Sinds Eurosonic vorig jaar hangt er een behoorlijke buzz rond de jonge Britten van Vant. Een reputatie die zij in De Melkweg, Paradiso en op Best Kept Secret waarmaakten, het wachten was dus op de debuutplaat. Dumb Blood is vandaag (17-2) dan eindelijk uitgekomen. We treffen de vier opgewekte bandleden in het theehuis op de zolder van de Melkweg. De persdag is al een paar uur onderweg dus ik vraag mij af of de jongens het al zat zijn. Frontman Mattie Vant reageert direct enthousiast. “Absoluut niet, hier gaat het om toch? Als je het over onzinnige, zelfingenomen zaken lult is het snel klaar, niet als je over dingen praat die er echt toe doen.” Vervolgens duiken we snel de diepte in over seksuele intimidatie, de gevolgen van de Brexit en Trump. Oh ja, de volgende plaat is al in de maak.
Tekst en foto’s: Tim van der Steen
Waarom duurde het zo lang voordat de debuutplaat uitkwam?
We hadden gewoon wat meer tijd nodig, want we willen hem uitbrengen wanneer hij de meeste impact maakt. We tekenden bij Parlophone, maar hadden destijds nog geen fanbase en er stond nog niets online. Bij rockmuziek heeft het vandaag de dag wat meer tijd nodig om wat op te bouwen. Je moet flink touren, zo veel mogelijk plekken bezoeken en direct contact leggen met mensen om je boodschap over te dragen. Daarom hebben we het even uitgesteld. Verder hebben we ook meer nummers geschreven die anders de plaat niet hadden gehaald. Put Down Your Lampoon en Peace And Love bijvoorbeeld. Het voelt nu als het juiste moment om de mensen te bereiken.
Hoe is de ontvangst?
Buiten de UK heeft Nederland ons als geen ander onthaald, daarom komen we hier ook zo graag. We zijn daar ook enorm dankbaar voor. We spelen graag voor mensen die geven om onze boodschap en jullie lijken het daarmee eens te zijn. Het is een wervelstorm geweest en als je er dagelijks mee bezig bent zie je ook de grote veranderingen niet.
Hoe bedoel je?
Stel: je hebt een broertje. Wanneer je die dagelijks ziet heb je niet door hoe hij verandert. Dan zegt je tante wanneer zij hem met Kerst weer eens ziet ineens: “Wow, wat ben je groot geworden, je hebt ineens een beugel!” Wij krijgen soms stukjes uit de buitenlandse pers onder ogen, maar het valt pas echt op als je terugkomt. Vorige keer stonden we in de bovenzaal van Paradiso, nu hier in de Melkweg. Heb je de zaal beneden bekeken? Je ziet de progressie, het evolueert.
Ik had laatst een gesprek met iemand over de vraag, ‘hoe meet je succes?’ Heel eerlijk, dat kan eigenlijk niet. Als band zijn wij altijd bezig met de volgende stap. Hoe kunnen we beter worden en groter gaan? Niet voor het geld of de roem, maar omdat we echt het verschil willen maken en mensen willen aanzetten tot gesprek. We gebruiken onze muziek als een platform om zoveel mogelijk mensen te bereiken. Dat is onze grootste drive, niet hoeveel platen wij verkopen of met hoeveel vrouwen wij naar bed zijn geweest. Het zijn die momenten dat je met mensen spreekt, bij shows of online, en realiseert dat je hen een stem hebt gegeven. Dat je een verschil hebt gemaakt in hun leven.
Ik las in een interview over een speciaal moment, waarbij je meisjes in het publiek zag meezingen met Parking Lot. Wat doet zoiets met je?
Dat is fantastisch, maar met dat nummer ook wel gek. Het heeft lang geduurd voor mensen door hadden waar Parking Lot over gaat. Deels omdat ik het zelf een moeilijk onderwerp vind om over te praten door persoonlijke ervaringen.
Het nummer gaat over seksuele intimidatie, waarom wilde je daar over schrijven?
