Eleanora tijdens Into The Void 2016, foto door Oscar Anjewierden

Stijn Witdouck – Eleanora, bron foto bandcamp.com/stijnwitdouck

In de Oost-Vlaamse stad Gent wemelt het van de muziek. Er is een levendige scene van makers, promotors, uitgevers en organisatoren. Een van de relatief onbekende parels van de stad is Eleanora. Deze sludge/post-hardcoreformatie heeft weinig haast met het uitgeven van nieuwe releases. Ook het aantal podiumuren is nog betrekkelijk bescheiden. Maar als de band iets uitgeeft of als er een show wordt gespeeld, dan is het wel direct raak. Kwaliteit boven kwantiteit dus. Zo ook met het nieuwe album Mere (review hier). Wij gingen de grens over voor een kort maar bondig onderhoud met drummer Stijn Witdouck over het hoe en waarom omtrent de nieuwe plaat.

Tekst: Gijs Kamphuis

De discografie van deze sympathieke Belgen past gemakkelijk op een bierviltje; in dertien jaar tijd brengen ze twee ep’s en – met Mere erbij – twee albums uit. Er wordt rustig aan gedaan als het op componeren aankomt. Toch is er niet stilgezeten na de uitgave van Allure, vertelt de slagwerker: “Zoals bij elke band lag na de release van Allure de focus op het brengen van de plaat aan het publiek. We hebben enkele heel coole festivals en shows kunnen doen. Daarna verschoof de aandacht langzaamaan richting schrijven van nieuwe nummers.” Voor het publiek leek de band, na de promotie voor het debuut, compleet van de radar te zijn verdwenen. Wat de geruchten over een split alleen maar voedde. Witdouck moet er wel om lachen: “Het is nu eenmaal zo dat we niet de meest actieve band zijn op sociale media. Hierdoor leek het misschien alsof we een rustpauze hadden ingebouwd. We zijn echter steeds aan de slag gebleven met ons vijven.” 

Amenra
Eleanora wordt vaak in een adem genoemd met Amenra en zeker in de begindagen van de band – die o.a. zonnestraal, stralend licht of fakkel betekent – waren de vergelijkingen niet van de lucht. Na de uitgave van de split ep in 2014 met hun vrienden uit Kortrijk werd hen door veel kritische luisteraars de sticker ‘kloon’ opgeplakt. Een stigma wat met de jaren meer en meer aan slijtage onderhevig blijkt en wat met de nieuwe release compleet afgeschud wordt. “De muziek van Amenra is voor ons allen een inspiratiebron, dat is ook zeker hoorbaar in bepaalde elementen van onze muziek. Wat onze muziek toch een eigen gezicht geeft is vermoed ik de emotie in het gitaarwerk plus de snijdende vocals en de aanvulling van een volle bas en drum. Het Oostenrijkste muziekplatform Demonic-Nights vatte onze sound in een review samen als ‘de vloeiende, speelse overgang tussen bijtende hardheid en genuanceerde subtiliteit’. Dat vonden we wel een mooie omschrijving.”

Eleanora tijdens Into The Void 2016, foto door Oscar Anjewierden

Wat bij acts in dit genre ook altijd terugkeert is de intentie om genre-overschrijdend te werken. Eleanora vormt daar geen uitzondering op en verwerkt even makkelijk hardcore-elementen in hun nummers als post-rock. Op de nieuwe plaat lijkt die drift nog verder doorgevoerd met het incorporeren van post-hardcore, sludge, screamo, doom, post-rock en metal. Het komt allemaal in meer of mindere mate voorbij. “We zoeken voor onze nummers altijd naar kippenvelmomenten. Pas als we tijdens onze zoektocht bij dat gevoel komen, worden de nummers gehouden en opgenomen voor de plaat.” De drummer omschrijft het als een voortdurende zoektocht die in de oefenruimte een gezicht krijgt door lange jampartijen. Iets waar ze voor het debuut meer tijd namen dan voor het nieuwe werk. “Als we het vergelijken met Allure dan zijn de nummers op Mere sneller en meer organisch tot stand gekomen. De nummers van de eersteling werden over een tijdspanne van negen jaar geschreven. Dat hoor je ook in de vele lagen waaruit de nummers zijn opgebouwd. Op het nieuwe album probeerden we meer een idee te destilleren en verwerkten we voor ons nieuwe elementen in de muziek.”

Zoektocht

De Vlamingen  proberen elke keer weer de dialectiek te zoeken tussen licht en duisternis en tussen het individu en collectief. Dat is zo sinds de eerste ep in elkaar gesleuteld werd. Ook op het nieuwe werkstuk gaat die zoektocht verder. “Het spanningsveld tussen die zaken zal altijd een prominent thema blijven in onze muziek. Onmiskenbaar is dit ook voor dit album een onderdeel van de boodschap. Hiervoor groef onze zanger, Mathieu Joyeux, meer in zijn eigen ziel, de teksten zijn zeker persoonlijker dan op Allure. Die teksten worden vaak later in het schrijfproces toegevoegd. Om die reden gaan we meestal aan de slag met titels die het gevoel van het nummer weerspiegelen. Zo zijn we dus ook bij de titel van de plaat beland. Eigenlijk was het slechts de werktitel, maar gezien de intentie van de nummers en de betekenis van het woord bleef de titel plakken.” Wie zoekt naar de betekenis van het woord ‘mere’ komt nogal wat tegen. Het is een modderige plaats of schandpaal en betekent in het Latijns: onvermengd, zuiver. 

Tekst vervolgt na video

Eleanora is vanaf dag één verbonden aan het Consouling Sounds label. De cd-versie van de nieuwe plaat is daar ook gewoon te verkrijgen. Wie liever de vinylversie in huis haalt, komt uit Dunk! Records. Witdouck legt graag uit waarom er voor deze constructie is gekozen. “We zijn altijd al fan geweest van de prachtige releases die Dunk! Records uitbrengt. Toen de kans zich voordeed om onze plaat op prachtig gekleurd vinyl uit te brengen, hoefden we daar niet lang over na te denken. Het is toch prachtig dat Counsouling en Dunk! hun schouders onder onze muziek willen zetten.”  De band heeft, net als alle andere muzikanten en artiesten, ook last van de coronapandemie en de daarmee compleet ingestorte cultuurwereld. Toch blijft de drummer nog relatief positief: “De eerste COVID-19 golf viel net na het opnemen van onze plaat en kwam daardoor op een relatief gunstig tijdstip. We hadden wel enkele shows gepland in de zomer, maar dat sloeg niet zo hard in. Deze tweede golf heeft duidelijk meer impact. We dienden onze twee releaseshows te annuleren en hebben momenteel geen perspectieven voor toekomstige shows. Elke boeker en zaal is momenteel voorzichtig met het plannen van nieuwe zaken wat volledig te begrijpen is. We hopen dat het momentum op deze manier niet verloren gaat en we alsnog meer mensen voor onze muziek kunnen warm maken door optredens en hopelijk een mooie tour.”


Beluister hier het album Mere van Eleanora via Spotify:



Deel dit artikel