Bird in the snow
De Amsterdamse band Bird on the Wire is op het nieuwe album helemaal dreampop en Kraut gegaan. Erg prettig. Ze gingen na de presentatie van Elephanta zo de tourbus in naar Duitsland en Zwitserland en hielden voor NMTH dit tourdagboek bij.
Na de release van onze plaat in Elephanta wilden we die nieuwe wind achterna gaan. Ze bracht ons van de Plantage Dok in Amsterdam naar Duitsland en Zwitserland. Op zoek naar avontuur en de andere kant van de muziek: de mens. De mens die ons nog nooit hoorde of in ieder geval nog nooit live zag.
De eerste haven waarnaar we op zoek gingen was Hafen2 in Offenbach, een buitenwijk van Frankfurt. Wat we konden verwachten wisten we niet, dat de hemel met bakken naar beneden kwam wel. Het mocht de pret niet drukken en vol goede moed gingen we op weg. Kraftwerk en Neu! op de radio, de Autobahn kon ons niet lang genoeg zijn. Eenmaal aangekomen kwamen we terecht in een circus dat daarnaast ook parttime kinderboerderij was en fulltime cinema. De lampjes lieten de regendruppels romantisch tikken op het dak van de trailer(!) die onze backstage was. Vol Duits bier en pretzels, was dit een fijne en wonderlijke plek. Met binnen een café aan een rivier, naast de rivier een eenzaam schaap en verderop een podium dat ook als cinema fungeerde. Binnen waren kinderen uit het vluchtelingenkamp naast de deur vrolijk aan het knutselen en het ingeplande koffie-uurtje duurde wel drie uur.
Hafen2
Na afloop van de Duits nagesynchroniseerde filmavond liep de ruimte langzamerhand vol met mensen. We speelden onze eerste show met de magische JJ (a.k.a. Fetter) op toetsen:
Jess
Het Duitse publiek bleek fervent vinyl-fanaat. Netjes en stil luisterend; het was fijn om zo onthaald te worden in een stad waar we niemand kenden, maar de muziekliefhebber ons wel. Na gesprekken over Krautrock, een naam die de Duitsers met enig sarcasme gebruiken, raakten verweven met het soort technoparty die je verwacht bij een technoparty op een industrieterrein in Offenbach. Dit ging nog lang door tot in de verwarmde circustrailers waar we, uiteindelijk, sliepen.
Trailer
De volgende plek die we deze Elephanta-tour aandeden was het Papiercafé in de Kunsthochschule Kassel. Na een aantal uren rijden door de groene heuvels vonden we een Bauhaus-achtig gebouw. Beton en staal. Niets meer en niets minder. Daarin bevonden zich meisjes in alle kleuren van de regenboog, die in de school hun eigen venue en boekwinkel waren gestart.
JJ
Kassel
Begroet door bier en pizza bleken we ook onderdeel te zijn van een boekpresentatie over de audiovisual breakthrough, over de relatie tussen beeld en geluid. In het Duits. We bluften ons er aardig doorheen, en speelden de show met visuals gemaakt door een student van de academie daar. Gevolgd door een dj-set van onze huis-dj Patti Glitter. De avond vervolgde met dansjes in de sneeuw en shots van Apfelstrudel.
Beer & pizza
Snowy dancers
Dat het leven maar altijd zo kon zijn. Van stad naar stad trekkend, met muziek en kunst en een doel dat soms niet meer is dan muziek op zich. We vervolgden onze weg naar Noord-Duitsland, waar we in Berlijn onderdeel werden van de wereldberoemde gang van DJ Melrose (bewijs:).
Dj Melrose
We kregen het aanbod om een afterparty in de Berghain te dj’en, aangezien Patti Glitter nog steeds aan boord was, maar we sloegen het af. Het feest zou immers pas de volgende dag om 8 uur ’s ochtends beginnen en dan hoopten we alweer op weg naar spaced-out-Pipi-Langkous-in-depression-maar-wel-heel-leuk Leipzig te zijn.
Show na show ging ons niet in de koude kleren zitten maar gelukkig hadden we de immer opgewekte Zwitserse Sarah Gudrun mee als driver en voor spiritual guidance:
Sleepy Sven
Backstage party
De tijd brak aan om op zoek te gaan naar de frisse lucht van de bergen. We reden naar Baden, een sprookjesachtig stadje dat je alleen bereikt door een wirwar van weggetjes door prachtige besneeuwde bossen, ijsberen en benzinestations.
Eisbär
In Zwitserland wonen officieel de liefste mensen van de wereld. Zeker in Baden. Tijdens ons optreden op het OOAM festival werd er een sterrenhemel van vuurwerksterretjes gemaakt bij ons nummer Moon. Je kan er ook Thermebaden vinden die je vermoeide rock ’n roll-voeten weer tot leven blazen. Of logeren in hotels die rechtstreeks uit een Wes Anderson film komen.
Fairytaleland
Wes Anderson style in Baden
Bird feet
Maar omdat het op een gegeven moment net allemaal iets te mooi en pastel wordt, zoals dat in Wes Anderson films ook vaak gaat, besloten we te vertrekken naar het centrum van de rock ’n roll: Middeleeuws Nyon. In het Franse gedeelte van Zwitserland. Onze laatste avond vierden we aan het meer van Genève in een podium dat La Parenthèse genaamd is en menig muzikaal idool van ons op de muur had staan (Blacky & the Oohoos bijvoorbeeld of Super Ben).
Mermaid on the wall
La Parenthèse
Het was mooi geweest, het was goed geweest, na een gabberparty met een heuze opgeblazen tribal sign aan het plafond gingen we weer op huis aan. Maar niet voor lang.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.