We kennen Triggerfinger, Millionaire, Amenra, de vele uitingen van Mauro en er komen nog zoveel meer goede heavy bands uit België. Zoveel zelfs dat het voor Roadburn aanleiding was een soort Belgian Invasion te hosten, op zaterdag in Cul de Sac. Voor vijf Vlaamse bands een geschenk uit de hemel, al weten ze dondersgoed dat er kansen in Nederland liggen. “Het is hier voor Belgische bands heel goed met festivals als Eurosonic, Incubate en Roadburn en alle clubs. Uitgezonderd Antwerpen en Gent hebben wij eigenlijk geen clubcircuit.”
Aan het woord zijn Jan de Bie (van boekingskantoor RuffStuff en mede-initiator van de showcase in muziekcafé Cul de Sac) en PJ Symons, (manager van Your Highness en Briqueville, dat vandaag in de Kleine zaal speelt). Zij hebben samen zes Belgische bands op Roadburn staan en dan spelen er nog twee andere. Daarmee overtroeven de zuiderburen het Hollandse aanbod (Focus, Urfaust en Izah). En die showcase pakt behoorlijk geslaagd uit. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat acts als Your Highness en Tangled Horns ook makkelijk de Kleine zaal hadden aangekund, maar logistiek is het natuurlijk veel slimmer om het in een zaal te doen.
Backstage in de van bedrijvigheid gonzende 013 vertelt Jan de Bie over de aanleiding van de Belgische dominantie in Cul de Sac. “Ik denk dat de Belgische scene heel erg leeft nu. Een aantal bands als Your Highness doet het erg goed en beginnen een beetje de grens over te gaan. Natuurlijk heb ik dit zitten pitchen bij Walter. Toen kreeg ik opeens een telefoontje op m’n werk en heb ik meteen gezegd: ‘doei ik ga pinten drinken’. We hebben overlegd wat er eventueel mogelijk zou zijn en daar kwam dit dagje uit. Dat had ik nooit verwacht eigenlijk.”
“Het is wel terecht anders”, valt PJ (Pieter-Jan) Symons bij. Symons schreef als journalist onder meer voor De Morgen over muziek, werkte voor PIAS/Rough Trade en nu voor het Antwerpse muziekcentrum Trix, Sideburn Records en als manager: Your Highness en Briqueville. “De timing is goed. Al die bands staan op doorbreken. Ook in Nederland, Miava zeker. Dat is helemaal Roadburn, een jonge post-metal en stonerband, die straks in Engeland op Desertfest staat.” De Bie: “Het zijn jonge gasten die heel gedreven zijn en ervoor willen gaan. Drie van de vier spelen in andere bands, maar Miava blijft het hoofdobject.”
Hoe komt het dat het blijkbaar zo goed gaat in België? Krijgen underground bands een beetje media-aandacht?
Symons: “Het is in België heel rustig begonnen met de hardere scene een aantal jaar geleden. Waarna de mainstream media ook zag: ‘wow, de underground is toch groot aan het worden’. Je ziet dat Your Highness ook op grotere festivals speelt en King Hiss nu op Graspop. De zalen volgen wel, maar echt grotere, brede festivals nog niet.”
En Studio Brussel?
“Die blijven toch mainstream hè”, weet De Bie.
Echt, die zijn hier in Nederland aardig heilig verklaard?
“We zijn zo lang verwend geweest met StuBru”, reageert Symons. “Langzaam maken ze nu de shift naar iets meer mainstream. Vroeger had je in de afrekening Tool en Nirvana, nu Kanye West en Sam Smith.”
Op welke festivals kunnen deze bands terecht?
Symons: “Wellicht is Pukkelpop mogelijk, Werchter niet en Dour ook niet. Daar speelt de taalgrens ook mee. Wallonië is moeilijker dan Nederland voor ons, behalve dan voor coverbands. Daar leeft ook geen scene en zijn eigenlijk geen zalen, ook in Luik niet nee. Verder hebben we Graspop natuurlijk.”
Zoiets als Roadburn?
In koor: “Neeee, iets als Roadburn dat is er in België niet.” Symons: “Net als Eurosonic en Incubate, dat zijn stadsfestivals waar de hele stad zich achter schaart en dat is in België onmogelijk, alleen al vanwege de decibellimiet en vergunningen. We hadden wel een aantal jaar Crossing Border in Antwerpen, maar dat werkte ook niet.”
De Bie: “Incubate is gecoÁ¶rdineerd en op elkaar afgestemd. Zoiets als de Gentse feesten zijn echt tien dingen en allemaal los, soms kleiner en door cafés opgezet. Pukkelpop kiest meer voor internationale acts. Belgische acts staan vooral in de Wablief-tent en dan niet het harde werk.”
