Magnetic Spacemen, foto Jan Peter Jansen
We lichten er niet zomaar weer een Popronde-band uit met dit interview, nee de heren van Magnetic Spacemen presenteren zondagavond hun debuutplaat in Hedon, Zwolle. Dat is een best album geworden, kunnen we verklappen. En aangezien we de mannen net op Popronde Eindhoven het podium met NMTH-banner en al zagen opvreten, bevelen we naast de Zwolse releaseshow op zondag op zaterdag al een gang naar Popronde Haarlem aan: platenzaak Sounds en Jongerencentrum Flinty’s gaan eraan. Maar wat is het geheim van die jongens uit Tuk, zijn ze echt zo jong en onbezonnen als ze zich voordoen en wat staat er naast die 14 (!) Popronde-shows nog meer op de rol?
Door Ingmar Griffioen
Magnetic Spacemen op Stone Rock 2016, foto Stefan Kemp
Om die zaken en nog veel meer op te helderen, want wat en waar is Tuk nu eigenlijk en hoe zit het met dat Spacebier?, bellen we met frontman Sam, of eigenlijk met Annelies?! Of nee, toch met de zanger-bassist via de telefoon van zijn moeder. Afijn u begrijpt ‘m. Een lege batterij houdt de drie razende mannen uit Overijssel natuurlijk niet tegen. De kern van I Don’t Wanna Grow Up is even logisch als herkenbaar: “Ik ben nu 17, er komen steeds meer verantwoordelijkheden en dat is kut. Niemand wil opgroeien, je wilt lol maken.” En zo is de plaat eigenlijk de soundtrack van Sams ‘pubermisère’ en ongecompliceerd lol trappen.
Het schijnt dat je pas 16 jaar bent en toch de band twee jaar geleden al oprichtte. Verklaar!
“Nee, ik ben 17, bijna 18 jaar nu. Foutje van de Popronde-site denk ik. Ik heb de band drie jaar geleden opgericht met gitarist Erwin en toen nog met Onno, onze oude drummer. Dat was bij mij achter thuis in de studio, die zat in de schuur waar we altijd konden repeteren. Ik had met Erwin al in wat bandjes gezeten zoals Chop 226, allemaal wat meer punkrock-achtig. Eerst speelde ik nog gitaar, maar in deze band pakte ik de bas.”
Jullie komen uit Tuk, wat lekker bekt, maar niet dezelfde regio schijnt te zijn als Tukker.
“Nee, we zijn echt Tukkenees, een Tukker is inderdaad iemand uit Twente.”
We spraken jullie al eens in oktober 2014 voor Cortonville, de voorloper van deze site. Wat is nu het belangrijkste verschil met die tijd?
“Het is heel anders. Toen waren we echt in de opstartfase en ging het over onze eerste EP. We deden mee aan Popsport Overijssel, speelden meer lokaal en regionaal. Nu is het aardig gegroeid, we hebben ondertussen een plaat opgenomen en sinds we bij boekingskantoor SOZ getekend hebben, hebben we optredens door heel Nederland en toffe festivals als de Zwarte Cross. Dat soort dingen hebben ons wel een boost gegeven. We hebben heel veel gespeeld, hebben een paar keer voor Peter Pan Speedrock geopend en waren mee met de clubtour van John Coffey. We zijn daardoor ook… Nu ja, dat onze naam wat vaker valt.”
En qua geluid…
Sam breekt gretig in: “Ja, qua geluid ook. We hadden toen nog een andere drummer en waren nog heel erg zoekende. Nog steeds wel eigenlijk, maar toen nog meer. Dat EP’tje dat klinkt eigenlijk helemaal niet als wat we nu gaan uitbrengen. We zijn nu veel harder. Ik kan daar misschien zelf slecht een oordeel over geven, maar hoor van andere mensen wel dat we echt een bepaald, herkenbaar stijltje hebben. Iets wat we twee jaar geleden nog wat minder hadden. Dat vind ik wel tof om te horen. We hebben in de afgelopen twee jaar ook heel veel toffe bands ontdekt.”
Nieuwe muziek, bands die jullie tegenkwamen als Together PANGEA of iets van de radio?
