Een debuutalbum vol vaderlijke wijsheden: dat is Aaron van het Amsterdamse Darla Sinners. Wat krijg je als je muzikanten van Giant Tiger Hooch én Eins, Zwei Orchestra indierock liedjes laat spelen? Nummers voor het peuterzoontje van leadzanger Jeroen Ligter. Geschreven door papa himself. Op de plee. Want als jonge vader zijn je privacy-momenten schaars en “daar had ik tijd voor mezelf’. Het album is geproduceerd door Herman Ypma in zijn studio op de Wallen.
Jeroen: “De boodschap is van de plaat is: Stick it to the men. Ik wil die kleine meegeven dat hij voor zichzelf leert denken.’ Voor jezelf leren denken zit diep geworteld in de filosofie van de bandleden die al heel wat jaartjes in de muziekindustrie meedraaien. Darla Sinners is het project van gitarist/zanger Jeroen Ligter (Giant Tiger Hooch), multi-instrumentalist Herman (Giant Tiger Hooch & Eins, Zwei Orchestra), bassist Joris van Waesberge (The Felchers, Brezhnev, Yawp), gitarist Jan Petit (State of Mind), toetsenist Mila Schlingemann (Autoblonde) en backing vocalist Livia Stier (Autoblonde).
Op een regenachtige repetitieavond ontmoet Cortonville de band Darla Sinners (alleen Joris schitterde in afwezigheid) in de studio van Herman. Terwijl een hoerenloper zijn gulp dichtrits, een rondvaartbootje vol Japanners een lichtexplosie veroorzaakt en Jeroen op een random trombone blaast, nipt ondergetekende aan een rood wijntje terwijl de uitgelaten muzikanten vertellen over de geboorte van Darla Sinners.
Wat begon als conversatie tussen Herman en Jeroen op een barbecue, mondde uit in toegewijde opneemsessies op dinsdagavond. In twee maanden werd een plaat “voor de lol opgenomen’. Herman verklaart: “Het klonk beter dan verwacht en we vonden het zonde om het daar bij te laten. De intentie was lekker muziek maken zonder ambities, maar nu vinden we het leuk om showtjes te geven.’
Waarom heeft Darla Sinners dan geen ambities om de wereld te veroveren? Daar is Jeroen heel stellig over. “De hele muziekbusiness in Nederland is complete bullshit. Een stelletje stuivergrijpers bij elkaar. Het gaat ons om muziek maken, maar ik heb geen zin om elke dag in een leeg kutcafé in een uithoek van België spelen, wachtend op die doorbraak. Zolang wij het spelen kunnen combineren met ons drukke bestaan, want we runnen allemaal meerdere bedrijven, blijven we het doen. Zo verdient Herman zijn geld als meubelmaker. “Al mijn vrije tijd steek ik in muziek. Muzikanten in Nederland verdienen geen reet, maar daar moet je het ook niet voor doen. Er zijn maar een paar bands die er van kunnen leven, maar ook daar hoor je na een tijdje niets meer van en zijn ze gewoon weer aan het werk.’ Gitarist Jan valt bij dat er wel een paar Nederlandse bands zijn die het goed doen over de grens. “Bands zoals Within Temptation, Birth of Joy of Aux Raus, maar gek genoeg zijn die in Nederland weer minder populair.’
Jeroen stelt dat zolang je geen verlies draait, je het als band altijd goed doet. “Ga lekker op maandagavond liedjes spelen met je vrienden, laat je hersenspinsels uitlopen tot liedjes van een paar minuten en heb lol. Of ik mijn baan voor een muziekcarrière op zou zeggen? Never. En als je me ooit met een linnentasje en een hoedje op ziet lopen, dan moet je me de gracht in duwen.’ Buiten loopt een groepje Amerikanen met safari-hoedjes en de gracht lonkt aanlokkelijk.
