De mannen van Call It Off gingen niet zomaar op tournee, nee ze dachten even het grootste Aziatische land te doorkruisen. Daar komt in China dus een hele heisa met visa bij kijken, evenals de nodige logistieke problemen, vreselijke WiFi en een taalbarrière zo dik als de muur. Maar naar goed punk-gebruik kwam dat natuurlijk allemaal goed. Voor NMTH houden gitarist/zanger Adrian Delange en bassist Lesley Klaverdijk hun avonturen bij. Nog beter: de Eindhovenaren schoten ook een video! Die zie je iets lager, en alle foto’s onderaan. Na terugkomst lees je deel 2.
Dag 0: Off to Beijing!
Dag 0 was chaos. We zeggen Dag 0, omdat Dag 1 door het tijdsverschil eigenlijk nog niet was begonnen. We konden onze visa pas last-minute aanvragen en vandaag nog meer last-minute ophalen; op de dag van vertrek. Even zweten of alles daadwerkelijk goedgekeurd was, maar eenmaal in Den Haag bleek alles in orde.
Dan Schiphol. Vliegen met een Airbus A380 is cool. Vooral omdat je elkaar kan bellen. Bijvoorbeeld dus ook het irritante vrouwtje voor je die de stoel direct in je borstkas knalt. Maar goed, na een uur of drie is de lol ook daar vanaf en is het vooral lauw bier drinken, films kijken en proberen te slapen. Maar nee: No. Sleep. Till Beijing.
Dag 1: Beijing
Mooi. Dag 1. Heel warm, mistig (smoggig?) en het is direct duidelijk dat de taalbarrière minstens zo groot is als China’s Great Wall. Gelukkig arriveerden we uiteindelijk en bleek de betreffende muur zijn titel als wereldwonder absoluut waar te maken. Super cool en bucketlist natuurlijk!
Een andere toffe attractie bleken wij zelf. Blijkbaar komen er toch niet zoveel kaaskoppen in China, wat resulteerde in wijzen, omkijken, giechelen en op de foto met random strangers. Ook dat is eigenlijk gewoon heel cool.
Na pakweg 36 uur wakker dan de eerste show! Al snel blijkt dat we niet heel stiekem enorm populair zijn in China, haha. Maar fuck it: goede vibes, enthousiast publiek en pils maakten een awesome eerste avond. Het belooft een mega tour te worden!
Video-impressie:
Dag 2: Langfang
Normaal gesproken heb je een tourmanager voor je tour. Iemand die problemen oplost, dronken bassisten uit de goot plukt en in de tourbus duwt of bijvoorbeeld Chinees spreekt als je eens in China staat. Echter, zo makkelijk als het tourschema één week van te voren totaal werd omgegooid, zo makkelijk cancelt ook onze Chinese vriend zijn verplichtingen. Tot ongenoegen van ons en onze Chinese tourpromotor Paul. (Of, in het Chinees: “MISTAH WANGU.”) Paul is druk en kan zelf niet mee, wat betekent dat we er zelf voor staan. Niet wat je wil.
Paul neemt zijn werk gelukkig wel serieus en functioneert nu als long distance tourmanager die alles van tevoren fixt, waardoor wij als rocksterren met zonnebrillen letterlijk overal opgewacht worden door taxi’s en busjes die – na een vriendelijke “Ni-hao” – ons door de totale chaos die Chinees verkeer is loodsen.
’s Avonds dan de show in de Club Kirin. Megavet. Vette show. Pils. Chinezen grof Nederlands leren en andersom. Pils. Aanpappen met de barvrouw die getrouwd blijkt te zijn met de baas van de tent. Pils. Chinees opjutten om gratis tattoos te laten zetten. Pils. Baas van de tent die midden in de nacht zijn maatjes belt om ook voor jou nog een setje te spelen. Pils. Gratis eten op tafel. Pils. Stugge satéstokjes blijken octopus te zijn. Pils. Tattoo Chinees blijkt al zijn tattoo-gear opgehaald te hebben. Pils. Nu hebben we Kirin tattoos.
Te gekke avond dus.
Dag 3: XinXiang
Voor XinXiang moesten we terug naar Beijing om daar de trein te pakken. Wederom stond er iemand klaar die ons onderweg bij een shady zaakje nog op een ontbijtje trakteerde, bestaande uit een soort droog pita broodje stoofvlees en soep met ei. Authentiek, zullen we maar zeggen. Aan de andere kant vertrok de trein op tijd, reed hij 294km/u, had hij geen last van blaadjes op het spoor en werden we eens wél gecontroleerd. Zo kan het dus ook.
Ondertussen hebben wij (Lesley en Adrian) er een sport gemaakt zoveel mogelijk ‘Chinglish’ te fotograferen. Zo ben je bijvoorbeeld super in China als je in het zwembad plast en draagt ons hotel haar steentje bij aan het milieu door de wastijd van katoen zo min mogelijk te reduceren.
Maar goed. XinXiang bewijst wat we al eerder hebben gezien. We trekken zeker geen volle zalen, maar de mensen die er zijn gaan echt compleet viral van begin tot eind. Shows zijn daarom fantastisch om te spelen en na afloop moet je met iedereen op de foto, moet overal een handtekening op en raak je makkelijk met iedereen aan de praat, om uiteindelijk te eindigen in hartje XinXiang op krukjes van 10cm hoog met bier uit plastic fles en tafels vol lokaal eten. Super vet dus.
Dag 4 & 5: Zhengzhou
Vandaag naar Zhengzhou om te spelen in 7livehouse. De trein van vandaag haalde de 300km/u absoluut niet, maar de airco werkte wel, er was geen speciale dienstregeling vanwege de hitte en wederom werden de kaartjes daadwerkelijk gecheckt. Bovendien trok Lesley wederom grote ogen bij de lokale jeugd.
7livehouse is de grootste venue waar we tot nu toe gespeeld hebben. Het geluid stond bovendien behoorlijk hard. Voor het idee: onze pedaaltjes moesten worden vast getapet omdat ze anders van het podium stuiterden en mijn voeten trilden de hele avond harder dan de complimentary sex accessoires van ons hotel. Gewoon mega dus. Net zoals onze geMcGyverde waslijn.
Vervolgens een dag vrij in Zhengzhou. De Shaolin tempel was te ver, Henan museum was gesloten, de 24/7 market bleek minder 24/7 dan verwacht en de taxichauffeur kon (of wilde) Zhengzhou Town God’s Temple niet vinden en zette ons vriendelijk lachend, wijzend en Chinees pratend voor een KFC af. Die verkopen hier overigens hamburgers mer roze en zwarte bolletjes, wat super interessant is natuurlijk, maar niet de bezienswaardigheid waar wij naar op zoek waren. Ook de panda’s waren matig. Binnenkort gaan we in Chengdu hopelijk echte panda’s zien, maar nu eerst op weg naar Wuhan.
Binnenkort op NMTH deel 2 van de Chinese avonturen van Call It Off. Meer pica’s in de galerij:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.