Hij is een van de meesters van de desertrock, de outlaw uit de woestijn die present was bij de start van stoner-oervaders Kyuss (als Katzenjammer) en die in 2004 door vriend Josh Homme uit de line-up van Queens Of The Stone Age geknikkerd werd. Nick Oliveri is een bad boy, maar vooral een muzikant in hart en nieren die niet stil kan zitten. Zijn releases en bijdragen zijn niet meer te tellen, maar de serie N.O. Hits At All Vol. 1 t/m 4 op Heavy Psych Sounds geeft enig idee van zijn recentere uitspattingen en ook wat we live kunnen verwachten.
We kunnen ons deze zomer namelijk opmaken voor liefst vier keer Nick Oliveri: de Amerikaan speelt met (The) Dwarves en met zijn eigen band op Kliko Fest in Haarlem (14 juli) en op het Belgische Sjock Festival (6-8 juli). Vers van de pers: Nick Oliveri’s Death Electric en Dwarves komen zaterdag 17 november naar het Klokgebouw in Eindhoven voor Helldorado. Tijd voor een interview met de soms ongrijpbare energiebom.
Door Ingmar Griffioen
Het lijkt alsof er altijd, wat er ook gebeurt, een Nick Oliveri-show aan zit te komen. En dat terwijl we toch echt op een aardige afstand van Californië zitten. Ben je zo productief, slecht in niks doen of…?
“Yeah, ik werk nu aan een nieuwe Mondo Generator plaat met mijn gitarist Mike Pygmie en we schrijven dagelijks ‘crazy stuff’. Ik stond vandaag ook op mijn dak, maar dan voor een turbine voor mijn zolder. Dus ja, ik denk dat ik wel aardig bezig blijf. Ik ben ook bezig om een studio in mijn garage te bouwen en aan het repeteren met The Dwarves. Ik vermoed dat ik veel energie heb.”
We zagen je hier optreden met Mondo Generator, Queens Of The Stone Age, Kyuss Lives, solo akoestisch en in venues van Paradiso to een bar om de hoek. Wat is de beste plek om Nick Oliveri te zien?
“Wel, ik speel overal waar ze me willen hebben en geniet erg van spelen en touren. Het is wat ik doe!”
Nick Oliveri op Speedfest, foto Tim van der Steen
Wat heeft je voorkeur?
“Ik speel het liefst in een middelgrote venue, maar word ook erg blij van optreden in een kleine bar. Ik vind dat je, als je band het goed doet, aan je publiek verplicht bent om in niet te grote zalen op te treden. Er is geen reden om iemand die betaalt om je band te zien op een slechte stoel te laten zitten, als je ook meerdere avonden in middelgrote zalen kan optreden. Ook niet omdat je een gigantische arena kan uitverkopen, terwijl je de middelgrote venue meerdere avonden moet uitverkopen. Maar dat is mijn mening.”
In juli doe je met de Nick Oliveri band Kliko Fest in Nederland en Sjock in België aan. Wat kunnen we verwachten?
“Wel, een verscheidenheid aan songs van de verschillende bands waar ik door de jaren heen in gespeeld heb. Van Queens Of The Stone Age tot Mondo Generator tot The Dwarves etc….”
Je laatste release was No Hits At All Vol. 4. Die titel is wel toepasselijk. Dat geldt ook voor de regel “I’m a rock ’n roll outlaw, never needed anyone” uit de Rose Tattoo cover, die je speelt met Royale Daemons, de band waar je met Wino en Joey Castillo in zit.
“Ik ben inderdaad een echte rock ‘n roll outlaw.”
Je bent nog altijd die outlaw? Verandert die rol niet door de jaren heen?
“Ik ben nog altijd dezelfde gozer als toen ik 12 was en denk niet dat ik ooit zal opgroeien! Daarbij was de song ook toepasselijk omdat Wino ook wat problemen had. Maar je komt daar doorheen als je blijft doorzetten.”
Je bent twee jaar ouder dan ik en ik moet toegeven dat ik ook wat milder ben geworden. Wat is er voor jou veranderd in die jaren?
