Op de Lange Voorhout in Den Haag viel de eer ten deel aan Never Mind The Hype om een eigen stage te hosten. Met bands als The Cavern, Breaking Levees, Rats on Rafts, The Sore Losers en The Black Box Revelation hebben we in ieder geval een ‘heavy, deviant and alternative’-avond in het vooruitzicht. Oja, en niet te vergeten het nu al illustere NMTH G-Wolff dj-team voor de muzikale omlijsting voor, tussen en na alle bedrijvigheid door. Wat op voorhand een redelijk verwaterde en verkouden toestand zou gaan worden, bleek achteraf toch een verwarmende gewaarwording. Of, nee, bullshit. Het was echt gruwelijk koud. God wat was het koud. Maar met een stevige rawk-avond in het vooruitzicht gaan we daar niet over zitten kniezen.
Tekst Steven Gröniger, foto’s Jan Rijk
We komen veel te vroeg aan in Den Haag en dit geeft ons de mogelijkheid om een kleine verkenningstocht door de Haagse binnenstad te doen. In aanloop naar de Koningsnach is er flink veel voorbereidende bedrijvigheid aan de gang, en na een korte stop bij platenwinkel Vinyl Grove, melden we ons bij de dj-booth om plaatjes te draaien in opwachting van de eerste band. De opwarmtracks Death Alley – Fever, Giant Tiger Hooch – Head en All Them Witches – Elk.Blood.Heart. kunnen al de goedkeuring wegdragen van het al aanwezige publiek, en nadat we NMTH-opperbaas, tevens presentator van vanavond, Waldo Volmer hebben verwelkomd is het de eer aan The Cavern om de avond af te trappen.
The Cavern
Het Haagse powertrio heeft een buitengewoon prettig jaar achter de rug met de release van een EP en een deelname aan de Popronde. Voor het publiek dat de weg naar de Lange Voorhout al wel heeft gevonden, is de groovende staccato rock met een hoog boogiegehalte zeer goed te doen. Stevig pompende tussenstukken worden afgewisseld met rustige passages en de buitengewoon fijne zang valt ook op. Samen zorgen ze voor een zeer prettige dynamiek. Sexy zelfs. Vanwege deze indruk in ieder geval een band om goed in de smiezen te houden te komende tijd.
Breaking Levees
Met Breaking Levees vinden we nog een oudgediende van de voorbije Popronde. De Amsterdamse formatie speelt een stevige pot rock dat vooral put uit de periode van de late jaren ’60 en met name vroege jaren ’70. Riffrock met stuwende drums en af en toe een psych-randje, maar bovenal technisch en met ballen gespeeld. Rijk en vol bombast wordt de muziek als een warme deken op het publiek gelegd. Ook hier weer indrukwekkend. We kunnen niets anders concluderen dat er toch geweldig veel rock-talent in opkomst is, dat sterke muziek op goed niveau weet te produceren.
Rats on Rafts
In één ruk doorgereden vanuit Berlijn om nog even een setje hier te gaan knallen. Doen ze gewoon even die eigenzinnige Rotterdammers van Rats on Rafts. Ze hebben een niet geheel onbewogen jaar achter de rug, met in ieder geval wat bandwisselingen, maar de post-punk met een garagesausje rockt gewoon weer als een malle. De energieke muziek straalt ook af op het publiek dat steeds meer van zich laat horen gedurende de set. Het publiek laat zichzelf zelfs door een fikse regenbui niet verjagen. Goed teken dus.
The Sore Losers
Tijd voor wat Vlaams bluesrockgeweld met The Sore Losers, de band met die waanzinnige gitarist Cedric Maes in de gelederen. Onlangs verscheen de nieuwe langspeler Skydogs op het Excelsior label, waarop met volle kracht het warme, analoge breed werd omarmd. Denk aan het stevigere werk van Led Zeppelin, of dichterbij huis Navarone, en je hebt wel een goed idee. Supertof ook die Kick Out the Jams van MC5 cover. Een stuk zuiverder gespeeld dan het origineel, maar niets aflatend in energie.
The Black Box Revelation
Dan zijn we alweer aangekomen bij de afsluiter van vanavond. Het Vlaamse über garagebluesrock-duo The Black Box Revelation. Met alweer een dikke tien jaar onder de riem, evenals Rats on Rafts, mogen we al spreken van oudgedienden. Niettemin is het opvallend hoe de nummers de tands des tijds hebben weten te doorstaan en niets aan energie hebben ingeboet. Onbewust staan we mee te blèren met tracks als I Think I Like You en Never Alone / Always Together. Ook de onlangs uitgebrachte single Warhorse, die het bij onze zuiderburen zéér goed doet in de hitlijsten, staat bol van de sterke hooks en vormt daardoor weer een lekkere oorwurm. Met deze set bewijzen Jan Paternoster en Dries van Dijck dat de aanstaande Best Kept Secret-set er eentje is om naar uit te kijken. Het publiek scandeerde rijkelijk de naam van de band, brak bijna door de dranghekken in hun enthousiasme en slamdancete er lustig op los. Terecht wordt er na afloop nog gevraagd om een toegift, maar gezien de uitlooptijd kan dat helaas niet. Honger dus naar een volgende live-ervaring met deze zeer sympathieke band.
Als afsluitende track kunnen we het toch niet laten om de Death Alley-track Supernatural Predator te draaien. Waarna we kunnen terugkijken op een zeer geslaagde tijd bij en op die stage aan de Lange Voorhout. Een zeer divers en heavy podium dat verleden, heden en toekomst op een mooi affiche bij elkaar bracht. Hartverwarmend tijdens die aanloop naar die koude Koningsnach.
Bedankt Willem!
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.