Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Zelden zullen we zo uitgekeken hebben naar een concert als naar de show van Temple Fang op zondagavond in dB’s. Door serieus fucked up-omstandigheden zagen we de afgelopen maanden onder meer twee Walk The Line-pakketten (Heavy & Psych) en een roadtrip naar W2, Den Bosch voor dezelfde Amsterdamse bazen in rook opgaan. De voortekenen beginnen ook ditmaal alsmaar onheilspellender te worden, maar terwijl de regering in het ambtshuis van de premier een heel ander kopje thee serveert, ziet het er toch alleszins naar uit dat we ons kunnen opmaken voor een ongetwijfeld heilzame trip.

Tekst: Ingmar Griffioen / Fotografie: Roy Wolters

We hebben tickets bemachtigd voor de derde show van Temple Fang op zondag en dat bovendien drie NMTH-man sterk. In deze tijden durven we dat al een NMTH mini-uitje te noemen en we trekken er in de koude zelfs vast een blikje La Chouffe voor open. Heerlijk. Wat onwennig frunnikend met onze – jawel enigszins zelfbevlekkende – mondkapjes schuifelen we naar binnen. Heel gek om nu eens niet de bierkaart te bestuderen, maar onthoudend aan een tafel plaats te nemen. Even wachten tot de band klaar is met een zo te horen aardig bezielende tweede show en voor we naar binnen mogen om een tafeltje te zoeken. Twee maanden na die laatste show van Global Charming en Apneu in de Nijverheid (via EKKO) gaat het dan toch weer gebeuren. Er maakt zich zowaar een verfrissende spanning van ons meester.

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Ook deze derde show is uitverkocht en dus zitten er om 21.00 uur in totaal 25 mensen klaar in de zaal van dB’s. Temple Fang is ook wel een bijzondere band, een viertal dat een enorme livereputatie bij elkaar speelde en maar één release uit heeft: een in Merleyn, Nijmegen opgenomen uitstekende liveplaat. We verwachten eigenlijk dat ze zonder afstandsregels de tent ook wel vol hadden gekregen. Maar ga er maar aan staan om in coronatijd even drie sets na elkaar te spelen om zo toch nog 75 man te bedienen. Veel respect voor die commitment van de band en de hele crew die daarvoor ook een flinke dag in touw zijn geweest. Dat respect geldt ook de organisatie: ook dB’s heeft een tros medewerkers ingezet om zaalgeluid, licht en bar te bedienen en de boel te stagemanagen. We beseffen dondersgoed dat het niet uit kan zo, en zijn ontzettend dankbaar dat deze shows toch georganiseerd worden.

We voelen ons kortom uiterst gezegend en geprivilegieerd dat we hier, op drie meter van het podium, achter een tafel zitten om een dik uur Temple Fang te mogen aanschouwen. De bandleden geniet er ook zichtbaar van dat ze weer op de planken mogen vlammen en vliegen er met volle overgave in. “Zeg eens eerlijk: wie van jullie denkt ook dat dit de laatste show is, en dat ze morgen alles dichtgooien?”, vraagt frontbeuker/bassist Dennis Duijnhouwer aan het publiek. Zo te zien beseffen de aanwezigen ook hoe donker fonkelend het zwaard van Damocles boven ons hangt. Het is duidelijk: we moeten hiervan met volle teugen genieten, en buiten wat onnodige telefoonmomentjes om een en ander in beeld en tekst te proberen te vatten (goeddeels onmogelijk natuurlijk…), is dat precies wat we doen.

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Het is nog verdacht makkelijk om je vanaf een stoel achter een tafeltje over te geven aan de uitgesponnen jammuziek van Temple Fang. Ogen dicht en je zit er helemaal in, je kunt je ook best ongegeneerd, licht headbangend op zo’n houten stoel bewegen. Het is behelpen, maar het gaat dankzij deze weergaloze band heel, heel goed. En diep. Het materiaal van die, dan in juni eindelijk verschenen, liveplaat komt voorbij. Plus nog wat nieuwe goodies, die net zo verrukkelijk zijn en ook alweer prima in deze set passen. De vierkoppige groep schijnt nooit dezelfde set te spelen en het oogt en klinkt ook allemaal zo intuïtief en bevlogen dat we ons dat best kunnen voorstellen. Hadden we alleen wel eerder moeten bedenken, want een extra ticket was zeer op de plaats geweest.

Cliché numero zoveel: ook deze derde magische happening vliegt voorbij voordat we er erg in hebben. Voor we het weten bedankt de band ons en de mensen van dB’s. Dat laatste doen wij ook en bij het verlaten van de zaal voert de verplichte looprichting ons langs de kleedkamer, waar het ook verdomd goed is dat we de band nog persoonlijk kunnen bedanken. Evenals de Temple Fang-gang met wat bekende gezichten, Rawkward NMTH-legacy en alles, die we buiten voor de deur tegen het hardwerkende lijf lopen. Daar blijft het nog relatief lang gezellig, onrustig en ondanks de regen hartverwarmend. Goud dit, wat voelt het als een lang vervlogen genot en voorrecht om na een show even te kunnen hangen en ervaringen uit te wisselen. Om muzikanten, collega’s, vrienden te spreken en het even over muziek te hebben.

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Het was een avond voor in de boeken, om heel wat meer dan één reden. De voorlopig laatste concertavond ook en dat realiseren we ons maar al te goed. Omdat ook de band en de zaal een harde, koude winter tegemoet gaan, eindigen we met een oproep:

Steun die gasten he!! Ze verdienen het ten zeerste. Zo kun je bijvoorbeeld:

  • Op de Temple Fang-Bandcamp je dukaten stuk slaan op de tweede vinylpersing en zeer fraaie T-shirts.
  • Op de dB’s-website in de shop meerdere (uit eigen ervaring kunnen we toevoegen: goed gevulde) bierpakketten aanschaffen. Afhalen en bezorging mogelijk.

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters

Temple Fang in dB’s, foto Roy Wolters


Deel dit artikel