Omdat ik het een enorm belangrijk onderwerp vind. Het komt voort uit een artikel dat ik las. Daar stond in dat één op de vijf meisjes op universiteiten in het Verenigd Koninkrijk slachtoffer is van seksuele intimidatie. Ik heb er zelf ook een nare ervaring mee. Hoewel het bij mannen minder gebruikelijk is komt het ook voor! Toch schreef ik Parking Lot voornamelijk voor meisjes, zij hebben overduidelijk meer shit te verduren dan wij mannen. Ik heb recent pas een manier gevonden om dit uit te drukken. Denk bijvoorbeeld aan seksuele intimidatie van meisjes bij shows, die shit moet gewoon stoppen!
Er staat natuurlijk ook veel nieuw materiaal op de plaat, waar gaat dat over?
Het album is in wezen een ijkpunt in de geschiedenis. Dit is waar wij staan als mensheid. Het is een buitengewoon vreemde tijd. Elk nummer en iedere zin op de plaat heeft betekenis en sommige liedjes bevatten meerdere thema’s. De belangrijkste punten voor ons als band zijn meer gelijkheid onder mensen, beter onderwijs voor onze kinderen en een beter begrip van klimaatverandering en hoe we dit daadwerkelijk kunnen stoppen voordat het ons allemaal vernietigt. Het album zelf behandelt voornamelijk de redenen waarom dit momenteel allemaal niet haalbaar is en de zaken die hierop invloed hebben. Het behelst zo veel thema’s. Amerikaanse wapenwetten, de druk die het leiden van een wereldmacht met zich meebrengt en empathie voor politici, het feit dat we besluiten nemen die in essentie onmogelijk zijn. We hebben het ook over liefde en vrede, en dat die woorden hun betekenis hebben verloren.
Peace and love
Die woorden zijn fashion statements geworden. Inpakpapier en ansichtkaarten. We houden twee vingers op voor de camera zonder te realiseren wat dat ooit betekende. Het was deel van de vrijheidsbeweging in de ’60s en ’70s en zelfs toen werd het overgenomen door merken en reclamebureaus, bijvoorbeeld door Coca Cola. Het is tijd dat we ons opnieuw bewust worden van de waarde van deze ideologieën waarvoor onze voorouders stierven.
We hebben het ook over de impact van sociale media. Die zijn niet allemaal slecht, maar we leven nu wel in een gefabriceerde fantasiewereld. We hebben nu de beschikking over zo veel informatie die vroeger niet voor handen was, zeker niet toen ik een tiener was. Ik pakte vroeger echt de krant van mijn ouders niet op, ik dacht dat daar zaken voor volwassenen in stonden. Het boeide mij niet, deels omdat mijn onderwijs matig was. Binnen mijn schoolsysteem had ik niet de mogelijkheid om mij in politiek of de wereld te verdiepen. Dat was gewoon pech want ik ging naar een waardeloze school. Dat geldt overigens voor onze hele band. Wij leerden over geografie maar niet over politiek en hoe het in die landen werkt. Zowel in geschiedkundig perspectief als over huidige ontwikkelingen. Dat is volledig achterhaald, probeer toch om die thema’s interessant te maken.
Wanneer je dat koppelt aan sociale media: jongeren hebben nu heel veel informatie binnen handbereik. Je kunt nauwelijks door een tijdlijn scrollen zonder belangrijke artikelen min of meer waar te nemen. Zonder fatsoenlijke opleiding ben je alleen niet in staat om die informatie te verwerken en te gebruiken, of het nu is om je stem te bepalen of om te gebruiken in gesprekken met vrienden en familie. Op die manier is al die informatie even waardeloos als opgroeien zonder dat je er over beschikt. Daarnaast zorgen de algoritmes van sociale media ervoor dat wij alleen zien wat we willen zien, niet de andere kant van de discussie. Omgedraaid is het veel moeilijker om invloed te hebben op andersdenkenden, de kans dat zij jouw mening zien is nihil.
De verkiezing van Trump is daar bij uitstek een voorbeeld van. Bijna niemand zag het aankomen.
Wanneer meer mensen dat debat hadden gevoerd in de werkelijkheid in plaats van online en met vrienden en familie in gesprek te gaan. Als we hun meningen hadden betwist, maar tegelijkertijd geluisterd hadden naar waarom zij die zienswijzen hebben en na die gesprekken overbleven met een groter begrip voor elkaars mening. Misschien zaten we dan nu niet in deze puinhoop. Helaas is het nu zo dat we online dingen tegen elkaar schreeuwen die we face to face nooit zo zouden zeggen. Zodra iemand het oneens is met onze mening branden we hen daarvoor af. Vervolgens kan je hun argumenten negeren, want je kunt hen gewoon blokkeren.
