Het is tijd om de mouwen op te stropen. Enerzijds omdat het begin mei ineens een partij warm is geworden, anderzijds omdat we een portie hardhitters voor je klaar hebben staan. En je kunt er best even voor gaan zitten want Martijn Welzen gaf verzamelbox The Albums 1979-82 van UK Subs, goed voor 111 tracks, een grondige luisterbeurt. Natuurlijk is er in deze NMTH Hardhitting albumreviews ook plek voor nieuw materiaal van Crime Scene, Toxic Shock en Cock Sparrer. Hup, schouders eronder!
Tekst: Martijn Welzen
Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waarmee je op de hoogte blijft van dikke nieuwe tracks!
Crime Scene – Dark Tidings
In 1665, tijdens een pestuitbraak in Engeland, was Isaac Newton in lockdown gegaan om besmetting te vermijden. De verveling bracht ongekende inspiratie. Toen de natuurkundige weer buitenkwam kregen we allerlei wetten die de zwaartekracht beschrijven. In 2020 was er in Antwerpen een cross over-wetenschapper die, gefrusteerd door het afgelasten van zovele shows en festivals door corona, zijn energie en creativiteit in spijkerharde punktracks wilde kiepen. De zwaartekrachtregels gelden gelukkig niet voor muziek en Crime Scene kan zo lekker ongecompliceerd uit de bocht vliegen. Wat het daarbij extra bijzonder maakt is het aanstellen van Jerry A (Poison Idea) als woordvoerder van het zooitje ongeregeld. Van lekker stampende proto-thrash tot behoorlijk up-tempo hardcore vloeit er 16 minuten aan pure gal uit de groeven van het gelimiteerde vinyl. Muziek zonder pretenties waar het verlichten van de frustraties de enige beweegreden is, maar het resultaat om te smullen. Dark Tidings maakt dat we kunnen feesten of het 1665 is. (MW)
Toxic Shock – Reborn
Een geniale wederopstanding van het Belgische crossover-monster Toxic Shock klinkt zo crispy als een kudde buffels die een pallet of twee aan cornflakes vertrappen. Gooi daaronder een bas- en drumgeluid dicht tegen Ride The Lightning aanliggend en de horizon wordt donkergrijs met zo’n angstaanjagend groen regengordijn eronder dat razendsnel dichterbij komt. A Storm is Coming; betere titel had het niet kunnen krijgen. Reborn neemt daarna de atmosferische dreiging feilloos over met een tragere opbouw die alsnog eindigt in een orgie van gesmolten staal en hoge snelheden. Zal toch zeker de Power Trip-liefhebbers kunnen bekoren. Dan is de centrale verdediger Quick To Forget een rasechte thrasher zoals we die kennen van albums Twentylastcentury en Daily Demons met weer die knetterende gitaren. Tongbreker Procrastination Frustration is er meer één uit de DRI school, maar wellicht dat de typische titel dat gevoel lichtelijk heeft ingefluisterd. Hoewel de metal-hardcore-mix natuurlijk het hoogste woord heeft. En frustratie heeft in ieder geval met deze hoogenergetische track iets moois opgeleverd. Afsluiter Real Deal, als in Antidote cover, is met één minuut veertig een pure adrenalineshot rechtstreeks in de hartspier. Ben zo blij dat de heren ook zonder een label gewoon dikke crossover de wereld blijven inslingeren. (MW)
Cock Sparrer – Hand On Heart
Opgegroeid naast Sex Pistols en Motörhead in de jaren 70, maar zelf nooit mogen doorbreken naar het grote publiek. Van pubrock, via punk en Oi! naar streetrock, net zoveel plakkertjes gehad als verworpen. Cock Sparrer is er gewoon aan het einde, terwijl tijd-, stijl- en lotgenoten bij de bosjes neervallen. Soepele melodieën, uptempo, dat lekkere accent en recht-door-zee als altijd. Hand On Heart, met zijn kraakheldere productie, neemt geen blad voor de melancholische mond en laat een traan net zo makkelijk vloeien als die druppel condens langs je bierglas. De vechtlust van oudere releases heeft al lang geleden plaats gemaakt voor wijsheid. Zo leren we dan belangrijke lessen die zijn geschreven om mee te zingen, of het leven je nu rozen of prikkeldraad schenkt. Na een halve eeuw nog zo energiek en relevant je muziek uitdragen, verdient alleen al een diepe buiging. (MW)
UK Subs – The Albums 1979-82
Verzameling van vijf albums uit een periode dat punk, zeker in Groot-Brittannië, ook commercëel interessant was. Zo wordt deze collectie ook min of meer aangekondigd, wat natuurlijk een lekkere tegenstelling is waar punk oorspronkelijk voor stond. Los daarvan krijgen we 111 tracks met jeugdige punkenergie met wat new wave en goth trekjes. Alles geheel in de stijl van toen. En dan te bedenken dat zanger Charlie Harper al een dertiger was in de periode dat dit zich afspeelde. Samengevat zijn nu Another Kind of Blues, Brand New Age, live plaat Crash Course, Diminished Responsibility en Endangered Species. Zoals vaker bij Captain Oi in een stevig doosje met een overdaad aan extra informatie. Zoals een verscheidenheid aan bonustracks die uit iedere vergeten lade zijn getrokken, waaronder de eerste twee solo singles van Harper. Heerlijke nostalgie of een spoedcursus Britse punk. Linksom of rechtsom een prachtig document. (MW)
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.