NMTH tipt Le Guess Who?: Goatsnake, OM, Chelsea Wolfe, Wavves en The Notwist

Donderdag begint Le Guess Who? al en met de negende editie heeft het festival alweer een stap voorwaarts weten te maken. Vorig jaar kon je dat nog toeschrijven aan de capaciteitsgroei met dat enorme Utrechtse muziekverzamelgebouw erbij, maar dan zou je voorbijgaan en de forse inhoudelijke groei. Die zet dus door, met ook dit jaar een groep curatoren van toonaangevend groot tot fijnproeversniveau. Verslaggever Clemens Lambermont en hoofdredacteur Ingmar Griffioen geven hun 5 tips voor het vierdaagse festival. En ja, het cliché geldt wederom: dat was een zeldzaam lastige opgave met deze waanzinnige line-up. Tijd voor wat gidswerk in het overdonderende aanbod.

Sowieso: de timetable

CLEMENS LAMBERMONT

1. Titus Andronicus, vrijdag in TivoliVredenburg Ronda
Waarschijnlijk de gezelligste schreeuwband die je gaat zien. Punk-invloeden voeren duidelijk de boventoon maar ze vullen dit dan weer aan met een soort blue collar rockgevoel à la Springsteen. Hard dus, maar geen zware kost. Daarnaast heeft elke song potentie om keihard meegebruld te worden.

2. Terzij de Horde, vrijdag in dB’s
Misschien wel een van de bruutste acts op het programma. Ik bedoel: neem alleen de naam al. Die is overigens afgeleid van een gedicht (yup, deze band haalt zijn inspiratie onder meer uit literatuur en filosofie). Geen eenvoudig materiaal dus, maar verder is het 100% pure black-metal. En voor de verandering eens niet uit Scandinavië. Terzij de Horde speelt een thuiswedstrijd en is curator van deze vrijdag in dB’s.

3. Wavves, zaterdag in De Helling
Rauw maar aanstekelijk gitaargeweld met een alom aanwezige cynische ondertoon. Nathan Williams is met Wavves in veel opzichten een bijzonder geval in de garagescene. Met een vreemde fascinatie voor gothics en het strand (terwijl hij bang is voor water) maakt hij herkenbare garagerock met heel veel echo’s van de jaren ’90. Interessant genoeg om de DIY scene te ontstijgen en daarmee ook om op dit festival te checken. Evenals vijfde album en dus V:

4. Goatsnake, zondag in De Helling
Een waar pareltje in de line-up van deze editie. Of misschien eerder een ruwe diamant. De stoner-metalformatie Goatsnake bestaat al sinds 1996 en heeft onder andere Sunn 0))) gitarist Greg Anderson in de gelederen. Loodzware riffs, een licht Southern accent en donkere ondertoon, precies zoals je je stoner wilt hebben. Black Age Blues wordt door NMTH zwaar aanbevolen.

5. Mikal Cronin, zondag in TivoliVredenburg Ronda
Samen met Ty Segall een van de garage-grootheden van deze generatie. En daarmee misschien ook wel een soort ‘headliner’ van deze Le Guess Who? Hoe dan ook, een echte vakman met een sterk nieuw album op zak die voor deze gelegenheid een heel blaas- en strijkorkest meeneemt. Sterke songs, een eigentijdse ruwe sound maar op een vaak elegante manier.

Eervolle vermelding nog voor:
Ho99o9, zaterdag in EKKO
Twee gasten die hiphop naar een heel ander level brengen. Een grauw en beetje naar level. Wordt vaak vergeleken met Bad Brains en dat is qua performance heel begrijpelijk. Een schurende hardcore-punk vibe, maar dan omgezet in hiphop. Het gerucht gaat dat ze bij hun gig op Lowlands de hele tent sloopten dus dit wordt sowieso een ervaring.

INGMAR GRIFFIOEN

1. The Notwist, donderdag in TivoliVredenburg Grote Zaal
Stiekem vonden wij het optreden van The Notwist hét concert en dé verrassing van Best Kept Secret 2014. Dat de Duitse eigenzinnige veteranen na 25 jaar nog zo hecht en spannend van het podium zouden komen, hadden we niet verwacht. De anti-helden uit München hadden een mix van dwarse elektronica en stuwende Kraut in petto, die donderdag in de grote zaal nog een half uur extra krijgt om in te dalen. Anderhalf uur meezweven vanuit je pluche stoel, beter wordt het vandaag niet.

