Het enige beeld van Gizah is dit logo
Er broeit weer iets nieuws in de muzikale broedplaats dB’s bij station Utrecht Zuilen. Uit de as van metalband Divine Sins is daar Nederlands nieuwste death metalband opgestaan, genaamd Gizåh. Een heuse supergroep uit de Domstad, die verder bestaat uit leden van Hordearii, Bleeding Gods, Shinigami en Mary Fields. Allen kennen elkaar uit de repetitiestudio’s waar alle genoemde bands vrijwel elke week repeteren. Tot nu toe heeft het gezelschap enkel een veelbelovende Soundcloud-demotrack online staan getiteld ‘Act I: Labour’. Die fungeert als voorproefje van de EP die de band druk aan het afronden is en later dit jaar uitkomt.
Deze demo is niet onopgemerkt gebleven, want het leverde band een spot op het uitdijende Haarlemse Complexity Fest op. Een goede reden om een Playstation-date te plannen met gitarist Nick van Noort, om eens bij te kletsen over deze nieuwe band onder het genot van de nodige vuurgevechten. Terwijl de kogels ons om de digitale oren vliegen introduceert hij het kwintet. “Het is zeker een incestproduct van de Utrechtse metalscene, maar tegelijkertijd representeren we de melting pot die dB’s is.”
Door Daan Holthuis
Net als veel andere bands en muzikanten heeft ook Gizåh wortels in de ter ziele gegane metalband Divine Sins. Na het vertrek van twee leden besluit het overgebleven drietal door te gaan. “We hadden niet echt een plan en keken liever waar we uitkwamen. De enige voorwaarde was dat we wilden dat iedereen betrokken was, in plaats van achterover zitten en alleen opdagen voor shows. Iedereen zou zijn verantwoordelijkheid nemen om de band naar een volgend niveau te tillen. Vervolgens zijn we met z’n drieën gaan schrijven. Dat resulteerde in nieuwe brute death metalsongs. Later diende Moss (Lieveld, red.) zich aan, de zanger van Mary Fields. Hij was geïnteresseerd om een band naast Mary Fields op te pakken. Wij zagen dat wel zitten en vanuit daar zijn we gezamenlijk een EP gaan schrijven. Samen met zijn vocalen heeft dit erin geresulteerd dat we niet je typische death metalband zijn geworden. We hebben best wel uitgepakt en onszelf niet tegengehouden. Als we iets cool vonden, gingen we ermee aan de slag. Uiteindelijk is het een mengelmoes geworden van black- en death metal met hier en daar hardcore-invloeden. Die invloeden ga je zeker terug zien in onze live-attitude.”
Hoewel Nick constant aan het woord is, groeit zijn score twee keer zo snel als die van ondergetekende. Als een volleerd multitasker vertelt hij verder over het concept achter de EP terwijl hij tegelijkertijd meerdere tegenstanders uitschakelt. “Een conceptalbum schrijven is sowieso iets wat ik altijd al heb willen doen. Echter keek ik er erg tegenop om het allemaal in elkaar te zetten, maar Moss bleek daar echt een koning in. Ik heb ‘m van alles in z’n schoot geworpen en hij heeft er een cool verhaal van gemaakt. Het is geïnspireerd op de schildpad Maturin, die ik heb leren kennen uit De Donkere Toren, het magnum opus van Stephen King. Dat is een schildpad die zweeft door de ruimte met de wereld op z’n rug. Hij heeft alles wat bestaat gecreëerd uit zijn kots. Ik weet het niet exact, maar het is afgeleid uit de hindoeïstische mythologie. Het sowieso een verhaal waar vaker iets meegedaan is, zoals in de strip Discworld (door Terry Pratchett, red.). Het leek me een perfect concept om wat van te maken, want het is vrij metal natuurlijk. Wij hebben er uiteindelijk onze eigen draai aan gegeven. Het zijn vijf songs geworden die de levenscyclus van die schildpad beschrijven.”
Op de vraag of we met drummer Daan Klemann (Hordearii, Bleeding Gods, Shinigami, ex-Divine Sins), Yanick Snel (ex-Divine Sins), Jory Hoogeveen (Hordearii, Shinigami), Moss Lieveld (Mary Fields, ex-Wells) en Nick zelf (ex-Divine Sins, ex-Hope Remains en Mary Fields) niet te maken hebben met een heuse all-starband, antwoordt hij lachend: “Je zou ons bijna een supergroep kunnen noemen, alleen weet niemand wie we zijn.” Op het moment van schrijven is de band er druk mee bezig om daar verandering in te brengen. “Wanneer de EP af is, is nog lastig te zeggen, maar in ieder geval voor de zomer. We moeten nog een keer vocalen tracken en we wachten op een solo van Chase Fraser (huidige gitarist van de black metalband Scour met Phil Anselmo en voormalig gitarist van onder andere Animosity en Decrepit Birth, red.). Verder hebben we twee shows gepland staan. Daarna willen we op zoek naar een boeker, shoppen bij een label en zoveel mogelijke mooie shows spelen. Bovendien zijn we bezig met het afronden van een video en het regelen van de essentiële fotoshoot.” Zo blijkt aan het einde van deze online-veldslag dat er nog veel werk aan de winkel is voor deze Utrechtse all-starformatie, die we niettemin vast het predicaat veelbelovend meegeven.
Gizåh speelt op zaterdag 24 februari op Complexity Fest in Patronaat in Haarlem. Op zaterdag 17 maart speelt de band op Big Ass Metal Fest #20 in dB’s, Utrecht.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.