Kliko Fest is naast Sleazefest inmiddels vaste prik voor wie in Noord-Holland op zoek is naar een portie punk, garage en rock&roll. Aldus stroomde het Patronaat in Haarlem zaterdag weer vol met leren jassen, spikes en hanekammen voor een avond- en nachtvullend programma.
Tekst: Jochem Boom / Foto’s: Jan Rijk en Cas Kerkwijk
The Jerry Hormone Ego Trip
Voor een festival dat prat gaat op punk, rock&roll en vunzigheid is opener The Jerry Hormone Ego Trip nog wat netjes. We tellen een viertal net gestreken identieke t-shirts en een frontman in jumpsuit. Op het eerste gezicht is het leren jack van de bassist nog het meest rock&roll, maar die gaat al na een paar nummers uit. Uiteraard kun je een boek niet op basis van de kaft beoordelen, maar het is muzikaal al net zo netjes. Nederlandstalige popliedjes verpakt in een sixties popjasje. Radio-hit Josefien, die aangekondigd wordt als het nummer ‘waarmee we een kratje bier hebben verdiend’, is het beste. Maar misschien komt dat omdat het orgel wel erg veel weg heeft van The Castaways’ Liar, Liar.
The Jerry Hormone Ego Trip op Kliko, foto Jan Rijk
Fifty Foot Combo
Het Belgische Fifty Foot Combo wordt geschaard onder de surf, maar wie gezellige westcoast surf a la The Phantom Four verwacht komt bedrogen uit. De Belgen draaien inmiddels alweer bijna 25 jaar mee en weten wel hoe ze een geluidsmuur met de versterkers op ‘standje rood’ neer moeten zetten. Het is een mooi plaatje. Laag hangende gitaren, strak gekapte baarden en een ongetemd schreeuwende Hammond. Daar komt bovendien ook nog een flinke portie geluid uit.
Fifty Foot Combo op Kliko, foto Jan Rijk
The Skidmarks
Het valt niet te ontkennen dat met het optreden van The Skidmarks in het Patronaat café een flinke dosis nostalgie gepaard gaat. Voor ondergetekende was het een van de eerste kennismakingen met rockmuziek in het inmiddels gesloten punkhol Parkhof in Alkmaar. Voor veel anderen in het café is het net zo’n trip down memory lane. De vraag is natuurlijk of The Skidmarks het meer dan tien jaar na de stop nog kunnen. De roze bril kan niet verhullen dat het allemaal wat roestig op gang komt, maar een gebroken snaar later schemert er al wat podiumdrift door. Gitarist Sander Borst raakt vervolgens de juiste snaar, want een paar nummers later is het alweer raak en komt de band écht lekker op gang. Borst pakt ieder koortje alsof zijn leven er vanaf hangt en hij grijpt iedere solo aan om even op de monitor te staan of door de knieën te gaan. Toetsenist Maarten van Essen hangt wijdbeens over zijn veel te lage orgel, speelt hier en daar een stukje gitaar mee en pakt aan het eind zelf nog even de spotlight. Hij blijkt niet alleen een goede zanger, maar steelt ook de show wanneer hij het publiek in beent en op de bar eindigt. En dat hakkelige begin, dat is ze allang vergeven.
The Skidmarks op Kliko, foto Jan Rijk
The Gories
Na al een hele hoop gitaargeweld, is het gewaagd om The Gories zo’n belangrijk tijdslot te geven. Niet omdat het niet goed is, integendeel zelfs, maar omdat het met de minimaal aangeklede blues songs lastig is om bij de les te blijven. Dirtbombs frontman Mick Collins heeft een mooie volle stem die de songs ver dragen. Zijn tegenspeler Dan Kroha heeft juist de scherpe stem die je eerder zou verwachten bij een rechttoe rechtaan punkband. Los van elkaar bieden ze een hele fijne afwisseling, maar tezamen overheerst Kroha, wat de muziek na een tijdje iets te eendimensionaal maakt.
The Gories op Kliko, foto Jan Rijk
New Bomb Turks
New Bomb Turks wordt een uur later met luid gejuich onthaalt, ze touren immers niet zo veel. De Amerikaanse punkband produceerde in de jaren negentig jaarlijks een nieuw album, maar in 2005 zette ze een punt achter het harde werken. Ze zijn die drive echter duidelijk nog niet verloren, zo bleek vorige week al op het Vlaamse Sjock festival. Ogenschijnlijk simpele songs worden met furie en op razend tempo gespeeld. Frontman Eric Davidson brengt chaos in de loeistrakke basis. Hij is een showman die wil shockeren. Hij solt met het publiek door petjes en brillen te pakken, steekt zijn microfoon regelmatig in zijn broek en raast ondertussen als een dolle over het podium. Als mensen aan het eind niet mee willen doen aan een sit down, kijkt hij woest het publiek in en maakt wilde armgebaren. Vijf minuten later zitten ook de tegenstribbelaars op de grond. Trucjes die hij al twintig jaar toepast, zegt de kritische bezoeker. Het werkt echter als een tiet, getuige de volle bekers bier die vanaf de eerste maat door de lucht vliegen en de grootste moshpit van de avond.
New Bomb Turks op Kliko, foto Jan Rijk
Viagra Boys
Wat is er ’s nachts beter dan wat doemdenkerij en een fles sterke drank? Twee flessen sterke drank en doemdenker Sebastian Murphy van Viagra Boys. Murphy zet na ieder nummer de twee flessen tegelijk aan z’n mond en spuit na ieder nummer meer gal. We mogen de gitzwarte muziek van de Zweden absoluut geen postpunk noemen, maar punk is het ook niet. Het komt met z’n repeterende ritmes, en gillende saxofoon nog het dichtst in de buurt van kraut.
Viagra Boys op Kliko, foto door Cas Kerkwijk
Meatbodies
De ravage die de Bomb Turks hebben aangericht is nog duidelijk te zien als Meatbodies om twee uur de grote zaal sluit. Het bier is nog nauwelijks opgedroogd en je kunt amper een stap zetten zonder aan de vloer te blijven kleven. Wie een poging doet om een pit te beginnen glijdt direct uit op de spekgladde vloer. Meatbodies is voor een deel van de bezoekers een beetje mosterd na de maaltijd, zo lijkt de concluderen aan de matig gevulde zaal. De band staat er dan ook wat gedesillusioneerd bij. Ze slaan zich er echter kranig doorheen. Meatbodies gitarist Chad Ubovich speelde ook al met Ty Segall, Mikal Cronin en Fuzz, maar vond duidelijk dat er plaats was voor nog een garagerockband. Net als bij de andere bands waarin hij speelt heeft ieder nummer een onmiskenbare pop hook. Een baslijn, een koortje of een refreintje dat je na een keer horen, mee kan zingen. Het is een bekend recept dat Ubovich perfect onder de knie heeft.
Meatbodies op Kliko, foto Jan Rijk
Fotogalerij
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.