Arch Enemy @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Een fenomeen dat deze eeuw zijn intrede deed in het livecircuit zijn de tourende packages, een groep bands die de handen ineen slaat, een coole naam bedenkt en onder die vlag een gezamenlijke tour onderneemt. Dit alles met het idee dat één plus één soms meer is dan twee en ze grotere zalen kunnen vullen dan wanneer ze alleen op pad zouden zijn gegaan. Deze gedachte deed Arch Enemy en Behemoth de handen ineen slaan en er werd een mooie Europese tour opgetuigd met de naam ‘The European Siege’. Bovendien waren Carcass en Unto Others bereid om als ‘special guests’ aan te haken. Zodoende reizen we op onze vrije zaterdag al vroeg af naar Den Bosch alwaar de Europese belegering zijn kampement neerslaat bij de Brabanthallen.

Tekst: Joost Schreurs / Fotografie: Hans Lievaart

Arch Enemy @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

De Main Stage in Den Bosch is een relatief nieuwe concertzaal. Niet echt nieuw, want de zaal is gebouwd als een ‘box in een box’ in één van de Brabanthallen. De zaal ging in het voorjaar van 2020 officieel open en vanwege de coronapandemie waren er nog maar weinig mogelijkheden om deze nieuwe zaal te bewonderen. Met een capaciteit van 6.000 is de zaal een geduchte concurrent voor de Afas Live in Amsterdam en  gelegen op 10 minuten loopafstand van station ’s Hertogenbosch prima bereikbaar ook.

Unto Others
Als we  komen aanwandelen, slaat de schrik ons om het hart: er staat een flinke rij buiten op het parkeerterrein. Dit is een half uur voordat Unto Others de avond zal openen, dus flashbacks naar de afscheidsshow van Slayer in de IJsselhallen schieten door het hoofd. Gelukkig beweegt de rij zich vrij vlot en zijn we ruimschoots op tijd in de zaal. Deze is bij lange na nog niet vol tegen zessen, maar toch staan er al een paar honderd enthousiastelingen samengedromd voor het podium om Unto Others te zien. Deze gothic metalband uit Portland, Oregon ging tot twee jaar geleden als Idle Hands door het leven. Deze naam bleek al officieel geregistreerd, dus was een naamswijziging noodzakelijk. Vorig jaar werd met Strength een ijzersterk visitekaartje afgeleverd, dus de verwachtingen zijn hooggespannen als iets na zes uur het zaallicht dooft. De band zet gelijk de toon met Heroin, de felle opener van het nieuwe album. Zanger Gabriel Franco staat als een soort Andrew Eldritch, vrij statisch verscholen achter zijn microfoon en een enorme zwarte zonnebril, maar zijn gebrek aan dynamiek wordt ruimschoots gecompenseerd door de bassist en gitarist die als twee wulpse vleermuizen over het podium fladderen (excuses voor dit gothic cliché, maar het is bijna Halloween). Omdat Unto Others maar een half uur speeltijd heeft, benutten ze hun tijd optimaal met voornamelijk songs van Strength en hiermee laten ze een sterke indruk achter. Na een half uur is het alweer uit met de gothische pret, maar als de laatste klanken van When Will God’s Work Be Done  wegsterven, wordt Unto Others toch op een welgemeend applaus getrakteerd.

Carcass @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Carcass @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Carcass
Ooit was Carcass de band van meestergitarist Michael Amott, maar die is met zijn andere band Arch Enemy gepromoveerd tot headliner van deze tour. Niettemin is Amott zijn oude maatjes nog niet vergeten, want de Britse grindcorebazen mogen aantreden als tweede voorprogramma. Gelukkig ook met wat meer speeltijd dan Unto Others, want dat zou voor deze legendes een belediging zijn geweest. Van het succesalbum uit de jaren ’90, Heartwork, wordt allereerst Buried Dreams van stal gehaald. Als de geluidsman na een paar oerkreten van Jeff Walker de zang onder controle heeft, valt op dat de meldodeath/grindcore van Carcass opvallend goed klinkt hier in Main Stage. Mogelijk speelt de ervaring van de Britten een rol, maar de zaal zelf lijkt akoestisch ook prima in orde, langs de wanden hangen overal dikke zwarte gordijnen, wat het geluid absorbeert en het risico op galm verkleint, want galm is wel het laatste dat je wilt bij een knaller als Incarnated Solvent Abuse, of This Mortal Coil, eveneens klassiekers uit de nineties. Toch teert Carcass niet alleen op de gloriedagen uit de vorige eeuw, want met Kelly’s Meat Emporium en Under The Scalpel Blade komen ook kersverse nummers aan bod. De inzet van de band wordt gewaardeerd en technisch malheur wordt ze vergeven, want Carcass mag de eerste mosh pit van de dag op zijn conto schrijven. Als traditionele afsluiter passeert hun grootste ‘hit’ Heartwork de revue. Headbangen, moshen, meezingen, op deze beuker kan het allemaal en het wordt ook massaal gedaan.