2. OM, donderdag in De Helling
Hoewel OM daar vast in de buurt gaat komen. Het trio stond in 2013 ook op Le Guess Who? en ook in De Helling. Ingeklemd tussen Föllakzoid en Wooden Shjips wist de groep diepe indruk te maken. OM is best een beetje een gekke band, aanvankelijk bestaand uit de ritmesectie van de legendarische stonerdoomers Sleep. De stoïcijnse bassist Al Cisneros is er nog altijd. Hij en drummer Emil Amos worden nu vergezeld door de bepaald niet conventionele toetsenist/percussionist Robert Aiki Aubrey Lowe. Het trio uit San Francisco beheerst een zeer experimentele, totaal onnavolgbare mix van psych, doom, stoner en noise. Onderdeel van Sunn O))) presents en woensdag ook in Vera, Groningen te zien!

3. Chelsea Wolfe, vrijdag in De Helling
Nee, Belgische jeugdhelden Evil Superstars staan vrijwel tegelijk met Chelsea Wolfe… Snif. La Wolfe wint. De Californische heeft wat me ook zo in She Keeps Bees aantrekt: een betoverende folkstem, die je net zo makkelijk mee de diepte in sleurt met PJ Harvey venijn, in tegen rock en metal aan schurende tracks. Niet voor niks beschouwt Jurgen van de Brand van Roadburn haar set op Roadburn 2012 tot de beste uit de festivalgeschiedenis. Hij vreesde dat ze de popkant op zou gaan, maar gelukkig koos ze voor het duistere pad naar het ravijn. Het dit jaar verschenen Abyss behoort tot haar zwaarste materiaal.

4. Föllakzoid, zondag in EKKO
Weer die Chileense Kraut-post-rockers ja? Zeker, derde plaat III is namelijk nog drie keer beter, dieper en groovender. Ze werkten dan ook voor III met Duitse elektronica-geweldenaar Atom TM en gaan steeds meer richting trance-opwekkende repetitieve techno. Kraut is immers het stuk rockmuziek dat het dichtstbij stuwende, minimale dance komt en het tovermiddel dat zZz ook zo ongenadig lekker maakt. Föllakzoid heeft ook een geheim wapen: ze laten zich in hun jams leiden door antieke Andes-muziek. Op Best Kept Secret leerden we bovendien dat de Zuid-Amerikanen live ook zeer gegroeid zijn. Wat. Een. Dikke. Pysch. Trip. Was. Dat. Meerrrr.

5. Songhoy Blues, zondag in RASA
Eigenlijk moet je daarna Goatsnake gaan zien, de band van Sunn-lid en Southern Lord-baas Greg Anderson, maar die tipt Clemens al terecht. Blijf je liever in een meer relaxede zondagvibe dan is Songhoy Blues een heel goed alternatief. We zijn de laatste jaren behoorlijk om de oren geslagen met verduveld lekkere, bluesy Afrikaanse muziek. Die kwam vaak uit Mali (Tinariwen, Tamikrest) of Niger (Bombino) en ook ditmaal is de West-Afrikaanse hofleverancier Mali verantwoordelijk voor deze desertblues. Waar Bombino door Black Keys’ Dan Auerbach op sleeptouw werd genomen, hebben deze vier jonge jongens veel te danken aan producer Nick Zinner (Yeah Yeah Yeahs). En aan docu They Will Have to Kill Us First over hun vlucht uit het door Jihadisten bezette Noord-Mali. Dergelijke fanatici hebben het immers niet zo op muziek… en de muziek van Songhoy Blues is wel zo zwanger van blues, vrolijkheid, genot, groove en uitgelatenheid dat je onmogelijk in devotie en onthouding kunt volharden. Hoeft ook helemaal niet!

Filmtip: Dankzij het eerste LGW-filmprogramma kun je de docu They Will Have to Kill Us First zondag om 11.30 uur in het Louis Hartlooper Complex zien.

Hors categorie: Sunn O))), zaterdag in TivoliVredenburg Ronda
Omdat we al zoveel uit het door de dronemeesters gecureerde programma getipt hebben en er nog een interview volgt. Maar man, als je op zoek bent naar een fysieke ervaring die die van Swans vorig jaar nog overstijgt… gewoon even vijf kwartier in de Ronda gaan liggen met de ogen dicht. Stukje voorbereiding: