The Afterveins op Sleazefest, foto Ingmar Griffioen
Een week geleden kwamen we terug van een onstuimig maar mooi Into The Great Wide Open en met ons spoelden ook de Rotterdamse jongens van The Afterveins weer aan. Dat kwam mooi uit, want aangezien wij het festival vooral gebruikten als een broodnodige mini-vakantie, zochten we nog iemand om het rock ’n roll-gehalte van de Vlieland-experience in woorden te vangen. Gitarist Xander van Dijck nam de uitdaging aan, ging er eens goed voor zitten en levert de ongezouten repo: ‘Into The Great Wide Open door de ogen van The Afterveins’.
Laat ik me even voorstellen. Ik ben Xander van Dijck van de rock ’n roll-band The Afterveins en ik ga jullie in dit stuk een rondleiding geven over een van de vetste festivals van het jaar: Into The Great Wide Open.
Om jullie eerst een idee te geven hoe ons bestaan een beetje in elkaar zit, of beter gezegd: Hoe het bestaan er van veel bands uitziet… Het draait om weinig slapen, hard feesten, slecht eten en uren in de auto zitten voor die 45 min. van erkenning.
Dus de avond voor ITGWO bedenken wij ons ineens dat het toch wel verstandig is alle spullen te hebben en besluiten we op het laatste moment nog even luchtbedjes te kopen en de koppen bij elkaar te steken voor het verzamelen van de tenten. Ook vonden we het nog een goed idee om deze avond een lekker feestje te vieren op een expo in Eindhoven, waarna we rond half 4 toch liggen te pitten… Om er de zaterdagochtend daarna om half 10 uit te moeten. Het was een lange rit naar Harlingen, zeker als je dan ook nog eens een uur in de file staat omdat mensen het in Nederland kennelijk nodig vinden elke week het wegdek open te trekken. Ach niet getreurd, we waren bijna te laat maar door het goede team van werknemers en de logistiek goede aanpak, kwamen we op tijd aan op de boot. Het romantische van op zo’n eilandfestival spelen is dat je erheen moet met zo’n mooie pont en dan ook nog eens opgesloten zit op een prachtig eiland. Ook is het voordeel dat je op zo’n boot nog eens een uur met zijn allen op elkaar gepakt zit en ook andere bands, managers en muziekwereld mensen beter leert kennen.
Xander van Dijck op de boot naar Vlieland
Eindelijk aangekomen op het eiland was er even een klein probleempje met het transport, waardoor we onze spullen niet op de plek van bestemming konden krijgen. Maar wederom niet getreurd, want daar waren ineens drie fietsen. Lekker fietsen over het eiland door de prachtige natuur, want ja Vlieland heeft prachtige bossen en een mooie duinachtige omgeving. Na een kort tochtje komen we aan bij camping Stortemelk, waar we met windkracht 9 onze tentjes op een onmogelijke plek kunnen opzetten. Dit gevecht duurde zo’n uur met veel bloed, zweet, tranen en gelach lukt het dan toch eindelijk de drie gedrochten in de grond te krijgen. Als je het resultaat zo van de buitenkant bekeek, zou je niet hebben gedacht dat daar iemand in zou kunnen liggen. Maar dit ging wel degelijk. Nu ja het stond en de eisen waren niet heel hoog.
Maar snel even kijken wat dit festival nou te bieden heeft. Het festival was prachtig opgebouwd, had heel veel eetplekjes, zitplekjes, feestplekjes, noem het maar op en het was daar. Ik moet zelfs de kok de complimenten geven voor het lekkere eten voor de artiesten, want ja normaal zuigt het eten van artiesten nogal. Dat heeft altijd meer iets weg van konijnenvoer. Artiesten nemen natuurlijk altijd genoegen met een pan heet water en een stuk broccoli… Na een tijd her en der naar wat leuke bandjes kijken, vonden we het mooi en gingen we naar de speellocatie (De Bolder), waar we alle tijd hebben voor de opbouw, soundcheck etc. Dit is heel fijn, normaal gesproken is het de bedoeling dat je binnen 10 minuten alles hebt opgebouwd en gaat spelen, maar hier blijken ze echt te snappen hoe je een festival ook voor de artiesten die er spelen chill maakt.
Dus rond een uur of 10 hebben we door dat er al wat enthousiaste mensen in de zaal staan en rond speeltijd staat het nagenoeg vol met mensen. Heel tof, zo kunnen we onze show lekker beginnen. Het optreden ging lekker, alles heel relaxed en geen problemen. De focus lag daardoor lekker op het spelen en dat zijn altijd de leukste optredens. Ik dacht, aangezien we toch in een strandachtige locatie zijn maar het buiten in de zee momenteel te gevaarlijk is om te surfen, dit ideetje naar binnen te verplaatsen en deed nog even een crowdsurf op mijn gitaarkoffer. Ik raad niemand aan dit na te doen er is namelijk een kans van 80 procent dat je gigantisch hard op je muil gaat. Nou goed, daarna houden we het voor gezien en gaan lekker een feestje vieren.
Gitaarkoffersurfen met The Afterveins op ITGWO
Onze vrienden van zZz sluiten de avond terecht af en doen dit in stijl met veel souplesse en klasse. Fucking vet concert en we gaan allemaal naar de tering. Alles was hiervoor aanwezig: bier, whisky, wodka en wat dan al niet meer om de volgende dag vergeten te zijn wie je bent of hoe je heet. Dus ik loop de zaal in en merk dat veel mensen enthousiast waren over de show. Daar wil ik nogmaals iedereen voor bedanken, we hadden het mede door jullie erg naar ons zin. Dat brengt mij op het volgende punt of eh vraagstuk: waarom is het publiek in Nederland altijd zo braaf? Maak je eens wat minder zorgen om wat andere mensen om je heen denken en laat je gaan!
Wij gingen in ieder geval lekker feestvieren en dat kan uitgebreid op ITGWO. Er waren overal afterparty’s, zo belandden we uiteindelijk in een of ander douchegebouw, waar iedereen als beesten tekeerging, terwijl je zelfs nog kon genieten van een lekkere douche. Uiteindelijk eindigden we in onze tent rond ik weet niet meer hoe vroeg en werd ik nog best fit wakker. Tenslotte pakten we na de lunch onze spullen in en was het helaas alweer tijd om het eiland af te gaan. Eenmaal op het vasteland waren we allemaal finaal naar de kloten. Het duurde dan ook niet lang voor ik in het restaurant, waar wij ons avontuur afsloten, in slaap viel.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.