Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
No Man’s Valley @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Gelukkig is er nog de mogelijkheid om tussen al het festivalgeweld in de volle zon de donkere krochten in te duiken voor hen die graag in de schaduwen vertoeven. Het eerste deel van het Roermondse concept Roerig wordt aangekondigd als een bandavond die de grenzen opzoekt van gitaarmuziek, en is een samenwerking tussen ECI Cultuurfabriek en de Azijnfabriek. Het vindt plaats op het podium van laatstgenoemde, dat de juiste sfeer kent voor muziek van dit kaliber.
Tekst: Martijn Welzen / Fotografie: Fer Vanreyten
No Man’s Valley
We kunnen dat overschrijden van grenzen gerust aan het Amsterdamse Temple Fang overlaten. Songs met kop en staart, 15 tot 20 nummers op de setlist verdeelt naar sfeer met een korte pauze voor een tweedelige toegift; daar doen deze mannen niet aan. Grenzen, hokjes en laatjes zijn over het algemeen de nekslag voor creativiteit blijkt vanavond. Ook No Man’s Valley dat als allereerste act een slinger mag geven aan deze rockende reeks vecht zich vrij van opgelegde ketenen. Nou goed, de natuurwetten kunnen niet gebroken worden, maar wat wordt Newton aan alle kanten zenuwachtig gemaakt. No Man’s Valley kent wel iets meer structuur dan Temple Fang en de nummers hebben duidelijk een begin en eind. Psychedelische rock, onderschreven met een surfend gitaargeluid. Maar je loopt niet op Beach Boys-achtige wijze met je plank over goudgeel zand naar de zee, je wordt meegesleurd door onvoorspelbare muien in een onderstroom van emoties. Om het nautische thema even door te trekken, lokt zanger Jasper Hesselink je als een sirene zijn, niet altijd even vrolijke, wereld binnen. Sirene als in een genderneutraal mythisch figuur, niet het eerste-maandag-van-de-maandverhaal. Hier en daar komen The Doors en Pink Floyd een handje toesteken om het verder geheel eigen geluid een bekende touch te geven.
No Man’s Valley @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Temple Fang
Temple Fang wil geen regels. Je luistert ook niet naar deze band, je beleeft hem. Toch heeft het niet volgen van het bekende rockstramien een functie. De herhalende riffs brengen je in trance, je zweeft weg over de gedijende melodieën die als guirlandes over de 70’s rock-fundering zijn gedrapeerd. Een fundering die de drums als lichtverstoorde hartslag en de grommende bas als langzaam oplopende bloeddruk kent. Wees voorzichtig! Herhaling en breekbaarheid draaien regelmatig uit op een onverwachte kakofonische nachtmerrie. Die dan weer net zo eenvoudig overgaat in dromerige landschappen, waarbij je niet weet of je zintuigen nog wel te vertrouwen zijn en je lichtelijk paranoïde je reis door de sonische caleidoscoop van Temple Fang vervolgt. Door het vele optreden is de machine geolied als nooit te voren, weten de vier rebellen elkaar feilloos te vinden, en kunnen de verhalen met de ogen dicht worden uitgedragen. Met slecht twee ‘liedjes’ op de setlist raast het uur voorbij, en heeft Roermond een geslaagde vuurdoop voor Roerig ondergaan.
Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Temple Fang @ Azijnfabriek, foto Fer Vanreyten
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.