“Nee, we zijn niet zo heel erg van de radio. Meer dingen waar je via internet of mond-tot-mond achter komt. Bands zoals Meatbodies, Ty Segall, dat hele wereldje ging twee jaar geleden een beetje voor ons open. Je merkt nu ook dat er in Nederland best veel garagebands zijn vergeleken met twee jaar geleden. Ik luister ook veel naar Nederlandse garagebands. Het is wel een goede zaak dat dat terugkomt.”
Magnetic Spacemen, foto Jan Westerhof
Dat kan ook concurrentie zijn he, bijvoorbeeld bij Popronde-boekingen.
“Dat valt wel mee. Iedereen is anders. Je hebt in de Popronde bijvoorbeeld ook Creepy Karpis en Money & The Man, die trouwens beide op onze releaseshow in Hedon staan op 9 oktober. Dus ja concurrentie. Ik zie het meer als inspirerend: We maken allemaal soortgelijke muziek en dat is gewoon cool omdat je dan veel met elkaar kunt spelen. Mooi dat het dan wat levendiger wordt. De komende maanden, nu tot en met eind november, hebben we al 21 shows staan. Dus het gaat wel lekker.” (IG: Inmiddels zijn daar nog vijf Popronde-shows bij gekomen)
Wat opvalt is dat jullie naast gruizige garagerock ook wel zo’n post-grunge vibe hebben.
“We zijn in de band natuurlijk met z’n drieën, en heel verschillend, en het is niet zo dat we puur garage maken. Niet wat je normaal zou verwachten misschien. Dat komt omdat er ook heel veel andere invloeden in zitten van bands die we luisteren, als Nirvana bijvoorbeeld. Iets dat een grote invloed heeft. Het zit er allemaal in. We luisteren echt heel veel soorten muziek en dan voeg je weleens wat toe, maar we hebben wel een soort richtpunt. We zijn met nummers schrijven niet bezig met zaken als ‘Oh, dat is niet garage genoeg’. Er zitten wel invloeden van andere stromingen in.”
Jullie noemen het zelf ‘containerrock’?
“Haha. Dat is puur toeval. We waren een promofilmpje aan het opnemen voor de Popronde en we waren op een festival. Dat moest even snel en we stonden voor een hele grote groene container, met allemaal plastic bierbekers, we waren alle drie al aardig aan de pils en een beetje melig en toen riep ik: ‘Heu, containerroock!’. En dat hebben we erin gehouden, heel flauw eigenlijk en puur toeval. Je kunt wel garage neerzetten of punkrock of opgefokte garagerock, ik vind het wel grappig om iets anders te noemen. Zoals containerrock. We hebben toen onze drummer erin gegooid of hij sprong er zelf in, dat kan ook. Malligheid.”
Jullie schrijven nummers met z’n drieën zei je. Hoe gaat dat? Zitten jullie nog steeds bij jou thuis te jammen.
“Nee, ik woon daar nu al bijna een jaar niet meer. We oefenen wel nog steeds in Tuk, want een kennis heeft een loods met een oefenruimte erin. Nummers schrijven gaat op twee manieren. Of ik schrijf zelf een nummer met tekst en alles en kom daarmee in de oefenruimte, dan laat ik dat horen en hebben Max en Erwin altijd een mening over wat ze wel en niet cool vinden. We zijn ook altijd aan het jammen en daar komt ook weleens iets uit. Dan schrijf ik daar wat op. Meestal schrijf ik het en dan performen we het met z’n drieën in de oefenruimte.”
Live inspelen is jullie ding.
“Nu ja, de plaat hebben we wel in twee dagen live ingespeeld. Dat was echt heel gek. We wilden gewoon die live-energie erop hebben, die dynamiek en die sfeer als we met z’n drieën naar elkaar kijken in een oude boerenschuur. Dat gevoel wilden we op de plaat hebben. We keken elkaar aan… ‘ja, ja, dat is te gek’ en dan waren we dat nummers aan het spelen en brandde het rode lampje van de taperecorder (we hebben het analoog opgenomen), dan kreeg je echt zo’n kick. Dat was zo cool en we dachten: ‘Wat moeten we hier nog aan doen?’ We hebben het opgenomen bij Berthus Westerhuis van Frankenstein en allerlei oude hardrockbands. Echt een superleuke sfeer daar, die plek ademde veertig jaar rock ’n roll. Dat voegt wel iets toe aan hoe wij speelden.”
Magnetic Spacemen, foto Jan Westerhof
Staat I Don’t Wanna Grow Up, het titelnummer van de plaat, model voor jullie als band?
