Moeilijk te geloven dat dit pas het eerste geluid is dat we van NUTSHELL horen. Het is toch echt waar en het betreft nog meteen een hele beste, garagepunkende EP ook van de vijf Vlamingen. Nu heeft de groep uit Kortrijk en Leuven ook al wel wat meters gemaakt, maar gaat het sinds 2020 over een andere, fuzzy en pakkend rockende boeg. Heel prettig en aanstekelijk en het is eindeloos zonde dat we de geweldige singles The Malthusian Trap en Florida Man (zie de video hieronder ook) gemist hebben.

Maar allez, gelukkig zijn we nu dan ook bij de pinken. En omdat we – vanaf de eerste tel en brul “Fogot the car!” – toch alleszins weggeblazen werden door het niveau van deze opruiende lekkernijen hebben we NUTSHELL meteen maar aan een vraaggesprekje onderworpen. Ter introductie zeg maar, want als we iets zeker weten is het wel dat veel meer Hollanders deze EP dienen te horen.

Door Ingmar Griffioen

Als je Tidal Waves door de speakers laat gieren, dan is het eigenlijk al onmiskenbaar, maar pak je de videoclip voor Florida Man erbij dan weet je het zeker: Deze mannen hebben óneindig veel lol in wat ze doen en gaan daarbij ongegeneerd en prettig gestoord te werk. Luide, punky garagerock, bier, kwajongens-uitspattingen, gehannes op een step, nog meer bier, urine, twee katten en een hang-up met de Amerikaanse staat die publiciteit tot in de Tampa Bay Times opleverde. Tamelijk onbezonnen en geniaal ja.

NUTSHELL ontstond al in 2013, maar opereert nu in een andere bezetting en dat levert een geluid op dat we zouden kunnen plaatsen in de hoek van ook al zo opwindende landgenoten als Equal Idiots, DIRK. en SONS. Tegelijkertijd mag je ook best aan de gekte van Oh Sees en de partyminded garage van Together PANGEA denken. En ze zijn ook nog fan van The Priceduifkes en MARCH, tel uit je winst. Daar moesten we nog veel meer van (willen) weten. Over naar de vragen:


– Dus Tidal Waves is feitelijk het debuut/de debuut-EP, aangezien de eerste release op Spotify een demo uit 2019 is? Of is het debuut toch de EP Lighting Up The Darker Centuries?
NUTSHELL: Lighting up the darker centuries is lang geleden opgenomen onder een andere bezetting (andere gitarist en andere zanger). De muziek die we toen maakten is heel wat anders dan het nu is, en we spelen er live ook niets meer van, dat wil waarschijnlijk genoeg zeggen…

Je zou kunnen zeggen dat we qua muziek en ingesteldheid heel wat veranderd zijn (beiden iets meer to the point), dus zeggen we graag dat dit het debuut is van NUTSHELL.

Nutshell is dead, long live NUTSHELL!

– Tidal Waves is uiteraard een Oh Sees-referentie, want…
NUTSHELL: Oh Sees is een fantastische band, niets dan liefde maar dit nummer is niet bewust een referentie eraan. In opener Forgot the Car hebben we een tekst die gaat “a tidal wave, smacked against my face”. We vonden dat een gepaste titel voor de EP, want we proberen muziek te brengen die vanuit het niets een ferme peer tegen uw muil geeft. Door de overall stevige sound en het hoge energie en no-nonsense gehalte.

Of kan het ons een support slot voor Thee Oh Sees opleveren als we zeggen van wel?

– Hoe is het bij de baard van de profeet mogelijk dat Nutshell met dit geluid Humo’s Rock Rally of De Nieuwe Lichting nog niet heeft gewonnen?
NUTSHELL: Die mensen zijn bang voor hun job, hun lief en hun trommelvliezen. En ook wel voor hun drank. En ook pakken we graag de moeilijke weg… De Belgen volgen wel als we binnen twee jaar Best Kept Secret, Misty Fields, Le Guess Who? en Kliko Fest plat gespeeld hebben!

– Waarom zijn jullie eigenlijk met z’n 5-en?
NUTSHELL: We zijn met zijn vijven omdat onze zanger dynamisch wil zijn. Over de grond rollen, tussen het publiek lopen of op de toog gaan staan is een pak moeilijker met een instrument rond je nek.

– Waar hadden we jullie al van kunnen of moeten kennen?
NUTSHELL: Als die band waarvan de zanger de vloer dweilt met zijn lichaam tijdens de show. Of ook van onze videoclip clip Florida Man waar we het stemgedrag van Amerika gingen documenteren.

– Waarom gaat heel Nederland straks dondersgoed weten wie Nutshell is?
NUTSHELL: We hopen onze muziek daarvoor te laten spreken, vooral vanuit de liveshows. Hoewel we beïnvloed zijn door de vele gitaarbands (iedereen heeft wel zijn eigen niche, naast de common favorieten); proberen we een unieke blend te maken met onze sound.

– Als slotsong PBS na anderhalve minuut openbreekt, NUTSHELL versnelt, de gitaren aanzwellen en de mannen een meeslepende samenzang tegen die lead aangooien, krijgen wij toch een heel prettig Weezer-gevoel. Rivers Cuomo anybody?
NUTSHELL: We durven zeker al eens een Weezer op te zetten, maar het was alleszins geen al te bewuste invloed bij het maken van PBS.

– Het lijkt zowaar te gaan lukken een stukje zonder het C-woord samen te stellen… Over die liveshows: Durven jullie al plannen voor een tour te maken?
NUTSHELL: We zouden niets liever willen dan shows spelen op nieuwe plaatsen. Vooral on the road te zijn met ons vijven, nieuwe mensen leren kennen en elke avond de ziel uit ons lijf te spelen lijkt een ware utopie… Dus moest je een tof zaaltje weten dat wel eens showkes boekt, laat maar weten!

Voorlopig hebben we een releaseshow gepland de 29e mei in Leuven (more info TBA), dus hopelijk dat we toch nog eens onze stal kunnen verlaten, want het kriebelt wel immens!

Tot snel dan maar! En tot die tijd slinger je beter Tidal Waves nog eens aan:


Deel dit artikel