//youtu.be/6uLsJxD4AtU
Toch zijn er nog genoeg mensen in Nederland die wel denken dat ze kunnen doorbreken als muzikant, want anders zou The Voice niet zo populair blijven. Jeroen begrijpt niet dat er nog steeds mensen zijn die denken een inkomen te generen met muziek in Nederland. “Sinds Idols is het heel normaal dat mensen iets ambiëren voor een korte periode. Wat ze niet beseffen is dat het zwarte gat daarna gigantisch is. Ik gun ze die carrière, maar al het relativeringsvermogen is weg. Mensen zijn alleen maar bezig om zichzelf te profileren. Dat heeft ook te maken met deze tijd. Het is meteen van: we moeten beroemd worden en op wereldtour.’
Herman ervoer rond zijn dertigste een ommekeer in zijn ambitie en besefte dat die muzikale world domination, misschien toch een droom zou blijven. “Met mijn band Eleven waren we Serious Talent, wonnen verschillende bandwedstrijden en werden als hoogtepunt winnaars van De Grote Prijs van Nederland. We dachten: nu gaan we doorbreken en leven van onze muziek. Zelfverzekerd als we waren sloegen we zelfs platencontracten af van labels die ons daarvoor niet serieus namen. We doen het zelf wel. Maar na een korte high stortte dat weer in. Het is heel kut als iets niet lukt nadat je er hard voor hebt gewerkt. Toen realiseerde ik me dat je ook muziek kunt maken zonder die wereldfaam na te streven. Zorg dat het spelen je onkosten dekt en dat je plezier hebt. Af en toe een hit is dan tof, want dat maakt dat je wordt gewaardeerd.’ Dus geen volle zalen vol gillende fans, maar voldoening halen uit de kwalitatieve momenten? Herman: “Ik heb liever één persoon voor me zitten die dankbaar is voor het liedje, dan honderd mensen in een zaaltje die met elkaar staan te praten.’ Jeroen haakt daarop in dat je muziek voor jezelf maakt en niet voor een ander. Net als mannen die op zondagochtend gaan voetballen en zich daarna laveloos zuipen en op de bank eindigen met Chinees en Studio Sport. “Dat doen ze ook om een leuke tijd met hun vrienden te hebben.’
Als de muziekindustrie zo’n boze wereld is, mag Jeroen’s zoontje dan wel op muziekles? “Ik zou hem wel stimuleren, maar ik betaal geen cent voor een MBO death metal grunt kut-opleiding. Rot op. Je gaat maar gewoon lekker in een hok oefenen.’ Maar de technische kennis van een instrument dan? Jeroen: “In de punkscene heb je niet meer dan drie akkoorden en een beat nodig voor een goed liedje. Het Conservatorium kan ik nog begrijpen, die mensen hebben zoveel talent, maar een opleiding voor bandjes waar dan tien optredens uit voortkomen? Zoek het uit in je garage. Je kunt wel Rietveld doen, maar van Gogh en Picasso hadden toch ook geen opleiding? Ik geloof in het zelf uitzoeken.’
Toch is het moeilijk te geloven dat zulke gepassioneerde muzikanten stiekem niet verlangen naar wereldwijde erkenning voor hun talent. “Oké,’ geeft Herman toe. “Als nu iemand van een grote band mij zou vragen om mee te toeren, zou ik het doen. Maar daarnaast blijf ik werken en produceren. Dat sprankje kinderlijke hoop zit misschien toch nog wel ergens.
Wil je graag een gesigneerde decolleté, je boxershort richting het podium gooien of een biertje drinken met Darla Sinners? Vrijdag 13 maart is de albumrelease van hun debuut Aaron in Dwaze Zaken.
Tourdata Darla Sinners
13-03 Dwaze Zaken, Amsterdam (RELEASE SHOW met Woodson)
14-03 Concerto Amsterdam (instore)
21-03 Timboektoe, Wijk aan Zee
12-04 Gigant Apeldoorn
14-04 Nieuwe Anita, Amsterdam
19-04 Harmonie, Edam
08-05 Patronaat, Haarlem
29-08 Manana Manana festival, Humerloo
Wil je nog meer weten over de bandleden van Darla Sinners? Check hier het video-interview met Darla Sinners.
Tekst: Martine Bakker
Foto: Martine Bakker
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.