Ivar Bjørnson & Eivar Selvik in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Het is natuurlijk een absolute traktatie om in de grote zaal van TivoliVredenburg de samenwerking van Ivar Bjørnson en Einar Selvik te mogen zien. Daarom is het waarschijnlijk ook zo druk ruim voor aanvang, plus dat met al die spannende sneeuwvoorspellingen je zeker wilt zijn van je plekje.
Tekst: Guido Segers / Fotografie: Roy Wolters
Vanavond draait uiteraard vooral om het stuk Hugsjá dat in 2017 ontwikkeld is door het duo. Het maakte deel uit van het Bergen International Festival, waar een serie concerten onder het thema ‘Nordvegen’ plaatsvonden. Dit was overigens niet de eerste samenwerking van de twee heren, want in verband met het 200-jarige jubileum van de Noorse constitutie, componeerden ze eerder al het stuk Skuggsjá. Zowel Hugsjá als Skuggsjá werden niet bijzonder vaak live gespeeld, maar wel in beide gevallen op het podium van 013 in Tilburg tijdens, hoe kan het ook anders… Roadburn.
Ivar Bjørnson & Eivar Selvik in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Het is prettig om Hugsjá samen met een fijne mix van hippies, metalheads en overduidelijke fans van de Vikings tv-serie, te genieten van deze show in een setting die al snel intiem aanvoelt. Als de band opkomt is daar dan ook meteen applaus, wat overigens ook blijft komen voor en na nummers of na grapjes van Selvik of Bjørnson. De set wordt in gang gezet met de titeltrack en een hoorn die door merg en been gaat. Het kost je dus pakweg drie seconden om helemaal in de show te zitten.
Er gaat een collectieve rilling door de zaal bij die eerste nummers. Geen woorden tussendoor, maar alleen de sfeer en magie van die plaat. Het is natuurlijk vooral de stem van Selvik die er toe doet, met die hupjes in toon en gepassioneerde vertolking lijkt hij helemaal in zijn element. De muzikanten achter Selvik en Bjørnson doen hun beste werk om een groot geluid neer te zetten, op het perfecte volume voor deze setting. Genoeg overweldigend, maar niet voor piepende oortjes dus.
Het is geen enorme verrassing dat we enkel werk van Hugsjá te horen krijgen. Dat is eigenlijk ook gewoon een rekensommetje, want ondanks de bijzondere skill van Selvik om de tijd tussen nummers op te rekken door maar niet op zijn woorden te komen, ga je daarmee niet de tijd van een show vullen. Daarom is het een aangename mededeling dat er ook songs van Skuggsjá langs komen. Nu moeten we even terugdenken aan het kleine leger muzikanten op het Roadburn podium, incluis bandmaat Grutle Kjellson van Enslaved (Bjørnson’s bandje, al zo’n 300 jaar). Nou, dat doen ze deze avond met z’n vijven en met een hoop tumult tot gevolg. Het zijn bombastische songs, die lijken te vervallen in een soort stroom van geluid die je mee sleept. Heerlijk. Het akoestische gitaarspel van Bjørnson verrijkt die muziek met een folk gevoel.
Ivar Bjørnson & Eivar Selvik in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Selvik speelt ondertussen op een reeks traditionele instrumenten en er komt zowaar nog een Wardruna nummertje langs, maar nog veel opvallender is een song van Enslaved. Return To Yggdrasil heeft de ‘Skaldic’-overhaul gekregen en is dan ook de vreemde song in de set. Niet dat deze ook maar ergens misstaat, want het is een bijzonder creatie geworden met dat golvende, repetitieve geluid wat eigenlijk in alle creaties van Selvik zit. Um Hellage Fjel is de afsluiter van Hugsjá en een droeve treurzang. Een nummer vol mystiek verwijzingen naar het verleden. Het is een prachtige afsluiter, maar natuurlijk niet de laatste…
Ivar Bjørnson & Eivar Selvik in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Het slotstuk behelst de dood en Helvegen krijgt de zoveelste, wonderschone vertolking in TivoliVredenburg. Terwijl je rustig meewiegt op de klanken, kom je dan ook tot een staat van vrede en waardering. Een fijn hoogtepunt, wat op een daverend en niet aflatend applaus kan rekenen. Daarom vervolgens nog een klein liedje van Selvik, omdat we het zo goed doen als publiek.
Ivar Bjørnson & Eivar Selvik in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.