Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Met alle haat die Greta Van Fleet krijgt, zou je bijna denken dat we met een nieuwe Nickelback of Limp Bizkit te maken hebben. Zelfs de roemruchte Pitchfork-review is ons niet aan het oog onttrokken. Ergens lijkt die reactie een logische, want de band is wel heel erg beïnvloed door hun helden Led Zeppelin, en met maar een volledige debuutplaat op zak lijken ze uit het niets gepromoveerd te zijn tot de stadion rockband van het moment. Maar wat de haatreacties teniet doen, zeker na het luisteren van Anthem of the Peaceful Army, is dat de jongens van begin twintig ongetwijfeld een aardig potje kunnen spelen. Of het de komst van rock n’ roll Christus is, is nog maar de vraag. Maar we vertrokken graag naar AFAS Live om te kijken hoe hypebestendig Greta Van Fleet is.
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Rob Sneltjes
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Er valt niet over te twisten: deze jonge jongens uit Michigan hebben talent. Bestaande uit de gebroeders Kiszka, Josh als zanger, Jake als gitarist en Sam als bassist, bijgestaan door drummer Danny Wagner, wisten ze na twee deftig geproduceerde ep’s met het debuutalbum Anthem of the Peaceful Army op de proppen te komen, wat ze plotsklaps tot enorme rocksterren heeft gemaakt. Beïnvloed door de platencollectie van hun ouders, met daarin Led Zeppelin, klinken ze dan ook precies als hun helden. Stoere hardrock riffs, zang die als twee druppels water op Robert Plant lijkt en afgemaakt door de band uitgedost in flower power kleding. De kick-off met Cold Wind mag er dan ook wezen, een stampende rock n’roll track met een memorabele riff. Om daarna al meteen met een drumsolo te vervolgen is dan weer een beetje van de zotte, maar een nogal kleine discografie moet begrijpelijk in anderhalf uur uitgerekt worden. Gelukkig wordt dit dan weer opgevangen met het stevige Safari Song en het sterke Black Smoke Rising.
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Na wat gepraat van Josh Kiszka over kaviaar en champagne, gaat de pit er vanaf Flower Power echter rigoureus uit. Orgelriedeltjes, akoestische gitaren, midtempo powerballad achtige epistels…De band lijkt te verzanden in een langer passage aan midtempo ballades. Age of Man bevat misschien wel een toffe solo, maar de opzwepende refreintjes klinken dan weer mierzoet. Om vervolgens nog maar te zwijgen over het zeikerige You’re the One (‘’You’re the one I want, your the one I need!’’ Serieus?). Opnieuw herhaalt de frontman: ‘’This would be a great champagne and caviar break.’’ Ja dude, we snappen hem, je bent rijk. Mooi verhaal. Maar toch, wanneer het muzikale gebodene in de gezapigheid lijkt te verdrinken, slaat Greta Van Fleet wonder boven wonder terug met een hypewaardige bak potentie. Black Flag Exposition bijvoorbeeld, een herbewerking van Melanie’s Lay Down (Candles in the Rain), weet de zure nasmaak van You’re the One als extra pittige Listerine weg te spoelen. Dit dankzij een potige riff, flinke uithalen van Josh en een prachtig uitgewerkte solo van broer Jake, waarmee de band de aandacht weer grijpt. Watching Over en When the Curtain Falls laten die arenawaardige potentie zien, teruggrijpend naar het rockende begin van de set. Na een lange toegift wordt Lover, Leaver gespeeld, dat zelfs een haast jamachtige, psychedelische speelsheid bevat. Wanneer het vlammende Highway Tune vervolgens de avond afsluit, inclusief die pittige riff, heeft Greta Van Fleet zich vernuftig uit de meligheid getakeld.
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Laten we wel wezen: Greta Van Fleet is niet wereldschokkend origineel, met pakkende tracks, een herhalende rockriff hier en daar, de verwachte solo en duidelijk herkenbare refreintjes. Maar het is ook zonder twijfel een band met talent, die na een paar toekomstige langspelers genoeg hits op zak kan hebben om anderhalf tot twee uur mee te vullen. Hoe de band in tegenstelling tot genoeg andere talentvolle, jonge retro rockgroepen is geëxplodeerd blijft een raadselachtig, vermoedelijk marketinggerelateerd vraagstuk. Maar ze weten ongetwijfeld hoe ze moeten rocken, getuige een handvol zinderende rocksongs en een effectieve liveshow zonder opsmuk. De hype overstijgt het (nog) niet, maar Greta Van Fleet maakt hoe dan ook korte metten met de haters.
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Greta van fleet Afvas Live photo Rob Sneltjes
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.