Behemoth @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Behemoth
Het Poolse Behemoth, en met name frontman Adam ‘Nergal’ Darski heeft de laatste jaren een beruchte reputatie opgebouwd. Als fanatiek satanist maakt hij er met zijn band een sport van om zoveel mogelijk mensen in het streng katholieke Polen (en daarbuiten) het bloed onder de nagels vandaan te halen met choquerende albumhoezen, teksten, videoclips en uitspraken in de media. Het grootste deel van het Bossche publiek zal dat allemaal een worst wezen, die komen voor de muziek en gelukkig mankeert daar bij Behemoth ook niks aan, getuige ook hun gloednieuwe plaat Opvs Contra Natvram, dat met vier nummers deze avond ruim aan bod komt. De Polen maken van ieder optreden ook graag een hele show en dat begint al met het enorme witte doek, waar beelden van Nergal op worden geprojecteerd die Post-God Nirvana voordraagt, het eerste nummer van het nieuwe album. Als het doek valt, staat de band klaar om vol gas te geven met Ora Pro Nobis, Lucifer. Behemoth neemt geen halve maatregelen vandaag en zet ook gelijk de vlammenwerpers flink aan het werk. Je kunt lachen om al dit visuele geweld en de verkleedpartijen van Nergal, die tijdens Bartzabel bijvoorbeeld met een enorme satanische mijter het podium opstapt, maar het hoort er in het geval van Behemoth gewoon bij, net zoals vrijwel iedereen Kiss veel minder leuk vond toen de make-up er in de jaren ’80 afging. Gelukkig vergeet Behemoth niet om ook gewoon hele dikke nummers te spelen, zoals The Deathless God (“I am nothing, without him, nothing is!”) of met majestueuze Blow Your Trumpets, Gabriel. Voor wie ze voor het eerst ziet, kan het niet anders dan overrompelend zijn, maar zelfs als je Behemoth al vaak gezien hebt, blijft de bruutheid van hun live performance je verbazen. En dan de afsluiter, Chant For Eschaton 2000, met die hypnotiserende gitaarlijn… Maar weinig zalen zullen een belegering door Behemoth kunnen weerstaan.

Behemoth @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Arch Enemy @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

Arch Enemy
Hoewel Behemoth de zaal vakkundig heeft platgewalst en niet misstaan had als headliner, komt het grootste deel van de aanwezigen toch voor Arch Enemy. Tenminste, afgaand op de hoeveelheid T-shirts in de zaal, lijkt de Zweedse melodeath formatie de meeste fans naar Den Bosch gelokt te hebben. Opvallend, want daar leek het acht jaar geleden nog niet op toen Alissa White-Gluz de microfoon overnam van het geliefde gruntbeest Angela Gossow. Niettemin heeft de band met jarenlang hard werken, drie sterke albums en veel touren de status van headliner weten te verwerven en eerlijk is eerlijk, qua stemgeluid is White-Gluz stiekem ook veelzijdiger dan Gossow. Ook Arch Enemy treedt vanavond aan met een kakelvers nieuw album in de tas: Deceivers verscheen afgelopen zomer en er wordt afgetrapt met Deceiver, Deceiver. De stemming zit er gelijk goed in en Alissa vliegt weer energiek als altijd over het podium, terwijl de retestrakke band, onder leiding van Michael Amott lekker dikke grooves neerlegt.

Metal krijgt vaak het verwijt dat het teert op oude roem, maar feit is dat ook Arch Enemy het vanavond aandurft maar liefst vier nummers van de nieuwe plaat te spelen. Dat dit ten koste gaat van sterke nummers op bijvoorbeeld Will To Power of War Eternal, is jammer voor de liefhebbers van die albums, maar de nieuwe liedjes blijven wel degelijk goed overeind tussen het oude materiaal uit het Gossow-tijdperk, zoals Ravenous en My Apocalypse. Kortom, Arch Enemy schaamt zich overduidelijk niet voor het nieuwe album. Het gaat al richting de klok van elf uur als Jeff Loomis en Amott nog even een solomomentje pakken om hun gitaarkunsten te etaleren. Niks mis mee, maar wie nog een trein moet halen, begint dan toch een beetje zenuwachtig te worden. Ook al omdat Arch Enemy wat later begon dan in de planning stond, zien we dus helaas dat tijdens afsluiters Snow Bound en Nemesis de zaal al enigszins leeg begint te stromen. Klein minpuntje op een verder prima avond, waarop de vier bands zagen die zich allemaal van hun beste kant lieten zien. Als Main Stage in de toekomst vaker van dit soort mooie tours weet te boeken, dan reizen we weer met alle plezier af naar Den Bosch.

Arch Enemy @ MAINSTAGE Brabanthallen, foto Hans Lievaart

 


Deel dit artikel