Candlemass is al meer dan 35 jaar een begrip in de metalwereld. Met hun debuut Epicus Doomicus Metallicus uit 1986 leverden ze een instant klassieker af en sindsdien worden ze gezien als de grondleggers van de epische doom metal. Met hun trage, melancholische metal gingen de Zweden destijds dwars tegen de tijdgeest van de jaren ’80 in, waarin bands als Metallica, Slayer en Megadeth alsmaar sneller en sneller gingen spelen. De carrière van Candlemass kende daarna ups en downs, bezettingswisselingen en zelfs een aantal breakups. Met name zangers kwamen en gingen, kwamen daarna soms weer terug om vervolgens toch weer op te stappen. Sinds 2018 lijkt Candlemass in rustig vaarwater te zijn beland met de terugkeer van Johan Längqvist, de zanger die het legendarische debuutalbum inzong, maar daarna al vrij snel werd vervangen. Dit ‘full circle’ gaan van Candlemass werd in 2019 bekroond met het sterke The Door To Doom en nu is daar alweer een opvolger in de vorm van Sweet Evil Sun, die volgens de eerste geruchten nog beter is dan zijn voorganger. Tijd dus om ritmegitarist van het eerste uur, Mats ‘Mappe’ Björkman aan de tand te voelen. Hij was er vanaf het eerste moment vrijwel altijd bij, dus bij uitstek geschikt om de nieuwe plaat te duiden en een plekje te geven in de rijke, maar turbulente geschiedenis van Candlemass.

Tekst: Joost Schreurs / Beeld: Linda Akerberg, The Buried Herald

Hallo Mappe, bedankt dat je tijd hebt om met Never Mind The Hype over Candlemass en het nieuwe album te praten, het dertiende alweer. Ik hoor om te beginnen graag wat je zelf van Sweet Evil Sun vindt, ben je er tevreden over?

Laat ik beginnen met dat we heel erg blij zijn met het nieuwe album. Hoewel dit na Epicus… en The Door To Doom het derde album is waar Johan Längqvist op zingt, is dit eigenlijk pas het eerste album waarbij hij vanaf het begin betrokken is. Bij de vorige twee albums stapte hij telkens pas op het laatste moment in om de vocalen op te nemen. Nu kon hij in het gehele proces zijn bijdrage leveren.

Over het album zelf zijn we zeer tevreden, om meerdere redenen. Allereerst omdat we de tijd hebben genomen, ongeveer 18 maanden. We hebben onszelf geen tijdsdruk opgelegd en Napalm Records gelukkig ook niet, dus we konden net zolang aan de songs werken tot we tevreden waren. Het is volgens mij een typisch Candlemass album geworden, met een herkenbare, maar toch moderne sound. Je kunt tegenwoordig je gitaren niet meer zo opnemen zoals we dat 35 jaar geleden deden, dus dat hebben we ook niet gedaan. Je wilt niet ouderwets klinken. Zelfs niet als je al bijna 40 jaar bestaat als band.

Is het niet lastig om na bijna 40 jaar nog steeds met goede nieuwe doomriffs te komen?

Nee, eigenlijk helemaal niet. Alles kwam deze keer heel natuurlijk, bijna vanzelf. Ik denk dat dit ook komt omdat ze sfeer in de band op dit moment heel goed is. Iedereen zit lekker in zijn vel, iedereen respecteert elkaar, het is gewoon heel prettig samenwerken en dat heeft zijn invloed en uitwerking op de muziek, op de plaat als eindproduct.

Als ik je zo enthousiast hoor praten, over het nieuwe album en over de samenwerking, dan vermoed ik dat dit dus niet het laatste Candlemass album is?

Haha, dat weet je nooit zeker natuurlijk, maar je hebt gelijk. Ik weet dat we in het verleden een paar keer hebben gezegd dat we het laatste Candlemass studio-album hadden gemaakt en daar zijn we net zo vaak op teruggekomen. Maar deze keer ga ik dat zeker niet zeggen, want als het blijft gaan zoals het nu gaat met de band, dan zit er zeker nog meer in het vat.

Het album is opgenomen in Zweden in NOX Studios. Is dat een fijne plek om te werken?

Het mooie aan NOX is dat het een groot complex is waar we ook onze oefenruimte hebben. Dat is waarom we in alle rust aan het album konden werken. Iemand, meestal Leif (Edling, de bassist, red.) komt met een idee en dat werkten we met z’n allen verder uit tot een complete song. En omdat de opnamestudio ook in hetzelfde complex is, voel je ook geen druk als er wat moet worden opgenomen. Geen stress, omdat je de studio maar voor twee weken geboekt hebt, zoals dat in andere studio’s vaak gaat. Daar komt nog eens bij dat onze producer Marcus Jidell NOX ook gebruikt als thuisbasis voor zijn eigen band Avatarium. Zij waren tegelijkertijd aan hun nieuwe album aan het werken (Death, Where Is Your Sting?, red.) en Marcus was dus vrijwel altijd in de buurt.

