Sjock Festival is aanstaande! Editie 42 gaat deze vrijdag al los en raast dan door tot en met zondag. Met een dikke vrijdagavond en twee volle festivaldagen verspreid over drie podia (we gaan van Main Stage op het veld, naar de Indoor Stage aka Titty Twister, naar de Newcomer Stage) is er veel te kiezen. Keuzestress dus, ook op de NMTH-redactie, om dat leed wat te verlichten hebben we een set tips voor je samengesteld voor het puike Belgische festival.
We gaan ervan uit dat je zelf de gang naar Bad Religion (punkrockend jeugdsentiment, “Like the blood on my door, it’s the generator!”), New Bomb Turks (zo verdomde goed live, en nog steeds met een ferme trap in je baas z’n scrotum) Rocket From The Crypt (US punkrockers weer terug, nu met de drummer van Earthless schijnt), Brutus (weten ook live die puntgave songs zo noisy te brengen), MFC Chickens en King Salami and The Cumberland 3 weet te vinden? Mooi zo! Zien we je daar op de Poeyelhei (bij het Belgische Gierle, net onder Turnhout).
Door Timothy Aarbodem en Ingmar Griffioen
The Gories/The Dirtbombs (The Gories: vrijdag, Indoor Stage, 21:10. The Dirtbombs: vrijdag, Main Stage, 23:45)
De eerste dag, of laten we zeggen, avond begint al goed met onder andere twee bands uit Detroit, beiden met de charismatische frontman Mick Collins in de gelederen. De motorboogierock staat hier hoog in het vaandel. Naast de auto-industrie staat de Motor City natuurlijk bekend om zijn soul, funk, proto-punk en heavy rock. The Gories en The Dirtbombs staan logischerwijs met hun voeten in deze traditie, terwijl ze aan de andere kant weer de blauwdruk vormen voor de huidige generatie garagebands. Dit is cult pur sang! (TA)
BARK (Zaterdag, Main Stage, 12:30)
Een van de vele bands waar wijlen Bidi ons terecht op wees. De Antwerpse metalgroep opent de zaterdag, dus mocht je dan nog op twee oren liggen is het daarmee meteen gedaan. De tip was een juiste destijds, zoals de beluistering van debuutalbum Voice Of Dog al rap bewees (begin 2016 uit op Sideburn Records). De groep met ex-leden van Your Highness, Martyr, Marginal, The Killing en Unleash The Fury brouwt een brute brij van stoner, hardcore, thrash en groove metal, die er op Into The Void zeer in hakte: “Sludge in het straatje van High On Fire, maar dan wat simpeler. Zanger Ron Bruynseels heeft een stem alsof hij gravel door zijn cornflakes roert.” (IG)
“Loud as raging thunder
Blasting straight out of hell
Behold the five headed monster
Rabies infected hound mercenaries”
Toxic Shock (Zaterdag, Main Stage, 13:30)
Belgisch talent is ook gelukkig vertegenwoordigd op het festival. Toxic Shock (niet te verwarren met de 80s hardrockband met dezelfde naam) uit Antwerpen zoekt het in de cross-over-hardcore-punk-hoek. Zo nu en dan zetten ze ‘harde pokoe’ met de stadsgenoten en rappers van Team Panini om de cross-over vibe helemaal compleet te maken. Hard, snel, kort en hardcore is wat we kunnen verwachten. (TA)
The Glücks (Zaterdag, Main Stage, 14:55)
Sleazefest, Surf & Turf Outdoor, Yellowstock, Eurosonic (op ons eigen stage en niet voor niks), Junkyard Festival, Grasnapolsky en een mep losse clubshows overtuigden de NMTH-redactie zeer van het ontvlambare potentieel van dit duo. Zanger-gitarist Alek en drumster Tina van The Glücks dienen die ‘Psyched out Primitive Garagepunk’ op zoals we het graag hebben: gloeiendheet, geregeld overkokend en finaal in je gezicht. Op Sleazefst ging de rauwe, gejaagde garagepunkblues er als volgt op: “Met gierende en bluesy gitaren over een furieus drumritme, een stukje rock ’n roll-samenzang en gebrul vuren ze vlotjes basale songs als On The Road, Money en Blood On My Mind af.” (IG)
