HEALTH op Roadburn 2022, foto Paul Verhagen
Cloud Rat op Roadburn 2022, foto Paul Verhagen
Van keiharde doom en black metal tot experimente jazz en noise: er zijn weinig festivals die zulke all-over-the-place genres in een logisch tijdschema kunnen gieten. Maar op Roadburn passen dit soort stukjes vaak best wel strak in elkaar, niet alleen met diverse collaboraties, maar ook simpelweg individuele acts die met eenzelfde intensiteit als een metalband staan te spelen. Redacteur Wybren Nauta besloot de weirdo route te pakken, resulterend in een trip vol noise, jazz, techno en grindcore…
Tekst: Wybren Nauta / Fotografie: Paul Verhagen & Roy Wolters
De Paradox is dit jaar als jazzclub naast het podium voor experimentele jazz/drone crossovers ook het thuis voor alle freaky funky bands. Daar past het Deense Narcosatánicos ook met gemak tussen met hun broeierige mix van krautrock, jazz en noise. Geheel bijpassend bij de muziek hangt in de zaal ook een broeierig sfeertje. Zowel de bandleden als het publiek staan strak opeengepakt in de knusse jazzhal. Het contrast met de ruime ademende zaal van de 013 kan haast niet groter zijn, maar het werkt perfect voor deze show. Voort deinende krautrock die doet denken aan een band als Föllakzoid met zijn pulserende synths en opzwepende noisey saxofoons. Maar ook rock ‘n roll grooves en psychedelische drones zelf, niks is te gek en alles passeert bij dit zestal de revue. Dit spelen ze ook allemaal met dezelfde naarstige energie waardoor de Paradox nog een tijdje na zal blijven stomen.
Als je omschreven wordt als een stel grindcore weirdos weet je al snel dat het komende optreden in elk geval interessant gaat worden. En inderdaad, binnen enkele tellen na aanvang barst Cloud Rat in een furie van gitaarpartijen en blastbeats los. Met de intense screams van zangeres Madison Marshall ontstaan al snel de eerste pitjes. Nu is het onaflaatbare gitaargeweld niet het enige waar deze Amerikanen in thuis zijn. Zo schakelen ze ook met gemak een tandje terug om de diepte in te gaan met een bak slepende sludge metal. Alsof ze je eerst met hun blote vuisten de grond in beuken en je vervolgens door het zwarte slijk van de grond heen trekken. Soms lijkt er even een momentje stilte met een paar zwevende ambient tonen die soelaas lijken te bieden, maar dan weet je van tevoren al dat de razernij dubbel zo hard terugkomt. Er is geen ontsnappen aan de kastijding van deze weirdos, maar dat is dan ook geen echte straf.
Cloud Rat op Roadburn 2022, foto Paul Verhagen
Amnesia Scanner op Roadburn 2022, foto Roy Wolters
Amnesia Scanner is in elektronische hoek wel een naam van formaat, maar in een snel vollopende Koepelhal wordt al snel duidelijk dat hier op Roadburn ook genoeg animo voor is. Het duo combineert zware techno beats met freaky ambient en vervreemdende vocalen tot een bedwelmend geheel. Laatste plaat Tearless leunde een stuk meer op de freaky ambient met een dikke laag melancholie erover uitgesmeerd. Tot de teleurstelling van sommige fans die meer op pure bangers gehoopt hadden, maar live dalen alle warme bastonen en heldere synthlijnen als een warm deken over je heen. Het duo heeft wel wat moeite de show op gang te krijgen. Het begin kent steeds net wat te veel plotselinge wisselingen en onderbrekingen met een losse vocaal die oreert over onze plaats in het labyrinth. Een effect dat op de plaat tot goed effect wordt gebruikt, maar hier de flow te veel onderbreekt. Gelukkig gaan ze al snel over op hun volledige nummers als Too Wrong en Tearless. Vanaf dat moment stoomt het tweetal als een wals door en verdwalen we allemaal samen steeds verder in het doolhof gevuld met hun opzwepende buitenaardse bangers.
HEALTH op Roadburn 2022, foto Paul Verhagen
HEALTH op Roadburn 2022, foto Paul Verhagen
Een duidelijk geval van een geslaagde programmering als iedereen die bij Amnesia Scanner de tent uitloopt vrijwel ogenblikkelijk een rij vormt voor het daarna volgende optreden van HEALTH. De overlap is ook niet verwonderlijk, want dit noisetrio uit LA specialiseert zich al geruime tijd in een verscheidenheid aan elektronische noise en hebben in deze tijd een reputatie als een uitstekende liveband opgebouwd. Die maken ze hier met de powernoise van hun afgelopen platen ook zeker waar. Met afgemeten precisie beuken ze met hun industriële synths door het publiek heen. Elke aanslag vormt weer een nieuwe klap, alsof je gezamenlijk naar de gecontroleerde sloop van een immens gebouw staat te kijken. Contrasterend effect bij al dit industrial geweld is altijd de zang van Jake Duzsik die met een soort onwerkelijke kalmte het publiek lijkt te hypnotiseren. Het is een euforische aangelegenheid waarbij eigenlijk de oude nummers als Die Slow en We are Water met hun sprankelende synths en groovende drums nog steeds als hoogtepunten erbovenuit steken. Routinematig maar met uitstekend effect levert HEALTH hier een masterclass in dansbare en opzwepende noise op Roadburn en maken ze de meest belangrijke constatering zelf halverwege de show al: Life is Good.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.