Interview met Rites: ‘Haat is makkelijk en daaraan geven we geen ruimte’

Rites, foto Isabel Allaert

Het Zeeuwse Rites heeft een stijl van melodieuze hardcore uit de hele vroege jaren 80 door de aderen stromen. Toen alles nog nieuw was en een overvloed aan energie de bands een drive gaf die de muzikaliteit ver oversteeg. Een drive en een boodschap! Ook dat laatste is belangrijk. Vooral als uitlaatklep voor de frustraties die met het leven meekomen. Daar geeft Rites vervolgens een hele mooie twist aan. Het geluid heeft ook duidelijk kenmerken van het heden en de onderliggende woorden zijn naar deze tijd gehaald. Alles natuurlijk in zo’n heerlijk korte tracks om die energie niet verloren te laten gaan. Het nieuwe ‘No Change Without Me’, in Nederland verschenen bij Shield Recordings, is het onbetwiste bewijs. Frontvrouw Louisa neemt ons mee op reis door de nieuwe plaat.

Tekst: Martijn Welzen

In jullie muziek hoor je de invloeden van de jaren 80 tot nu. Hoe moeilijk is het om nummers zo in elkaar te steken dat de verschillende invloeden hun plek vinden en niet alles los zand wordt?
“Rites haalt zijn invloeden uit verschillende invalshoeken: popcultuur, thema’s die in de wereld spelen en de artiesten waar we op dat moment zelf naar luisteren. Dat kan enorm uiteenlopend zijn, van Drug Church tot Billie Eilish. Belangrijk is vooral dat we niets forceren. Geen deadlines dus! We gaan gewoon de oefenruimte in, delen riffs en kijken waar we samen enthousiast van worden.”

Rites, foto Isabel Allaert

Als de muziek terugblikt naar de begintijd van de hardcore, geldt dat dan ook voor de teksten? Die handelen toch erg over bepaalde emoties, die veranderen natuurlijk niet zo snel.
“Ik weet niet of onze muziek bewust terugblikt naar vroeger, al worden we natuurlijk wel enthousiast van bands als The Distillers en Minor Threat. Veel thema’s die toen speelden zijn nu nog steeds relevant. Rites durft zich kritisch uit te spreken over zaken die ons naar het hart gaan, zo zitten er in de nieuwe EP verwijzingen naar homo/transfobie, racisme en het milieu.”

Toen ik titel ‘People Are Alike All Over’ las, koppelde ik dat onbewust ook aan het woord nostalgie dat in jullie bio staat. Omdat we naast de plaats ook door de tijd heen hetzelfde, maar met meer gadgets. Wat trekt jullie eigenlijk zo naar de jaren 80? Was was naast de muziek zelf anders / beter?
“Geinig dat je die aanhaalt, omdat het nummer gaat over frustratie rondom de (on)willigheid om te veranderen. En tsja, de jaren ‘80. Het was een jaartal van ‘knallen’. Er komen zo enorm veel goede tv-series, film-franchises en artiesten uit die periode! In onze set en merchandise vind je dus altijd wel ergens een goede popcultuur referentie.”

Wat betekent ‘No Change Without Me’? Ik vind het interessant dat je aan de ene kant niks kan veranderen hehalve jezelf, maar de tekst spreekt ook over “we must learn”, als in meervoud. Kan een individu überhaupt invloed hebben op de grote dingen?
“‘No Change Without Me’ gaat in essentie over dat verandering begint met een blik naar binnen. Het is makkelijk om af te wachten tot de grote raderen gaan draaien, maar met kritisch denken kan er binnen jezelf ook al veel gebeuren. Dat straalt uit naar anderen, je hebt meer invloed dan je zelf vaak denkt.”

Heeft alles ook te maken dat het individu van alle kanten gestuurd lijkt te worden om maar die opleiding te doen, die partij te stemmen en zelfs dit te eten? Is het geheel ook het terugpakken van de je eigen macht?
“We houden onszelf (en onze luisteraars) graag een spiegel voor met onze muziek. Wanneer je stopt met vragen stellen lijkt alles vanzelfsprekend te zijn.”

‘Overdose’ tikt dan iets heel anders aan. Je kunt nog zo hard roepen het zelf te willen doen, maar als je echt vast zit, in bijvoorbeeld een verslaving, heb je hulp nodig.
“Overdose gaat over een niet-zo-letterlijke overload aan informatie. Er wordt veel van ons verwacht en we zijn vaak nonstop aan het haasten. Het is mooi dat we daardoor veel gedaan krijgen, maar soms kan het benauwd voelen als de wereld aan je blijft trekken. Dan is het idee van losbreken enorm aantrekkelijk, maar wanneer maak je die keuze?”

