Wout Kemkens (Shaking Godspeed op LNOE #2), foto Jan Rijk

Met zo’n beetje de halve wereld in lockdown en muziek van de podia verbannen, zit de muziekindustrie ook nadrukkelijk in een hoek waar de klappen vallen. NMTH maakt een rondgang door heavy Nederland muziekland; hoe gaan je favoriete muzikanten, bands, labelbazen, promotors, festivals en podia met deze pandemie om? Wat doen zij nu ze hun passie op pauze moeten zetten? Je leest het in de serie: Never Mind The Lockdown, here’s…

Wij spreken in aflevering 13 met gitarist en zanger Wout Kemkens, bekend van Shaking Godspeed, Donnerwetter en het nieuwe ‘bajes-plaat’ project De Niemanders, dat hij met partner-in-crime Rocco Ostermann (en band) op 1 mei de wereld in schiet. Al enigszins gewend aan een geïsoleerde omgeving, is het een uitgelezen kans om Kemkens te ondervragen over hoe hij met deze ‘intelligente lockdown’ situatie omgaat. 

Je vindt alle Lockdown-afleveringen via deze link.

Door Timothy Aarbodem

Hoe raakt het jouw persoonlijk? 
“Ik heb geen, eh…. ‘cruciaal beroep’, dus voor mij is het nog best relaxed eigenlijk.”

Niet cruciaal?! Men gaat het culturele leven op een gegeven moment best missen denk ik… Hoe raakt het jou op muzikaal vlak dan? Waar was je zo allemaal voor de uitbraak mee bezig?
“Mijn projecten en werkzaamheden zijn bijna allemaal tot stilstand zijn gekomen, dus in die zin is mijn agenda vrij leeg op dit moment. Ik was bezig met een soundtrack voor een dansvoorstelling, die is nu in principe af. Daar zouden we ook mee gaan toeren, maar dat wordt opgeschoven naar volgend jaar. Ik ben blij dat wij vijf dagen voor de lockdown het stuk hebben afgemaakt, dat staat nu geregistreerd op video. Rocco en ik zouden nu eigenlijk weer beginnen in de eerste gevangenis, wij zijn bezig met het ‘gevangenisproject’ De Niemanders. Wij zouden daar weer gaan repeteren met de gedetineerden om een show te geven.”

De Niemanders: Wout Kempens (l) en Rocco Ostermann (r)

Ah, zou je iets meer daarover kunnen vertellen?
“Hier in Arnhem heb je het poppodium Luxor Live en zij bestonden tien jaar. Zij hadden mij gevraagd om mee te denken aan een jubileumprogramma. Zij zeggen altijd een programma te maken voor heel de stad, dus ik wou ook écht een programma bieden voor heel de stad. Ik wou naar mensen gaan die normaal nooit bij Luxor kunnen komen. Wij hebben opgetreden voor bejaarden, honden en zo ook voor gedetineerden. Een gevangenisbewaarder attendeerde ons er ook op dat veel gedetineerden muziek maakten en vroeg dus ook of wij het tof vonden om met hen samen te werken. Er bleken echt goede muzikanten tussen te zitten! Uiteindelijk vroegen andere gevangenissen ons en zo zijn wij zo’n beetje heel Nederland doorgegaan. 

Het project is een soort van tweeledig. In de gevangenis hebben wij die songs gemaakt met gedetineerden, maar ook geïnspireerd door gedetineerden. Wij hebben buiten de gevangenis een band geformeerd waarmee wij de plaat hebben opgenomen. Dat hebben wij gelukkig al afgerond en de cd is al binnen. Buiten de bajes hebben wij dus die band, maar dat is nu ook helemaal gestaakt en zijn de repetities helaas afgelast. Op 18 april zouden wij in Zwolle ons eerste optreden hebben en 1 mei onze release show. Dat is nu verplaatst naar het najaar. Die plaat is er gewoon en mensen kunnen die vanaf 1 mei gaan beluisteren. 

Dat is misschien de goede kant van het hele verhaal, het wordt nu wel iets meer dan ‘alleen een band’. Wij zijn bezig met een podcast om te vertellen hoe deze plaat tot stand is gekomen, met wat voor mensen we hebben gewerkt en in wat voor een soort wereld wij ons hebben begeven. De Niemanders is niet per se van livemuziek afhankelijk, dat is een beetje het geluk. Het is veel breder en er zijn meer mensen bij betrokken. Het is ook een soort maatschappelijk project. De verhalen hoor je niet zo vaak, het zijn mensen die je niet bijna niet ziet. Dat brengen wij een op deze manier aan het daglicht. Op die manier zijn wij er nog best druk mee eigenlijk. Het is ontzettend tof om dat nu meer aandacht te kunnen geven.”

