De Westereen (Zwaagwesteinde) heeft een naam hoog te houden als het gaat om metalconcerten. Het Friese dorp kent een rijk verleden op dit vlak en bood in de roerige jaren tachtig zelfs een piepjong Metallica hun eerste buitenlandse optreden een podium in de Evenementenhal – om de hoek bij de huidige place to be: It Badhûs. De verhalen zijn legendes geworden en ondertussen is het It Badhûs van toen er niet meer. Een aantal jaar geleden is de oude locatie afgebroken en is een nieuw podium verrezen. Het is aan het tweedaagse metalfestival Metalyard om de Friese metalspirit nieuw leven in te blazen na twee jaar stilstand door corona. In het paasweekend natuurlijk, de tijd dat de dood wel vaker overwonnen werd.
Tekst en fotografie: Gijs Kamphuis
O.L.T.A.S. + ATMORAN + BURNING DOWN EDEN
De eerste dag van Metalyard is samen te vatten in drie woorden: Slechtvalk en Officium Triste. Deze twee bands dragen de avond en steken met kop en schouders boven de andere drie geprogrammeerde acts uit. De set van de Friese opener O.L.T.A.S. wordt vooral ontsiert door technisch malheur welke een behoorlijke wissel trekt op de muzikanten. Het half uurtje speeltijd wordt hiermee danig ingekort. Als er wel muziek klinkt is deze zeker prima. De doom deathcombinatie is krachtig en de frontman heeft een fijne strot. Nog een band uit de provincie is Atmoran, die zeer energieke thrash metal maakt. Geheel gestyled in jaren tachtig thrashlook worden alle metalclichés uit de kast getrokken. Muzikaal misschien niet zo spannend maar qua amusementswaarde scoren deze jonge honden hoog en dat is ook wat waard. Over Burning Down Eden kunnen we kort zijn. Die hadden zich de reis uit Berlijn wel kunnen besparen. De onsamenhangende death metal is wel heel hard en erg bruut, maar blijft nergens hangen. Te veel ideeën in een te korte tijd maken dat er bij deze Duitsers enkel veel geschreeuw en weinig wol overblijft. De band krijgt wel de trofee voor meest harde band van de avond.
SLECHTVALK + OFFICIUM TRISTE
Het Gelderse Slechtvalk is een band die niet veel optreedt en kwaliteit altijd voor kwantiteit zet. Begonnen in het jaar 2000 als eenmansformatie is de groep tweeëntwintig jaar later uitgegroeid tot een van de beste black metalbands van ons land. Ook vanavond is de band weer in vorm en geeft het een mooi overzicht uit de discografie. Van de albums Of Slumber And Death en The War That Plaques The Land tot het meest nieuwe werk als We Are en Asternas van de ook al weer zes jaar oude plaat Were Wandering Shadows and Mists Collide. Al met al een heerlijke show. Dan is het aan doom-instituut Officium Triste om de avond af te sluiten. De Rotterdammers doen altijd hun ding op hun manier en dat doen ze al bijna dertig jaar zeer goed. Vandaag is hun melancholische uurtje één van grote schoonheid. Traag en zwaar. Stilistisch haast perfect en bewonderenswaardig urgent. Of het nu On The Crossroad Of Souls is of het nieuwe The End Is Nigh… Het is allemaal prachtig. Opvallend blijft toch ook de stem van frontman Pim Blankestein met een mooie, diepe maar verstaanbare grunt en uniek als geen ander. Het tien minuten durende epos Like Atlas is een fijne afsluiting van de dag. Dat de band hierna nog heel graag My Charcoal Heart wil spelen vindt natuurlijk niemand erg.
AXIS MUNDI + REFORMIST + HOME REARED MEAT
Dag twee in Zwaagwesteinde begint met veel zon en een aangename opener. Axis Mundi speelt zich warm voor de albumrelease in Groningen volgende week en doet dat met verve. De eerste verrassing van de dag is Reformist. Het is jammer dat veel publiek de zon verkiest boven deze uitstekende Brabantse metalcore, want dit hakt er lekker in hoor. Strak, veel energie, pakkend en daad werkelijk iets te melden. Deze mannen verdienen een volle zaal. De tweede verrassing komt later op de avond in de vorm van het Duitse Home Reared Meat dat naar eigen zeggen Redneck, slam death metal maakt. Oftewel… Zes Germanen die zich Hillbillies wanen inclusief karohemden, iets/veel te korte broeken, rietenhoeden en bevermusten. De pigsquels verraden dat er op deze boerderij varkens geslacht worden en de mannen hinten er duidelijk op dat er in de hooischuur wel meer gebeurt dan enkel gedroogd gras opslaan. De onderbroekenlol is over de top net als de muziek die ze maken, maar het is al met al een heerlijk uurtje ontspanning.
MARTYR + ACCUSER
Omdat Steel Shock hun show ter elfder ure moet afzeggen is er wat meer tijd voor de overgebleven bands. Een dikke pluim voor organisatie dat er zo lastminute geschakeld kon worden in het tijdschema, beginnend met een extra lange set van Utrechtse heavy metalband Martyr en het Duitse Accu§er. Daarmee is het een mooie kers op de taart, waarbij met name de cult thrashers opvallen. De down-to-earth Duitsers uit meernaals dankbaarheid richting organisatie en publiek middels een ziedende set thrashmetal. Zowel hen als Martyr ervoor putten uit een discografie die teruggaat tot de jaren 80, en doen dat ook. Het is nog een uurtje lekker headbangen met deze sympathieke Oosterbuur die Metalyard in stijl afsluit.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.