Benighted bij Resurrection Fest, foto Unai Enemaño

Al ruim twintig jaar timmert het Franse Benighted uit Saint-Étienne aan de weg. Op hun eerste twee albums klonken zij nog als een black/death metal band. Vanaf album nummer drie – Insane Cephalic Production (2004) – ontwikkelden zij zich steeds meer als de death/grind band die ze tegenwoordig zijn. De lijst van voormalige leden is bijna een A4-tje lang, maar werd met de komst van drummer Kévin Paradis (ex-Svart Crown) en gitarist Fabien “Fack” Desgardins in 2017 stabiel. Zanger/oprichter Julien Truchan werkt in het dagelijks leven als verpleger in een psychiatrisch ziekenhuis. De verhalen van zijn patiënten vormen al jaren een tomeloze inspiratiebron voor de teksten en thema’s van Benighted. De extreme muziek is dan ook een gezonde, maar vooral ook (zo zegt hij zelf) een noodzakelijke uitlaatklep voor zijn werk. Daarnaast zorgt Julien er altijd voor dat er genoeg humor in de teksten zit voor een goede balans. Voor het gloednieuwe en negende album, genaamd Obscene Repressed, trakteert hij de luisteraar wederom op een ziek verhaal. Lezen jullie mee?

Door Wouter Hommel

Hoi Julien, wat is toch dat misselijkmakende geluid aan het begin van Obscene Repressed?
“Oh, dat is een van ons die aan het eten is, haha. Het is geïnspireerd door de trend die blijkbaar gaande is op YouTube waarbij mensen zichzelf filmen terwijl ze aan het eten zijn. Bizar toch? Dus vonden wij het wel grappig om daarmee de plaat te openen. Aan het einde hoor je iemand kotsen, haha.”

Julien Truchan, foto Facebook Benighted

Lekker… Waar gaat het nieuwe album over?
“Het verhaal gaat over een jongen die Michael heet en aan schizofrenie lijdt. Daarnaast heeft hij een gespleten verhemelte, zo ver doorlopend dat hij een hazenlip heeft. Zijn mond wordt met pleisters door zijn moeder afgedekt, omdat zij zijn aangezicht verafschuwt. En is hij verliefd op zijn moeder, oftewel: hij heeft een Oedipuscomplex dat hem op allerlei rare ideeën brengt die hij dan vervolgens uitvoert. Zijn ouders zijn ook behoorlijk verknipt, met een vader die zijn zoon liever kwijt is, omdat hij hem als concurrentie ziet voor zijn vrouw. Moeders heeft op haar beurt te maken met apotemnofilie, een psychiatrisch syndroom waardoor je iets van jezelf dusdanig niet herkent dat je het per se geamputeerd wilt hebben. In dit geval dus haar zoon Michael. Een behoorlijk dysfunctioneel gezin zeg maar, haha. Het verhaal is deels gebaseerd op een van mijn patiënten die ik zo’n tien jaar geleden behandelde. Die was alleen schizofreen en had ook een open verhemelte, de rest heb ik er zelf bij verzonnen. Zo draag ik toch ook wat vakkennis uit via onze muziek.”

Benighted staat erom bekend met gastzangers te werken. Voorheen waren onder andere Niklas Kvarforth (Shining) en Trevor Strnad (The Black Dahlia Murder) te horen. Dit keer hebben jullie Jamey Jasta van Hatebreed weten te strikken voor het nummer Implore The Negative. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
“Wij wilden graag een hardcore zanger op een van onze nummers mee laten doen, juist omdat wij dit keer wat meer hardcore in ons geluid hebben verwerkt. Maar ik ken Jamey niet persoonlijk, dus contact leggen was wel een uitdaging. Het eerste contact wist ik al snel via hun label Nuclear Blast te leggen. Toen kreeg ik van iemand daar, die ook nog eens een fan van Benighted bleek te zijn, te horen dat Jamey het ooit over ons had gehad in zijn podcast, dus die dacht wel dat hij te porren zou zijn. Alleen wees diezelfde medewerker mij er wel meteen op dat Jamey een drukbezet man is. Na een paar weken kreeg ik een mail van Jamey persoonlijk en zei hij dat hij het wel zag zitten om gastvocalen te doen. Hij wilde er niet eens voor betaald krijgen, want hij vindt onze muziek goed… Dat vind ik nou zo tof van hem.”

En wie zijn er te horen op The Starving Beast en Mom, I Love You The Wrong Way?
“Dat zijn Sebastian “Grimo” Grihm van Cytotoxin en Karsten “Jagger” Jäger van Disbelief; vrienden van ons. Dat was wel grappig, want zij wilden maar wat graag meedoen. Ik had al op de vorige van Cyctotoxin meegedaan en Jagger wilde mij nu ook op de nieuwe Disbelief mee laten doen. Zo doen wij dat in onze scene, haha. Geen grote ego’s die botsen of geld dat erbij komt kijken: gewoon de liefde voor de muziek.”

Tekst gaat door na de video

Jouw lijst als gastzanger op andermans platen is behoorlijk lang. Hoe vind je naast je baan en Benighted nog tijd om dat te doen?
“Ik krijg inderdaad erg veel verzoeken en moet ook bekennen dat ik heel veel af moet wijzen, omdat ik er gewoonweg de tijd niet voor heb. Maar ik vind het gewoon zo leuk om te doen. Een paar jaar geleden nog vroeg een piepjonge thrash band – ook uit Frankrijk – mij of ik misschien interesse had om wat voor ze in te zingen. Blood Alchemy heten ze en zij waren destijds 17 of 18 jaar oud… Ik vond het echt tof wat ze maakten, dus stemde ik toe. Ze konden haast niet geloven dat ik ‘ja’ tegen hen zei, haha. Vorig jaar heb ik trouwens ook nog voor mijn vrienden van Dictated uit Nederland een gastbijdrage gedaan. Dus ik doe het nog wel, maar minder”.

Beluister hier het nieuwe album Obscene Repressed van Benighted via Spotify. Binnenkort volgt de review van het album in een nieuwe Hardhitters. Maar nu eerst zelf maar luisteren en een oordeel vellen:


Deel dit artikel