Hypnodrone Ensemble in N9, foto Gijs Kamphuis
Wie in het muzikale landschap de Skyradiosnelweg links laat liggen, weet dat de mooiste dingen te horen zijn op de plekken die niet iedereen kent. In de hoeken en gaten van het spectrum. Hoe verder je verdwaalt, hoe meer bijzonder het wordt. Daar in die wildernis loopt een grindpad. Een karrenspoor, meer is het niet. En er staat het huisje. Het wordt bewoond door Consouling Sounds uit Gent. Hét platenlabel dat handen en voeten geeft aan artiesten die verder durven te gaan. Verder tot het punt waar muziek en kunst elkaar vinden. Daar waar het gaat om meer dan muziek alleen. Het gaat om gevoel, emotie, verdieping en geduld. In muziekclub N9 in het Oost-Vlaamse Eeklo zijn zaterdag drie van die artiesten samen. Met Monnik, Empusae en Hypnodrone Ensemble wordt het een zeer mooie avond.
Tekst en fotografie: Gijs Kamphuis
Monnik in N9, foto Gijs Kamphuis
MONNIK
Het huis van Consouling Sounds staat van de weg af, op een plek waar het aardedonker kan zijn. Donker, maar niet troosteloos. Schemerig, maar niet verontrustend. Vanavond is het een plek zonder woorden. Maar er wordt zoveel verteld. Neem Monnik uit Oostende, het alter ego van Thibaud Meiresone. Zijn zoektocht naar zichzelf en naar zijn geluid heeft geleid tot zijn net uitgekomen plaat Bitteroogst. Met een loopstation bouwt hij zijn klanken op. Traag maar constant. Hij neemt je mee naar afgelegen plekken. Kerkers en kloosters met galmende gangen. Zijn monotone monniksbrom geeft de aanzet. De bibberende synthesizer klinkt als de soundtrack van De Lift, een film van Dick Maas uit 1983. Natuurlijk is die thriller geen hele beste film, maar juist dat soort krakkemikkigheid gebruikt Monnik om zijn gemoed te tonen. De mens is fragiel en alleen. Monnik weet dat. Hij prevelt, bromt, slaat zijn ogen neer en speelt traag maar helder. Na de set verdwijnt hij schuchter de schaduw in.
Monnik in N9, foto Gijs Kamphuis
Empusae in N9, foto Gijs Kamphuis
EMPUSAE
In die schaduw leeft Empusae. Letterlijk. Het verhaal van Gentenaar Nicolas van Meirhaeghe is dat hij langzaam het licht verliest. Hij wordt blind. Hoe dat voelt, heeft hij op muziek gezet. Ondersteund door prachtige visuals wordt zijn lijdensweg duidelijk. Alle pijn, verdriet en frustratie komen tot leven. Net als de hoes van zijn nieuwe album Iter In Tenebris echt tot leven komt dankzij een slimme gsm-feature. Hoe ingenieus is dat!? Deze Vlaamse kunstenaar maakt een mix van loopstationgitaar en -synths. Vanavond ondersteund door de donkere brom van Monnik. Gek genoeg voelen de tonen niet angstig en dat is wel een emotie die je in zo’n proces verwacht. Hoe donker het ook is, of wordt, Empusae is als een dolend dwaallichtje in de nacht. De set is een haast spirituele reis langs donkere afgronden en duistere bossen. Hard, verwoestend, verstild en berustend. Een uitputtende tocht die de luisteraar gekweld en verstild achterlaat.
Empusae in N9, foto Gijs Kamphuis
Hypnodrone Ensemble in N9, foto Gijs Kamphuis
HYPNODRONE ENSEMBLE
Hypnodrone Ensemble is het samenwerkingsverband van Aidan Baker van Nadja en Eric Quach van Thisquietarmy. De twee heren worden in deze band ondersteund door maar liefst drie(!) drummers. Voor vanavond is dat eigenlijk het enige kritiekpunt. Want met twee had het ook makkelijk af gekund. De gitaardrones die over de pulserende drums worden gesmeerd zijn smaakvol en goed op elkaar afgestemd. Baker en Quach maken het soort muziek dat slecht te plaatsen is. De experimentele geluidsmuur lijkt een grote mate van vrijheid te kennen. Maar het is geen jazz, want alles is in de maat. Het geheel is atmosferisch en relatief licht. Dit is de band die vanavond het wolkendek doet open breken. De droge drums zorgen voor een trance. De drones en ‘vrije geluiden’ kleuren de herfstnacht. Het huis van Consouling gloeit onder een zilveren sterrenhemel. Het publiek geniet van een bijzondere avond in het soort donker waar het met deze artiesten nooit echt duister wordt.
Hypnodrone Ensemble in N9, foto Gijs Kamphuis
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.