Symons: “De RuffStuff-muziektent op Pukkelpop, dat zou geweldig zijn, maar gaat niet gebeuren. Dat soort festivals worden vooral door het grote LiveNation gedaan en dan mag je hooguit de kleinere dingen daaronder inkleuren.”
De Bie: “Als ik daar twee bands neer kan zetten mag ik mijn ballen kussen.”
Is er na Channel Zero nu een nieuwe generatie harde Belgische bands?
Volgens Jan de Bie wel. Symons: “Channel Zero is de grootste, maar die zijn nu wel over hun top heen. Diablo Blvd is ook heel groot. Samen met Amenra, Steak Number Eight en Raketkanon is dat de nieuwe generatie. Dat zijn trouwens allemaal bands die eerst groter in Nederland waren. Dat is denk ik typisch Belgisch; als je het eerst elders maakt, dan willen wij ook.”
Hardere bands moeten het volgens manager Symons vooral zelf doen.
“Met sporadisch een beetje steun van de media. Raketkanon krijgt dat nu wel, Amenra ook, maar dat heeft wel vijf platen geduurd. De Standaard en De Morgen schrijven daar nu wel over. En Rocktribune, de Belgische Aarschok, geeft nu meer aandacht aan Belgische acts. King Hiss en Your Highness stonden ook in De Morgen, maar StuBru speelt Raketkanon niet overdag.”
De Bie relativeert: “Mijn vrouw zegt wel eens: ‘jij wordt gewoon ouder en StuBru blijft hetzelfde’.”
België heeft volgens Symons geen internetradiostation of lokale, regionale radiostations die er toe doen. Ook op het web houdt het niet over.
“Dingen als Cortonville heb je niet in België, geen fora voor hardere muziek en geen breed gelezen blogs als 3voor12. We missen een écht muziekmedium dat edgy durft te zijn. We hebben alleen het deels Nederlandse Gonzo Circus.”
De Bie: “Qua recensies covert RiffRaff wel alles.”
Nederlandse bands hebben het in België veel moeilijker dan omgekeerd?
Symons: “John Coffey heeft het echt op recensies moeten doen, die hebben nu wel de AB Club (400 man) uitverkocht.”
De Bie bevestigt: “Wij krijgen heel weinig Nederlandse bands te zien. Ik denk dat veel bands wel op hetzelfde niveau zitten als bij ons en dan spelen toch eerder Belgische.”
Roadburn-achtige bands als Tank86, IZAH (ook hier), Otis, Fire Walk With Us?
Symons: “Tank86 speelt bij ons wel op een stonerfestival. En dat “I’m Fuck, Punk You’-filmpje van Orgaanklap is veel gedeeld, maar voor die tijd had nog nooit iemand van ze gehoord.”
Hoe komen Belgische bands vanuit de oefenruimte op het podium terecht?
Symons: “Dat is heel lang moeilijk geweest. Je hebt wel jeugdhuizen en dan de Trix en AB. Daartussen helemaal niks. Er is in België geen Cul de Sac en geen Little Devil.”
De Bie: “Je hebt in Gent wel een paar muziekcafés en verder niks. In Antwerpen is nu een opleving op dat gebied. Je kunt als opkomende band spelen in de AB, maar er is geen clubcircuit zoals in Nederland. Je hebt Antwerpen, Brussel en Gent en dan houdt het op.”
Symons: “In Hasselt heb je het Muziekodroom, die doen ook leuke dingen. Dat is ook een muziekmanagementschool en die maken dingen los. Daar heb je studentenavonden, die ook in andere zalen dingen mogen uitproberen. Het is een laboratorium, vergelijkbaar met de Herman Brood Academie in Nederland. Ze werken soms samen en hebben vorig jaar een tour over en weer gedaan.
Welke Belgische bands gaan ons vanaf 2016 omver spelen?
Symons: “Sowieso Bark, die hebben hier woensdag gestaan. En Grumpf, een MÁ¶tley Crüe, Guns n’ Roses en glam-achtige groep van 18 en 19 jaar. En black metalband Wiegedood is nu op aan het komen.”
Jan de Bie noemt de Gentse scene. “Maar dat is nog heel beginnend. En uit Hasselt komen The Guru Guru en The Statue. The Guru Guru is op school samengekomen en begint nu veel te spelen.”
Symons vult aan: “En Jesus Police en Masturbator. Die zijn nog heel jong en kwamen boven tijdens het Metalcamp van Trix. Jonge bands krijgen dan les van bands als Your Highness. En Masturbator is sindsdien nog altijd bezig, al zullen ze wel hun naam moeten veranderen.”
Tekst: Ingmar Griffioen
Foto’s: Paul Verhagen en Christophe Brysse
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.