“Mijn rug doet pijn ’s ochtends ha ha. En ik kan niet zoveel meer drinken als vroeger, maar ik blijf het proberen. Als ik zeg dat ik niet zoveel meer kan drinken, dan bedoel ik vooral dat ik het nu de volgende ochtend meer voel!”
In een recent, cool portret van jou door Revolver, noemt Josh Homme je een Rock & Roll Komodo Dragon (“who has always been that way, sang that way, acted that way”). Je lijkt nog steeds dat enthousiasme te hebben uit de tijd dat je Cro-Mags en Dwarves ging zien. Hoe houd je dat vast?
“Ik heb geen idee. Ik ben gewoon mezelf, comfortabel met wie ik ben.”
Wat drijft Nick Oliveri?
“Muziek drijft me. Ik ben een simpele man. Vrienden, koud bier, muziek, sex, reizen; alle goede dingen in het leven!”
De selectie van nummers op ‘No Hits Vol. 3 en 4’ is interessant; Dwarves (+ He Who Can Not Be Named), Kyuss Lives… Waarom deze songs uit je vele projecten?
“Wel ik heb deze songs gekozen omdat ik er de lead vocals op doe. Het idee van het hele project is dat het draait om bands waar ik in gespeeld heb of in de studio heb bijgedragen aan hun platen. En dan wel nummers waar ik de leadzanger was.”
Vertel ons alsjeblieft over de Black Sabbath-song Mob Rules die je met Melissa auf der Mauer (en Hand of Doom) deed. Hoe is dat zo tot stand gekomen?
“Melissa vroeg me om te zingen bij haar concert in LA in 2002 en om de DIO zangpartijen te doen. Zij deed dan de Ozzy stukken voor de Black Sabbath tributeband “Hand Of Doom”. Ik zei natuurlijk ja. Ze is erg aardig en ik weet ook gewoon niet hoe ik nee moet zeggen.”
Er is zoveel politiek tegenwoordig dat het bijna niet te vermijden is. Doet Nick Oliveri aan politiek? Geeft hij een fuck?
“Yeah, ik geef een fuck, het is moeilijk om dat niet te doen. Ik bedoel mijn president is Donald Trump, en ik kan de hele dag doorgaan over wat een klootzak hij is, ik kan er de hele dag over zingen. Nummers over belasting betalen terwijl je je opgelicht voelt en hoe je voelt dat je nooit vooruitkomt. Maar ik wil mijn muziek niet besmetten met zulke shit. Ik denk dat mensen al die gevoelens hebben en dat iedereen daaraan kan ontsnappen door naar muziek te luisteren. En luisteren naar muziek die daar over gaat doet je er alleen maar meer over nadenken, en meer en meer… Soms is het inderdaad niet te vermijden en het gebeurt sowieso.”
Wat wil je kwijt over de nieuwe Dwarves-plaat die 2 september uitkomt via onder meer Burger Records? Je zingt die songs. Als je naast je eigen band ook met hen op Kliko Fest en Sjock optreedt, wordt het nog een pittig festivalseizoen voor je.
“Oh yeah, ik doe mee op die Dwarves-plaat. En ik speel zeker met ze op dezelfde festivals als mijn solo-uitingen, dus dat wordt ‘double duty’ voor me. Maar het is ok. Ik ben er klaar voor, je weet dat ik graag bezig blijf.”
Tussen je vele vrienden en muziekprojecten tel je ook de Nederlandse band Komatsu. Je doet mee op hun album en dat nummer Lockdown staat ook op No Hits Vol. 1. Hoe zit dat?
“Ik heb met mijn band Mondo Generator met ze getourd en we zijn vrienden geworden. Ze vroegen me om een nummer in te zingen in de studio, ik zei ja en zo simpel is het!”
Nick Oliveri en Dwarves zijn te zien op Sjock Festival #43 (6-8 juli in het Belgische Gierle), Kliko Fest (zaterdag 14 juli in Patronaat, Haarlem) en Helldorado #2 – The Incredible Rock & Roll Freakshow, zaterdag 17 november in het Klokgebouw, Eindhoven.
Nick Oliveri in Komatsu shirt
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.