Garagerock-sensatie Magnetic Spacemen: “We proberen op ons allerbest te spelen”

Nederland kent tal van jonge energieke bandjes. Het uit Tuk afkomstige Magnetic Spacemen is nieuwe en zeer getalenteerde garagerock formatie, waarvan niet in de laatste plaats de leeftijd een opvallend gegeven is. Wij spraken met de 16-jarige oprichter/zanger en bassist Sam Pols over hun invloeden, het werken in de studio en hun eerste EP Baby Doll, die zaterdag een officiële releaseparty krijgt.

Een kleine introductie, misschien?
Magnetic Spacemen is een jonge band uit Tuk (Overijssel) die graag goeie rock “n’ roll muziek maakt en energieke shows neerzet! Ons doel is een onvergetelijke indruk achter te laten op het publiek en alle ruige gitaarmuziekliefhebbers te vermaken met onze songs.

Hoe is de band ontstaan?
Het is begonnen toen Erwin (toen nog bassist) en ik speelden in de band Chop 226. Helaas kwam deze band tot stilstand, maar Erwin was intussen samen met Olmo (de drummer) een nieuw project begonnen. Die zochten een tweede gitarist en daar ben ik bijgesprongen. Gaandeweg heeft de toenmalige bassist de band verlaten en heb ik de bas overgenomen. Aangezien ik bij Chop 226 de zang ook al voor mijn rekening nam hebben we dit met Magnetic Spacemen zo gehouden.
We zijn als een gek eigen nummers gaan schrijven en hebben met deze nummers aangevuld met een paar goeie covers eerst proberen de regio te veroveren. Deze sneeuwbal is aardig aan het rollen geraakt. We zijn in contact gekomen met Justin Buffinga die nu onze boekingen doet en ons veel geleerd heeft over wat er nodig is om een band op de kaart te zetten. met als resultaat dat we nu onze eerste EP kunnen presenteren en diverse optredens door het hele land hebben.

Waarom hebben jullie gekozen voor garagerock?
Het is niet zo dat we alle drie het meeste van garagerock houden, het lijkt erop dat onze interesses gecombineerd zijn tot deze stijl. Erwin speelt het meest rock ‘n’ roll, Olmo neigt meer naar indierock en ik luister over het algemeen naar punk en grunge. De stijl staat er tegenwoordig best goed voor, trouwens. In Amerika heb je nu bijvoorbeeld het label Burger Records, een op het moment populair label die vooral garage en punkrock op cassette uitbrengt. Wij luisteren ook naar bands van dit label zoals FIDLAR, traumahelikopter en OFF! We worden vooral geïnspireerd door bands als The Hives, Nirvana en The Ramones die ook allemaal aardig in de buurt van garagerock komen.

“Naamsbekendheid is nu van groot belang: zo veel mogelijk optreden door het hele land en spelen alsof je leven ervan afhangt, dat is ons motto en dat zien wij als doel voor de nabije toekomst.’

Jullie hebben al aardig wat leuke dingen gedaan in de nog jonge carrière. Hoogtepuntjes?
Uhmm”… Sowieso de optredens die we dit jaar hebben gedaan zoals; Dicky Woodstock in Steenwijkerwold, Pedro Pico Pop in Raalte en Boardfathers Beuk Weekend in Ommen. Ook de hulp Maurice Endeman van Popsport, die ons in sneltreinvaart omhoog heeft laten klimmen, hadden we zeker niet willen missen.

Op 25 oktober presenteren jullie in Café de Parre in jullie eigen hometown de eerste EP Baby Doll. Wat verwacht je van deze avond?
We hebben dit jaar veel gespeeld en veel nieuwe nummers gebouwd waar we echt tevreden mee zijn. Ons enthousiasme om deze nieuwe nummers te laten horen is zeer groot. We hopen natuurlijk dat er veel mensen komen en dat we met z’n allen veel plezier zullen hebben, wat ongetwijfeld zo zal zijn.

En wat mogen de bezoekers verwachten?
Een goede energieke show. Iets wat vet is om naar te kijken en wat ook nog goed klinkt. We proberen op ons allerbest te spelen en ons plezier over te brengen op het publiek. Daarbij hebben we ook een hele vette support; Tricklebolt, een toffe blues/rock band uit Lemele. Ook zal vinyl dj Johan Schoterman tussentijds een paar swingende platen draaien.

Jullie namen afgelopen augustus de EP op in Hillroad Records in Luttenberg, en werkte samen met producer/studio-eigenaar Ruud Tijs…
Klopt, dat was een hele vette ervaring! Ruud is een toffe gast die weet waar hij het over heeft. Hij is zelf ook muzikant en heeft een brede muziekkennis waardoor hij zich goed kon inleven en de samenwerking gesmeerd verliep. Hij gaf eerlijk zijn mening en dat was erg prettig werken omdat je wist waar je aan toe was. Het eindresultaat is naar onze mening zeer geslaagd gezien de korte tijd die er voor stond. We hebben de basis in één keer opgenomen – met de hele band tegelijk – wat het live gevoel versterkt en een eerlijk beeld is van de werkelijkheid.

Wat is het belangrijkste dat jullie geleerd hebben tijdens het opnemen/werken in de studio?
Je bent op dat moment bezig je partijen zo goed mogelijk te spelen. Je bent dan meer bezig met hoe bepaalde dingen klinken en om geen fouten te maken, heel anders dan in de oefenruimte, waar bijvoorbeeld de structuur van de nummers van belang is. Ik heb zelf geleerd om goed en rustig te ademen tijdens het zingen, omdat het inzingen na een lange studiodag niet vlekkeloos verliep. Toen ik me meer op mijn ademhaling lette ging het al veel beter. Dat is een belangrijk leermoment waar we de volgende keer niet meer over na hoeven te denken.

Wordt er achter de schermen al gewerkt aan een full length?
Qua nummers zouden we al een compleet album kunnen vullen… Maar we willen meer schrijven zodat de keuze in nummers groter is. Zo kunnen we beter kijken welke nummers er wel of niet goed genoeg zijn voor een volledig album. We zouden wel graag dit jaar nog een videoclip opnemen, maar op korte termijn een langspeler… dat weten we nog niet. Eerst gaan we proberen zoveel mogelijk uit deze EP te halen en proberen de grotere podia warm te maken, om supports te doen en natuurlijk de festivals voor volgend jaar!