“Het is meer zo dat alle teksten op de plaat over puberale dingen gaan. Ik ben nu 17 jaar en je merkt dat volwassen worden steeds meer een rol speelt in mijn leven. Er wordt heel veel gezeken en ik ben eigenlijk wat dwarsig en laks. Ik denk ook heel veel na over dingen en mijn eigen shit. Doordat ik me dingen altijd aantrek, gaat het heel veel over mijn eigen pubermisère. Telkens met dat gevoel: ‘Ik wil niet ouder worden, dit is kut’. ‘I don’t wanna grow up’, eigenlijk wil niemand opgroeien. Heel veel teksten gaan ook over dat nostalgische gevoel dat je als kind hebt en dat je terug probeert te halen, maar dat dat niet lukt. Stil op je kamer zitten en dat je dat mist, dat er steeds meer verantwoordelijkheden komen en dat je dat niet wil, dat je lol wilt maken. Je wil rocken! Daar gaat het over, niet ouder worden. Misschien gaat de volgende plaat over: ‘ok, ik ben ouder en wat nu? Zeg het maar, ik weet het verder niet’.”
Dan moet je weer nadenken over of en wat je gaat studeren.
“Ja, ik vind dat ook heel moeilijk. Ik zit nu in Zwolle op school. Een ok opleiding, maar ik wil gewoon muziek maken. Ik hoef dat allemaal niet. Ik heb I Don’t Wanna Grow Up twee jaar geleden geschreven. Toen was ik 15 en ik sta er nog steeds achter, wij staan daar nog steeds achter.”
Waarom op Sounds Haarlem Likes Vinyl?
“Het was meer een ding dat heel veel labels het net niet aandurfden of dat het net niet doorging. Er was één gast, van Sounds Haarlem Likes Vinyl en die wilde dat wel graag: ‘Kom maar op’. Wel heel grappig, want we hebben nooit in Haarlem gespeeld, en dat hij het dan toch tof vond en wil uitbrengen. We doen er wel een instore op 8 oktober tijdens Popronde Haarlem, ook omdat die plaat de dag erna uitkomt. Dat kwam allemaal wel mooi op z’n plek.”
Dan moet je zorgen dat je tijdens de Popronde niet te diep gaat, want de volgende dag moet je in Hedon weer op de planken staan voor de presentatie?
“Dat gevoel hebben we nu sowieso wel. We gaan nu zoveel spelen, dat we het niet al te bont kunnen maken met pils drinken en zo. Soms hebben we daar een beetje een handje van. Het escaleert nooit hoor, maar ik denk wel als we zoveel shows hebben: ‘Even de kop erbij’.”
In Den Haag spelen jullie op de Popronde in het Paard-café, maar heeft iemand ook gevraagd of jullie in Fearless Tattoo & Piercing konden optreden?
“Ja klopt en hij had geen gage, maar wilde in natura betalen. Ik heb nog geen tatoeages en Max ook niet en ik vind het eigenlijk wel heel spannend. Misschien gaan we wel met z’n drieën een tatoeage zetten. We willen een ufo, want ufo’s zijn cool. We moeten we nog even zien hoe we dat gaan doen, maar ik vind dat we die kans niet kunnen afslaan. Dat we een paar nummers spelen en een tatoeage krijgen, dat is wel heel cool.”
De clip van I don’t Wanna Grow Up bevat beelden die refereren aan wat jij vroeger leuk vond?
“Het is eigenlijk gewoon heel gek dat we in de speeltuin en op allerlei rare locaties staan te spelen. En er komen allerlei maffe dingen voorbij. Ze hebben die dag ook tussendoor dingen geschoten, wat wij helemaal niet door hadden, dus ik ben benieuwd…”
Vergeleken met de ballenbak in het speelparadijs is deze een stuk serieuzer?
“Die hadden we zelf opgenomen, dat was pfoeh… Nu ja, eigenlijk sloeg het ook nergens op. Het was wel grappig maar ook niet meer dan dat. Deze is ook wel iets serieuzer en een stuk professioneler. Maar misschien past het wel bij het genre, kijk maar naar The Black Cult. Zo’n heel professionele minifilm bij je nummer vind ik ook weer niet cool. Ik houd meer van een beetje gebrekkig.”
Jullie hebben zo’n beetje vijftien Popronde-shows staan. Was dat het doel?
