Little Devil Black Ritual IV, foto Paul Verhagen
Elk jaar rond januari kleurt de Little Devil in Tilburg nog iets zwarter dan normaal. Dan vindt namelijk het Little Devil Black Ritual plaats en ook dit jaar is het raak met alweer de vierde editie van het festival. Nu is Little Devil sowieso de go-to plaats in het zuiden des lands geworden voor black metal, maar tijdens dit weekend zien we daar wat de Nederlandse ondergrond zoal te bieden heeft, met name in de orthodoxe hoek.
Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen
Dit jaar bezoeken we de tweede dag van het ritueel samenzijn, waar op vrijdag de bands Verval, Soul Dissolution, Dystopia en Cultus hun opwachting maakten. Vooral laatstgenoemde mag met twintig jaar op de teller een legende genoemd worden, maar ook de invulling qua line up op zaterdag is niet mis en daar gaan we snel achter komen.
Adversarius in Little Devil, foto Paul Verhagen
ADVERSARIUS
De eerste band die we zien is het redelijk verse Adversarius uit Schiedam. Nu klinkt Schiedam niet direct grimmig en duister, maar dat doet de band gelukkig wel. De imposante live performance is vooral een verdienste van frontman Set. De boomlange zanger ziet er angstaanjagend uit en brult en schreeuwt als een bezetene. Het geluid is ook tamelijk massief en hangt qua inspiratie vooral naar de grotere namen als Dissection en Watain. Af en toe lijkt het muzikaal een beetje rommelig te worden, maar qua geluid valt er niets te klagen deze avond. Althans… tot het laatste nummer van de set dan. De halve lijn klapt er uit en uiteindelijk komt de band met bas en drum tot een rammelende stop. Vervelend, maar de heren pakken het sportief op met een geanimeerd slotstuk.
NOCTAMBULIST
Noctambulist heeft het er niet makkelijk mee. De issues met het geluid zorgen voor de nodige vertraging en de bandleden staan zich lichtelijk te ergeren op het podium. “Ik wil naar huis. Ik heb geen zin meer”, grapt de gitarist. Al snel is alles weer op orde en mag deze band een poging wagen iedereen omver te blazen. Dat doen ze met een atmosferische black metal sound, doorspekt van postrocky passages en doomy grootsheid. Weliswaar is het niet altijd even strak tijdens de heftige passages, maar een drietal gitaren zorgt voor een massief en krachtig geluid. De heren doen trouwens niet aan corpse paint, maar dragen de steeds meer voorkomende geheel zwarte outfits. De muziek staat centraal en de invloeden kun je zo wel raden bij deze mannen. Een goede drie kwartier betovert Noctambulist (niet te verwarren met de Amerikaanse band overigens, mocht je ze gaan opzoeken) het publiek in de kleine zaal. In lijn met bands als Ultha, Harakiri For The Sky en Au-Dessus, hebben we hier een talent te pakken van eigen bodem.
Noctambulist in Little Devil, foto Paul Verhagen
Funeral Throne in Little Devil, foto Paul Verhagen
Gotmoor in Little Devil, foto Paul Verhagen
FUNERAL THRONE
Het Britse Funeral Throne, met (ex-)leden van Deitus en Haizum in de gelederen, houdt het wat meer old school met vurige black metal vol thrashy invloeden. Frontman John Wilcox heeft een brul in zich die zijn dromerige uitdrukking niet doet vermoeden. Te midden van het tumult lijkt hij in een eigen cocon te verblijven, terwijl de veteranen hun songs de zaal in slingeren. Er is ook zeker beweging voor het podium, want de dynamiek van Funeral Throne ligt aanzienlijk hoger dan bij de voorgaande acts. Hoewel het laatste wapenfeit al vier jaar geleden gelanceerd is, staat er een enthousiaste en gepassioneerde band op het podium en dat is altijd een fijne beleving. Vooral de bassist lijkt zich uitstekend te vermaken en meermaals staat hij met gebalde vuisten in de lucht na elk nummer trots het publiek in te staren. Het is ‘m gegund.
GOTMOOR
Als je bassist het meest geïnspireerde bandlid op het podium is, dan is dat niet per se een goed teken. Dat is wat we meemaken bij Gotmoor. Het issue lijkt te zijn dat er wat geschoven is binnen de Belgische band en nu is het de gitarist die de zang op zich moet nemen. Dat doet hij met een standaardje met teksten voor zijn neus, wat natuurlijk nooit heel spectaculair oogt. Dezelfde man staat daarentegen zijn instrument te beroeren met precisie en passie, alsof het hele optreden van hem afhangt. Hij zucht tussen de nummers door en lijkt er eigenlijk geen moment zin in te hebben en dat tekent het optreden. Zelden zie je een band zo’n sterke sound neerzetten met zo weinig uitstraling en dat is jammer. Het wil wel wat zeggen over hoe goed Gotmoor kan zijn als alles wel perfect in elkaar steekt.
Update: De band verklaarde later dat de vocalist ziek was en dat de gitarist daarom alle lyrics moest leren.
DEITUS
Er gaat een waarschuwing rond voor het podium met betrekking tot iets met bloed. Eindelijk, want dat ontbrak er aan vandaag! Maar dit keer hoeft de eigen kleding niet de wasmand in, want het is de band zelf die besprenkeld met bloed het podium op komt. Het Britse Deitus is een black metal band van het zuiverste soort. Duister, bruut en onheilig met een passie en vuur op het podium die je meesleurt. Al vijftien jaar is de band rondom A.G. die na een avond onrustig ronddwalen door de Little Devil, nu duidelijk in zijn element is. Het geluid van de band is traditioneel, maar niet verjaard met een duidelijke moderne twist die ook te horen is op de laatste plaat Via Dolorosa uit 2018. Geen praatjes of stoer gebrul tussendoor, maar spelen. De afsluitende G.G. Allin cover past daar dan ook prima bij, mede gezongen door de bassist van Funeral Throne die vol enthousiasme zijn eigen schedel betimmert met de microfoon. Vuig, vies en rauw. Een waardige afsluiter van een mooie avond!
Deitus in Little Devil, foto Paul Verhagen
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.