Is dat ook de reden waarom de zangeres van Avatarium, Jennie-Ann Smith, een nummer meezingt op jullie nieuwe album?

Helemaal correct! Jennie-Ann zingt samen met Johan een soort duet op When Death Sighs. Wat mij betreft misschien wel het mooiste nummer op Sweet Evil Sun. De stem van Jennie-Ann past perfect bij dat liedje. Vergeet trouwens ook niet dat Jennie-Ann getrouwd is met onze producer Marcus, dus ook zij was eenvoudig benaderbaar en dat maakt dit soort samenwerkingen altijd makkelijker.

Over samenwerking gesproken. Hoe gaaf zou het zijn als Candlemass en Avatarium samen op tour gingen?

Dat zou inderdaad te gek zijn, als wij Avatarium bijvoorbeeld als ‘special guest’ mee konden nemen op tournee. Ik zal je vertellen, daar is in het verleden ook al eens over gepraat, maar het is er uiteindelijk helaas nooit van gekomen. Wie weet gebeurt het in de toekomst nog, maar het plannen van een tour is van veel dingen afhankelijk: de agenda’s van alle bandleden, de wensen van het management, de platenmaatschappijen, de boekers… Maar zeg nooit nooit. We staan er zeker voor open.

Candlemass bij Eindhoven Metal Meeting, foto The Buried Herald

Met een nieuw album in de winkels neem ik aan dat het komende jaar in het teken zal staan van touren om het nieuwe album te promoten?

Daar heb je gelijk in. De afgelopen jaren hebben we live eigenlijk alleen maar nummers van de eerste drie albums gespeeld, Epicus…, Nightfall en Tales Of Creation. Een enkele keer met een nummer van The Door To Doom ertussen, maar bij de komende optredens zullen we zeker een aantal nummers van Sweet Evil Sun gaan spelen, de nummers zijn te goed om ze niet live ten gehore te brengen. En ja, dat zal betekenen dat we iets minder oude nummers kunnen spelen en dan zul je altijd mensen horen mopperen, omdat we Under The Oak of Samarithan niet hebben gespeeld, maar weet je? Je kunt nooit iedereen tevreden maken, dat is helaas niet anders.

Heel concrete tourplannen hebben we op dit moment nog niet, maar we zouden graag in het voorjaar weer een tour door de Verenigde Staten doen, en dan het liefst de westkust, omdat we de laatste keer alleen langs de oostkust hebben getourd. In de zomer willen we dan weer op de diverse Europese festivals gaan spelen en dan in het najaar misschien nog een Europese clubtour.

Het punt is wel dat we natuurlijk ook niet meer de jongsten zijn. We hebben allemaal gezinnen thuis en ook andere verantwoordelijkheden, dus we kunnen ook niet meer zo makkelijk met de band 6 weken ‘on the road’ zijn, maar een aantal kortere tours gaan er volgend jaar zeker komen.

In de aanloop naar de release van Sweet Evil Sun zijn er ook al 2 videoclips uitgebracht voor Scandinavian Gods en het titelnummer. Dee clips zijn gemaakt door de Roemeense kunstenaar Costin Chioreanu. Was je al bekend met zijn werk?

Hij werd ons aangeraden door Napalm. Het idee was dat we een keer een wat ander soort videoclip wilden. Een clip waarbij je een band op het podium ziet, of in een garage dat is al een miljoen keer gedaan, ook door ons, dus nu hebben we Costin gevraagd om een soort tekenfilm te maken die bij de sfeer van de nummers past en ik vind het resultaat echt heel tof geworden. Costin heeft een heel herkenbare stijl, en ook eentje die goed bij onze doomstijl past.

Dan zit onze tijd er alweer bijna op. Mag ik je nogmaals bedanken voor dit interview? We kijken in ieder geval uit naar de release van het nieuwe album en we hopen jullie volgend jaar ergens live te zien.

Jij ook bedankt man! Ik vond het een leuk interview en ik hoop jou volgend jaar ook ergens te zien. Tot ziens man!

Het nieuwe album van Candlemass, Sweet Evil Sun, verschijnt morgen, op vrijdag 18 november 2022 via Napalm Records en is ook te beluisteren via Spotify.

 


Deel dit artikel