“Ja, en liefst nog meer. Ik wil gewoon overal en zoveel mogelijk spelen, naam maken en aan de weg timmeren. Voor een band, zeker in de rock ’n roll-scene, is het gewoon heel belangrijk dat je veel mogelijk optreedt. Op de commerciële radio word je toch niet gedraaid, of heel zelden, zo lukte het John Coffey nog weleens. Maar hardere bands moeten het gewoon echt hebben van veel shows spelen.”
Waar willen jullie over een jaar staan met de band?
“We staan nu ook op toffe festivals en festivalletjes, eigenlijk nog wat kleiner. Ik zou wel graag op Into The Great Wide open en uiteindelijk Down The Rabbit Hole en Best Kept Secret willen staan. En misschien zelfs Lowlands. Dat zijn wel grote doelen, waar ik naartoe wil werken. Gewoon heel veel spelen en dat we uiteindelijk opgepakt worden door veel festival- en podiumboekers.”
Als je veel speelt op de Popronde en het goed doet, dan wil dat nog weleens leiden tot een plek op Eurosonic Noorderslag in januari.
“Dat willen we ook wel heel graag. We speelden al een paar keer bijna op Eurosonic. We stonden op een wachtlijst, maar dat ging niet door. Maar als we nu veel spelen en met de plaat uit, dan is er wel meer reden om daar terecht te komen. Over een jaar? Ik ga geen vergelijkingen doen. Misschien dat we door Europa gaan en met een volgende plaat bezig zijn. Het is heel moeilijk in te schatten, maar ik hoop dat we dan op hele coole festivals en plekken staan. Dat het opgepakt is en dat mensen het erover hebben: ‘Goh, die Spacemen die moet ik echt gaan checken, want daar heb ik al veel over gehoord’. We willen een groot publiek, spelen voor honderdduuzend man, haha.”
Er komt ruimte: iemand moet het gat gaan vullen dat John Coffey en straks ook Peter Pan Speedrock achterlaten.
“Klopt, ik vind het heel erg zonde dat zij stoppen. Bij beide bands hebben we support gedaan en er best wel veel aan gehad, optredens aan overgehouden. En ik mag er ook graag naar luisteren. Er gaan bands dat gat opvullen enne… ik hoop dat wij dat een beetje gaan doen, zeg maar. Ik zie qua Nederlandse harde bands John Coffey en Peter Pan Speedrock wel als voorbeeld van hoe ik het voor elkaar zou willen hebben: Veel spelen, ook in Europa en Amerika en platen uitbrengen. En lol hebben.”
En je eigen bier maken! Waar komt dat idee voor Magnetic Spacebier vandaan?
“Bij gitarist Erwin thuis brouwen we weleens bier, maar meestal voor eigen consumptie. We hadden twee jaar geleden ook een prijsvraag voor Spacebier, waarbij we pakketjes uitdeelden. Een beetje voor de hobby, maar ditmaal kwamen we in contact met Brouwerij de Kleine Beer uit Lemmer. Ook een hobbybrouwerij, maar wat grootschaliger. Bij Erwin deden we het gewoon in de keuken. Dit is speciaalbier, niet een hele straffe, maar wel een blonde van 6%. Kom er gerust een proeven in Hedon.”
Afgesproken! Zondagavond dus in Hedon, Zwolle met support van Money & The Man en Creepy Karpis. Deze zaterdag speelt Magnetic Spacemen tweemaal tijdens Popronde Haarlem: 16:30 in Sounds (waar je meteen die plaat kan oppikken) en 22:30 in Jongerencentrum Flinty’s aan de Gedempte Oude Gracht 138. Daarna zijn er nog zeker negen kansen tijdens de Popronde, de data vind je onder deze sessie.
Magnetic Spacemen is te zien op deze Poprondes:
Haarlem: 08 okt – Jongerencentrum Flinty’s
Tilburg: 14 okt – Sounds
Den Haag: 15 okt – Paardcafé
Harderwijk: 16 okt – Nicky’s Inn
Leiden: 27 okt – Dranklokaal De WW
Emmen: 03 nov – SenZa!
Maastricht: 04 nov – Gabi’s Beer Bar
Alkmaar: 11 nov – Heavy (bovencafe podium Victorie)
Sittard: 12 nov – Music Machine
Hilversum: 13 nov – The Skiff
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.