NAVARONE: ‘We waren op zoek naar een vuistslag in je gezicht’

Het is het eerste interview met een biertje bij, dus de mannen van NAVARONE bestempelen het interview met Never Mind The Hype als het leukste van de dag. Eindelijk mogen ze los over hetgeen waar ze al zolang mee bezig zijn: op 20 januari verscheen het derde album, Oscillation.

Door Ingelise de Vries

Er zat een beetje vertraging op de rails, maar daar had de Amsterdam-Nijmeegse band een goede reden voor. Het album wordt ook in Duitsland uitgebracht door een Duits label. Bassist Bram vertelt: “We hadden dit album eigenlijk al afgelopen oktober willen releasen, maar het benaderen van de labels duurde veel langer.” Via de producer komt NAVARONE in aanraking met Urs, een mysterieuze man. “Ik weet zijn achternaam niet, niet hoe hij eruit ziet, voor mij is hij een volledig spook”, gaat Bram verder. Voor de labels is Urs allesbehalve mysterieus, hij verzet een hoop werk voor de mannen. De plaat in oktober uitbrengen blijkt te ambitieus. “Het op poten zetten van alle promo in binnen-, en buitenland zou te kort dag zijn. En deze plaat verdient het om alle aandacht te krijgen. Als een vertraging daarvoor nodig is, dan moeten we daarin doorpakken.”

Alles nieuw
Oscillation is een dan ook ‘een keerpunt’, zoals zanger Merijn het noemt. “Het is de eerste plaat die we uitbrengen met de nieuwe manager, de boeker is ingestapt tijdens de tweede plaat dus dit is de eerste tour die ze boeken. Nu het album eindelijk komt, wordt het beloond. We krijgen al kansen en hopelijk krijgen we nog meer kansen. Zodat we het groter kunnen maken, dat de olievlek verder wordt verspreid.”

Ook muzikaal gezien maken de mannen een flinke ommezwaai. “We wilden wat anders doen dan in het verleden”, legt drummer Robin uit. “Niet omdat we de vorige platen niet tof vonden, maar juist omdat we er heel veel van geleerd hebben.” Voor het schrijfproces is er een producer bij betrokken en de studio is anders benut dan bij de eerste albums. “We hebben de studio echt gebruikt als studio, we hadden de tijd om voor een bepaalde klank te kiezen”, legt Merijn uit. Bram vult aan: “We hebben alles gelaagd opgenomen, instrument voor instrument. Dat liet ook weer ruimte om extra instrumenten toe te voegen. Buiten het rockbandje om is er veel percussie, een synthesizer, een orgel en er zijn orchestrale instrumenten. Dat kun je dan allemaal doen. Iemand kan het inspelen en je kunt het uitzetten als je het niet tof vindt. Het resultaat daarvan is gelukkig wat we van tevoren voor ogen hadden: een hele directe sound. Waar de eerste twee platen heel dynamisch, rond en warm klinken, waren we nu op zoek naar een vuistslag in je gezicht.”

Navarone op Eurosonic, foto Rick de Visser

Kan het nog anders?
Daar ging natuurlijk wel een schrijfproces aan vooraf. Ook dat doen de mannen anders: producer Joost van den Broek (bekend van werk voor onder meer Epica, Stream Of Passion, ReVamp, Classics in Rock, Ellen ten Damme) is bij het schrijven aanwezig. “Omdat we met een producer hebben geschreven, werd er heel erg aan ons geschud: kan het nog anders?”, vertelt Bram. “Dat moesten we in het verleden zelf doen, dat werkt anders. De liedjes die eruit kwamen leenden zich heel goed om dat ook productioneel eens anders aan te pakken.”

Er is misschien een grote stap gemaakt, maar bang dat het niet goed gaat vallen zijn de mannen niet. “Het voordeel van ons is dat we vrij uiteenlopende platen maken, qua stijl”, zegt Robin. “Er blijft veel ruimte over om hele verschillende dingen te blijven doen. Dat blijven we doen, we halen er een grote mate van bevrediging uit.”

Alle kanten op
“Als je op één ding gefixeerd bent, dan willen mensen dat ook echt horen”, vult Merijn aan. “Als dat niet lukt denken mensen: ‘shit’. Bij ons is het altijd al geweest dat het alle kanten opschiet, terwijl het wel NAVARONE blijft. Daar moet je naar leven, dat je jezelf blijft, dat het echt blijft.” Dat heeft ook te maken met het geluid van de band, legt Robin uit. “Iedereen heeft wel een eigen identiteit op zijn instrument. Als je die jongens acht jaar lang bij elkaar in een ruimte stopt, dan smelt dat door elkaar heen. Hoewel iedereen zijn invloeden, inspiratie en helden heeft, heeft iedereen intern wel een grote drang om zijn eigen stem te leren kennen. Dat kan een smeltkroes zijn van allemaal dingen, maar we klinken zoals we klinken. Of dat nou een akoestisch klein liedje is of een harde beuker, dat maakt dan niet zoveel uit. We doen niet ons best op een andere band te lijken, willen niets anders dan onszelf zijn.”

Focus op het buitenland
Vrijdag speelde NAVARONE voor de vierde keer in hun bandcarrière op Eurosonic, ditmaal op Eurosonic Air op de Grote Markt waar ze de avond afsloten. “Dat was te gek!” roept Bram enthousiast. “Het is de plek waar je gezien wil worden. Het is sowieso supertof dat we daar geboekt worden en dat heel veel mensen ons kunnen zien. Maar ook met het oogpunt op verdere connecties en boekingen in het buitenland. Daar is Eurosonic perfect voor. We focussen ons nu vooral op Duitsland, maar als Japanners ons bellen of we komen spelen of Noord-Amerika ons wil hebben, zeggen we daar geen nee tegen.”

Navarone op Eurosonic, foto Rick de Visser

Oscillation van NAVARONE is 20 januari uitgebracht via Suburban Records en onder meer via Spotify (hieronder) te beluisteren. Vanavond spelen ze op Monsters Of Mariaheide, waarna ze uitpakken met acht instore optredens en op 3 maart de tournee begint in Vera, Groningen. Ook Rotown, Effenaar, Patronaat en De Helling worden aangedaan.