Om even twee songs aan elkaar te koppelen, ben ik benieuwd naar je idee over dat zinnetje “we must learn” in verbinding met het nummer ‘Ignorance Is Bliss’. Dat nummer gaat over het leren en niet wegkijken als de wereld letterlijk in brand staat. Maar kan die onwetendheid niet ook zelf bescherming zijn? We worden, zeker met al die snelle berichtgevingen van verschillende kanten, overdonderd met angst en slecht nieuws. Hoe houd je dan je hoofd koel?
“Dat kan zeker, kijk maar naar ‘Overdose’ waarin een overload aan informatie en verplichtingen centraal staat. Maar onwetendheid is ook een makkelijke keuze als het om verandering gaat, op die manier kun je blijven uitstellen en daar verwijst ‘Ignorance is Bliss’ dan weer naar. Mooi dat onze nummers je aan het denken zetten trouwens, daar worden we blij van!”

Rites, foto Isabel Allaert

Gebruik je daar zelf Rites voor overigens? Die hoognodige uitlaatklep?
“Zeker! Mensen die me kennen, omschrijven mij vaak als enthousiast en energiek. Dat ben ik ook, maar het is fijn om een podium te hebben waarop ik ook de kritische kant van mezelf kan laten zien. Er zijn veel dingen die me frustreren in de wereld, ook al ben ik een optimist. Rites biedt me een plek om die kant van mijn verhaal kwijt te kunnen.”

Grijp ik ook weer even terug naar dat gevoel van nostalgie. Die informatievoorziening was natuurlijk veertig jaar geleden een stuk trager. Heeft dat niet ook zijn charme? Nu vliegt alles je al om de oren voor dat het geverifieerd is…
“Vroeger was alles beter.. haha Nee, dat is natuurlijk totaal niet zo. Die drukte en snelheid was er toen ook zeker, evenals grote maatschappelijke problemen. Al was er waarschijnlijk ook meer menselijk contact, internet is een makkelijk toevluchtsoord. Voor ‘The Gremlins’ of ‘Neverending Story’ mag je ons overigens anytime bellen.”

‘Free’ lijkt dan te gaan over vrijheid van keuze en vrijheid van meningsuiting, maar ook met de boodschap dat seksisme en racisme geen plaats hebben.
“Met ‘Free’ nemen we inderdaad een duidelijk standpunt in. Haat is makkelijk en daaraan geven we geen ruimte.”

Waar ik zelf niet helemaal uitkom is of de teksten opbeurend zijn of toch een negatieve inslag hebben. Of is het meer van aangeven dat het nu wellicht niet goed gaat maar die verandering zal komen? De hoop niet opgeven. Is dat ook de reden dat de plaat ‘No Change Without Me’ heet?
“Dat is precies wat ons Rites maakt. Die afwisseling maakt onze muziek eigen en zorgt dat we anderen en niet in de minste plaats onszelf aan het denken zetten. Zoals ik eerder zei ben ik een positief ingesteld persoon, dat hoor je terug naast de frustratie over bepaalde aspecten. Soms is het persoonlijk en soms gaat het over de ‘bigger picture’, maar vaak begint het bij onszelf.”

Jullie nieuwe plaat is door meerdere labels uitgebracht. Hoe zijn die contacten in zijn werk gegaan en wat zijn de voordelen van deze aanpak?
“Klopt! In het verleden hebben we veel met het Nederlandse label Smithfoodsgroup DIY gewerkt. Toen zij besloten te stoppen, moesten we terug naar de tekentafel. Shield Recordings stond al langer op ons netvlies en toen Gert-Jan enthousiast reageerde op onze demo’s, wisten we elkaar snel te vinden. Via zijn label werden we aan Sell The Heart (US) en Engineer Records (UK) voorgesteld, zij waren ook enorm enthousiast en zo ontstond een mooie samenwerking. ‘No Change Without Me’ is te bestellen via deze drie labels en natuurlijk te vinden aan de merchtafel.”

‘No Change Without Me’ is verschenen bij Shield Recordings en te bestellen in diverse formats via de webshop. Blijf op de hoogte van Rites en opkomende shows van Facebook en Instagram.