Vant is bij uitstek een jonge band die zich momenteel inzet als wereldverbeteraars: “We doen het niet voor het geld en de roem, het maakt niet uit met hoeveel vrouwen je het doet. Er zijn belangrijkere zaken”. Dat zagen we al op Best Kept Secret, vlak voor de UK mocht stemmen in het referendum om in de EU te blijven of te vertrekken. Mattie sprak het publiek nog aan om vooral al hun kennisen in het Verenigd Koninkrijk te vragen om ‘remain’ te stemmen. Een mooie oproep, maar het zette uiteindelijk weinig zoden aan de dijk. Het is een issue dat Vant nog steeds behoorlijk bezighoudt.
Er is uiteindelijk ‘leave’ gestemd. Merken jullie daar al wat van?
Het is nu vooral een hele vreemde transitieperiode. Op het nieuws bijvoorbeeld wordt er iedere dag over gesproken. Toch leeft er nog steeds een ongeloofwaardige droom dat het niet doorgaat. Maar het is een democratie en het referendum heeft gesproken. Bizar genoeg blijkt achteraf dat veel mensen met terugwerkende kracht anders hadden gestemd. Die kennis maakt het wel pittig om te accepteren dat we de EU echt gaan verlaten, dat is frustrerend. Voor mensen die in de EU willen blijven is het nu zaak om zoveel mogelijk in stand te houden van de dingen die ons direct beïnvloeden. Een politicus uit Luxemburg stelde bijvoorbeeld een individueel lidmaatschap voor mensen die willen blijven voor. Dan betaal je jaarlijks ledengeld, dat lijkt mij een goed idee. Voor ons als band is de vrijheid om te reizen belangrijk, maar dat geldt ook voor individuen. Zo vind ik het idioot wanneer vrienden uit andere delen van de Europese Unie voor het vraagstuk komen te staan of zij wel in het Verenigd Koninkrijk mogen blijven. Net zoals ik een periode van mijn leven in Nederland wil wonen, en in Portugal. Ik wil op heel veel plekken in Europa gaan wonen, want ik houd van reizen, leren en de ervaringen die je daarbij opdoet. Ik ben met die rechten geboren en dat deze rechten mij nu worden ontnomen. vind ik heel moeilijk.
Staan daar nog nummers over op Dumb Blood?
Nee, niet op deze plaat.
Het volgende album is dus al in de maak?
Toevallig wel, maar daar ga ik het nu niet over hebben. Ik wil het wel hebben over een ander figuur dat zich recentelijk in de schijnwerpers heeft gewerkt.
Wat is er met Trump?
Waar moet ik beginnen… Het blijft van de zotte dat een vrouwenhatende, racistische, homofobe “reality-tv ster” nu de leiding heeft over – Amerikaans accent – “The greatest country in the world.” Al is dit volgens mij het resultaat van de X-Factor generatie waar we nu in leven. Het feit dat we stemmen op basis van een karakter in plaats van zijn standpunten. Zelfs als dat karakter fucking afschuwelijk is, maar potentieel interessanter. Het voelt een beetje als Big Brother. Daar stem je ook vooral iemand naar binnen die de boel op stelten zet, omdat dat voor jou vermakelijk is.
Hoe ziet het komende jaar er uit?
Hopelijk beter dan het afgelopen jaar. Afgezien van de thema’s is het voor ons natuurlijk enorm spannend om onze debuutplaat uit te brengen. Voor ons staat het komende jaar vooral in het teken van touren en het uitdragen van onze boodschap aan iedereen die het wil horen. Veel reizen naar nieuwe plekken en hopelijk onderweg zo veel mogelijk mensen met elkaar in gesprek brengen. Hen ook enthousiast maken om het over belangrijke zaken te hebben, niet alleen online maar ook in de echte wereld.
Dumb Blood is nu uit op Parlophone en onder meer via Spotify te beluisteren (hieronder). Vant zien we het komende festivalseizoen onder meer op Paaspop en Dauwpop.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.