Beluister de eerste aflevering van De Niemanders podcast: De lijnen staan open

Jullie hebben het vanaf het begin af aan best serieus aangepakt met een Voordekunst werving en professionele videoclips…
“In die zin is het behoorlijk uit de klauwen gelopen. Wij bezoeken elke bajes ongeveer tien keer en die eerste gevangenis hebben wij zelfs nog vaker bezocht. Het was wel echt een baan eigenlijk. In die zin hadden we wel zoiets: “Als wij het gaan doen, dan moet het wel grondig aangepakt worden en niet halfslachtig.”  Je spreekt uiteindelijk via de plaat namens anderen, dus je moet een beetje weten waarover zij het hebben. Natuurlijk geven wij er wel een soort eigen twist aan. Maar net als normaal in een band, moet je fatsoenlijk met elkaar samen kunnen werken. Je kunt niet één keer samen komen en het daar bij laten. Als je nummers wilt ontwikkelen, moet je er toch een aantal keer flink induiken met zijn allen. Vandaar dat wij via Voordekunst ook dat budget bij elkaar kregen om het goed aan te kunnen pakken.”

Hoe was de samenwerking met de gedetineerden eigenlijk?
“Wat wij meestal doen is: We komen aan, stellen ons voor en doen een oproep of iemand zin heeft om muziek te maken en nummers te schrijven. Bij de eerste meeting leggen wij uit dat wij het tof vinden om muziek te maken, maar dat wij eigenlijk wel een echte ‘gevangenisplaat’ willen maken. Een plaat dat verhaalt over het leven daar. Een paar worden daar erg enthousiast van. Met het clubje dat overblijft ga je veel praten en jammen. Iedereen doet zijn ideeën en teksten in een grote pot. Soms zijn meerdere teksten, van meerdere bajesen, beland in één nummer. Eén nummer is bijvoorbeeld wel helemaal geschreven door een gedetineerde, dus dat hebben wij intact gelaten. Soms was er alleen de tekst en hebben wij de muziek erbij gemaakt, bij andere nummers hebben wij zelf een heel nummer gemaakt naar aanleiding van een gesprek. Uiteindelijk zijn daar dus veertien tracks uitgerold, die allemaal op verschillende werkwijzen zijn ontstaan. Wij hebben wel de artistieke vrijheid genomen in het samenbrengen van al die informatie en verhalen, maar wij hebben niet geprobeerd om het ontzettend te gaan interpreteren. In die zin zijn Rocco en ik wel avontuurlijk in gesteld, wij willen het niet in een hokje plaatsen. Wij hebben wel een keer gehad dat iemand ons een nummer op een bubbling-beat liet horen, maar toen wij met zijn nummer terug gingen dacht hij dat wij LSD hadden gebruikt, haha… “

Hoe ziet je dag er nu uit, hoe zorg je dat je thuis niet gillend gek wordt van verveling?
“Ik heb nu tijd om mijn eigen muziek lekker langzaam te laten ontwikkelen. Elke dag speel ik veel, neem ik wat op en laat ik het een dagje of een week rusten. Dat is ook wel cool, want ik merk dat ik ook een stuk relaxter ben en ik heb meer concentratie. Dat is het toffe aan muzikant zijn; je kan altijd creëren. Ik was al wat ideeën aan het uitwisselen met mensen. Van Oeds (Beydals, Molassess) heb ik een demo gekregen en daarop ben ik weer wat zang op aan het verzinnen en ik heb hem wat toegestuurd. Op afstand probeer ik dus nog wel te jammen met mensen.”

Wanneer hoop je dat alles weer normaal zal zijn?
“Hoe het op het lange termijn gaat, dat weet niemand eigenlijk… Onze eerste show staat op 12 juli, maar je zie al festivals in september die worden afgelast. Ik weet niet hoeveel dat gaat omvallen allemaal… Wij zouden ook weer terug gaan naar die gevangenissen om optredens te doen, maar dat zit er nu ook even niet in.”

Hoe kunnen onze lezers je zaak supporten?
“We openen deze week een webshop en om toch een beetje de deur uit te kunnen gaan heb ik bedacht om de dubbel-lp’s en truien als een postbode bij iedereen persoonlijk langs te brengen. Alle cd’s doe ik overigens wel op de post. In de laatste week van april ga ik heel Nederland doorcrossen om het allemaal te bezorgen. Daar heb ik best zin in eigenlijk! En als je meer wilt weten over hoe wij het gemaakt hebben… Elke keer komt er ook een gedetineerde aan het woord, dan is het interessant om de podcast beluisteren. De release-show in Luxor is dus verplaatst naar 17 september, maar op 1 mei willen we alsnog met de mensen samenkomen en de release van ons album vieren! Ons plan: Om 20:00 uur zetten wij gezamenlijk het dubbelalbum van De Niemanders op en kun je ons in een live videoparty van alles vragen over de songs, het project of lekker ouwehoeren. Zo kunnen wij toch samen met de mensen ervan genieten.”

Ga naar de Facebooksite van De Niemanders voor meer informatie en details over de videoparty ter ere van de release van het dubbelalbum.

 

 


Deel dit artikel