The Vice Barons (Zaterdag, Indoor Stage, 15:40)
The Vice Barons, ook wel Les Vice Barons genoemd, is een “surfsploitation” band uit Brussel. De band kende hun hoogtijdagen tussen 1991 en 1997, maar is sinds 2015 weer bij elkaar. De band heeft de fuzzy, instrumentale surfsound tot een kunst verheven en als je naar hun platen luistert zijn ze bijna niet te onderscheiden van het echte werk uit de sixties. (TA)
Zeke (Zaterdag, Main Stage, 21:25)
Ok, vanuit een wat bekrompen Nederlands perspectief, kun je Zeke betitelen als de band waar Death Alley zich naar vernoemde (naar het zesde album dan). Correcter zou zijn: Seattle hardcore punkers die sinds begin jaren negentig een reputatie verdienden met een knetterharde, manisch snelle sound. Zeke ging op Scumbash zo genadeloos door de Onderzeebootloods dat we voor het eerst wat troepjes mensen met de vingers in de oren zagen afdruipen. Ge-wel-dig. En laten we eerlijk zijn: bij gebrek aan Motörhead kun je je geen betere band wensen. (IG)
The Priceduifkes (Zondag, Main Stage, 12:30)
Waar kennen we die naam toch van? Die blijft wel hangen zou je zeggen en verdomd: naspeuring leert dat The Priceduifkes niet alleen vaak op punkrock-shows in (Noord-) Brabant te vinden is, maar ook de opwachting maakte bij de lancering van de elfde plaat van The Apers, juli 2009 in WATT, Rotterdam. De Vlaamse mannen zijn dus al even bezig met die rappe punkrock (“poddingpunk” gedoopt). Sinds 2003 zelfs en de eerder dit jaar verschenen plaat Goathorse zorgt dat wij zondag vroeg uit de veren gaan om naar de Main Stage te strompelen. (IG)
The Fleshtones (Zondag, Main Stage, 14:50)
In de jaren ’80 was er een revivalgolf van 60s garage/beat bandjes, denk aan The Fuzztones, The Morlocks en Dead Moon. Tot deze golf behoort zo ook The Fleshtones. Deze ‘ouwe rotten in het vak’ uit New York doen zeker niet onder voor de nieuwe generatie en hebben nog de energie van toen. Daarnaast hebben zij een erg indrukwekkend cv opgebouwd in de afgelopen decennia: hun debuutoptreden was in de CBGB’s, ze traden op in het tv-programma van Andy Warhol, de title track van cultfilm I Was A Teenage Zombie staat op hun naam en ze hebben het podium gedeeld met o.a. The Dictators, New York Dolls en Iggy Pop! (TA)
SPEEDÖZER (Zondag, Newcomer Stage, 17:25)
NMTH zou NMTH niet zijn als we niet ook oog hebben voor de Newcomer (aka Talent) stage. Ons oog valt al snel op de band SPEEDÖZER, een Belgische groep die zoals het de naam betaamt rauwe speedrock speelt. Of zoals ze zelf zeggen: “Pissed off ready to kill rawk’n’roll!!” Kevin, Nico en Bart zijn ook “loud, mean & heavy” en het zou ons verbazen als ze met zoveel brandstofverbruik de geplande 35 minuten volspelen. (IG)
The Hellacopters (Zondag, Main Stage, 21:50)
In 2007 kondigde de Zweedse band aan te stoppen. Maar vorig jaar was daar opeens de reünie op het Sweden Rock Festival ter ere van de 20e verjaardag van hun debuutalbum ‘Supershitty To The Max’. Eerder dit jaar overleed heel spijtig hun ‘long-time’ gitarist Robert Dahlqvist (de vervanger van Dregen), maar mede hierdoor is het vuur misschien wel sterker aangewakkerd en zijn ze in originele formatie, met gitaristen Nicke Andersson en Dregen aan het roer, te bewonderen op nog maar een handjevol festivals waaronder Sjock. Hun eigen ‘brand’ van Kiss-achtige rock n’ roll en onvervalste Detroit punk behoeft eigenlijk geen introductie meer. Recent beeldmateriaal heeft onze hartjes al sneller laten kloppen! (TA)
Zo deden ze het 20 jaar geleden:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.