met De Niemanders heeft het duo in verschillende Nederlandse gevangenissen muziek opgenomen, samen met en geïnspireerd door gedetineerden. Dit resulteerde uiteindelijk in een podcast en een volledig album dat op 1 mei verschijnt via Butler Records en is bij Velvet Music alvast te bestellen. Eerder kwam al Die Ogen uit met indringende lyric video (onderaan).

Meer informatie en moois via de website niemanders.nl. Daar vind je ook tourdata, iets waar we zeer naar uitkijken. Zo is het de bedoeling om 28 april een eerste show te spelen tijdens Goomah Nights in Eureka, Zwolle en het album te presenteren op 1 mei in Luxor Live, Arnhem. Laten we hopen dat het allemaal doorgaat, of snel een andere mooie datum krijgt.

Kemkens en Ostermann over ‘Van Niets Naar Iets’:
“We schreven deze tekst samen met twee rappers, echte gasten van de straat. De aanleiding voor het nummer ontstond in een gesprek dat we voerden met twee gedetineerden. Een daarvan kwam met de frase ‘Van niets naar iets’. Hij gaf daarmee uitdrukking aan het gevoel van een kansloze achterstand die er bij velen heerst. Veel jonge mensen willen ‘iemand’ zijn. Dat is vrij normaal. Levend op straat, niet onvaak de rode loper richting de bajes, gelden andere wetten. Daar ‘Iemand’ worden is vaak levensgevaarlijk en ‘je droom verwezenlijken’ gaat vaak gepaard met buitensporig geweld en detentie. Van niets naar iets geldt ook in de bajes. Je probeert er overal wat van te maken.”

Tekst gaat verder onder de video door Tijmen Hobbel van Studio Brainbow:

“Het gaat ook over jezelf staande houden. Je zet maskers op, je acteert en bluft met grote woorden en gebaren, maar je vindt amper rust in die wereld waar je bijkans paranoia wordt. Je danst op en over de vele, gloeiend hete, rode draden die kriskras door dit schemerige leventje lopen. Dat kan pijn doen, maar dat hou je voor je. Het is alsof de maskers vastgegroeid zijn. Je moet vloeibaar zijn als water in die snelle rat race, je probeert confrontaties te mijden, maar als het moet.. mag je geen mietje zijn. Velen kennen geen ander leven. Sommigen knokten al op straat toen ze acht jaar oud waren. Diep van binnen is er bij enkelen het verlangen naar een soort van demasqué. Maar hoe dan verder? Geen idee.”


Deel dit artikel