John Coffey na de show in Vera, foto Tom Roelofs

John Coffey na de show in Vera, foto Tom Roelofs

De vluchtelingproblematiek in Europa houdt John Coffey al lange tijd bezig. Het thema van de videoclip No House For Thee en de EP A House For Thee komt voor de band dan ook geenszins uit de lucht vallen, vertelt drummer Carsten Brunsveld. “Het zat al heel lang in ons hoofd. Langzaam groeide het besef: ‘we willen hier meer mee, we willen ons hier meer over uitspreken’.” Zaterdag 5 maart presenteert John Coffey de EP in een uitverkocht TivoliVredenburg.

Door Ingmar Griffioen

Voor de video zijn een stel Utrechtse studenten naar een vluchtelingenkamp bij het Franse Duinkerke gereisd. “Zij wilden wat doen om de leefomgeving van vluchtelingen te verbeteren”, vertelt Brunsveld. “Dus hebben ze stichting De Warmtekaravaan opgericht en kleren en dekens ingezameld voor het kamp. Ook hebben ze een camera meegenomen en geprobeerd om daar verhalen op te nemen.” Meer over het initiatief van De Warmtekaravaan lees je in dit artikel.

‘WE WILLEN GRAAG MENSEN IN BEELD BRENGEN’
In de video No House For Thee zijn die gecombineerd met beelden van vluchtelingen in Utrecht. Krachtige beelden van vluchtelingen, die bordjes ophouden met teksten als ‘Fed to the ocean’, ’the minute you run for change’, ‘we will watch you drown’. “Het gaat niet om hele grote politieke statements en gebaren, maar we willen graag mensen in beeld brengen. Het gaat alsmaar om vluchtelingen, maar we hebben het natuurlijk wel over mensen.” Mensen als de Syrische jongen, die sinds een jaar in Nederland woont en die de band leerde kennen. “Als we nu eens dat woord weggommen en daar de naam Ayham, Amer of Fatima invulllen, dan kunnen we naar mensen kijken. In plaats van verhitte discussies te hebben over mensen waar we de naam niet eens van kennen.”

Ook het artwork van Olf de Bruin verwijst naar de vluchtelingencrisis. De tekeningen beelden mensachtige wezens uit die als heremietkreeften leven. Sommigen met schelp, sommigen zonder. 'Een heremietkreeft heeft geen vaste / eigen schelp, maar zoekt een schelp om in te kunnen leven, om bescherming te hebben tegen roofdieren.'

Ook het EP artwork verwijst naar de vluchtelingencrisis. Olf de Bruin beeldde mensachtige wezens uit die als heremietkreeften leven. Sommigen met schelp, sommigen zonder. ‘Een heremietkreeft heeft geen vaste / eigen schelp, maar zoekt een schelp om in te kunnen leven, om bescherming te hebben tegen roofdieren.’

In een verklaring legt de band het verhaal van No House For Thee uit:
It’s a song in which we want to make clear that when a brother or sister from afar needs help, we should offer it. The lyrics in the song can be quite harsh, being based on the tragedies which happen on our European seas. But if it represents anything at all, it is always a call for humanity. There should always be a house for those who lost their own.

De volgende video ligt volgens Brunsveld al op de tekentafel en moet meer portretten bevatten. John Coffey liep zoals gezegd al lang met het thema rond. “Dus maakten we één liedje, en nog één liedje en toen dachten we: ‘Waarom hangen de hele EP niet aan het vraagstuk op?'”

Het resultaat is de EP A House For Thee, die 11 maart uitkomt en 5 maart gedoopt wordt tijdens de Homecoming Show. Voor de opnames reisde de band naar de God City Studio’s van topproducer Kurt Ballou (Converge) in Boston. Van die avonturen hield de band een dagboek bij, dat je hier ziet.

RUIGER MET EEN DUIDELIJKE JOHN COFFEY-SIGNATUUR
Over de EP vertelde Brunsveld toen ook dat het de hardste en ruigste John Coffey plaat ooit was geworden. “Tijdens de opnames had ik al het gevoel dat het wel harder, ruiger en overdonderender was dan alle vorige producties. Nu die af is, ben ik blij dat ik daarin bevestigd ben. We zijn er sowieso heel blij mee, we wilden ook graag dat het hard werd. Maar de EP heeft nog steeds wel een duidelijke John Coffey-signatuur. Het is wat zwaarder en iets minder makkelijk verteerbaar. Niet omdat er krankzinnig veel in één liedje gebeurt, maar dus echt door de productie.”

En dat terwijl de band afgelopen jaar onverwacht breed doorbrak en ook airplay op de radio mocht noteren. Best opmerkelijk wellicht dat je dan juist met een steviger plaat terugkomt. Wat zegt de platenmij daar eigenlijk van? Legt het succes geen bepaalde druk op de band om te presteren in een bepaalde richting?

“Er zijn wel verwachtingen, maar we dachten: ‘Fuck it: we gaan wel gewoon de liedjes schrijven die we zelf willen schrijven.’ We gaan dan niet rekening houden met of het op de radio kan. We zijn gewoon gaan beuken en dan zien we wel of het publieksvriendelijk of heel hard beuken wordt. En ik denk dat het dat laatste is geworden. Ik vind het heel tof, maar ik denk niet dat je het zo snel op de radio hoort.”

Dat bleek een misrekening, want niet alleen mocht John Coffey de EP bij 3voor12 Radio presenteren, ze konden als co-host ook nog eens harde favorieten opleggen als The Chariot en Every Time I Die. Luister die favorieten in deze Spotify-lijst.

Voor producer Kurt Ballou viel het allemaal wel mee met het ruigheidsgehalte. Hij meldde droogjes dat hij nog nooit een plaat had afgeleverd waar zo weinig distortion op zat. Brunsveld: “Voor ons was het wel hilarisch dat we voor zijn doen heel soft waren, terwijl wij dachten dat we heel hard bezig waren.”

LIVE EN AKOESTISCH
Hebben jullie voor de radiofans en de meisjes dan maar besloten om de EP af te sluiten met een akoestische track?
“Nee zeker niet. Daar hebben we wel een voorliefde voor en we hebben ook gezien met Unstached dat het kan werken. Voor Record Store Day 2015 moesten we een paar liedjes naar akoestisch vertalen en toen vonden we Relief heel mooi uitkomen.”

De liveshow is uiteraard heel belangrijk voor John Coffey. “Bij alles wat we maken, is de insteek altijd dat we het moeten kunnen spelen.” Dat betekent niet dat de band schrijft op live effectbejag. “We schrijven niet met de gedachte ‘als we dit doen dan gaan ze live helemaal los’. Het gaat er meer om dat je er een bepaalde energie bij voelt, om de energie die in een liedje moet zitten. Dat vinden we heel belangrijk, daar worden wel keuzes in gemaakt, keuzes als zullen we ‘m nu stilleggen of nog een volle minuut doorbeuken, haha.”

We zijn benieuwd. Op basis van ervaringen uit het verleden durven we te vertrouwen op een wilde afloop. De EP A House For Thee komt 11 maart uit bij V2. John Coffey presenteert die zaterdag 5 maart tijdens de uitverkochte Homecoming Show inclusief mini-festival in TivoliVredenburg, Utrecht.



Deel dit artikel