Waar de live sector het maar moeilijk heeft, zijn er ook stijlen die juist gedijen bij deze concertdroogte. Althans, zo zou je het kunnen stellen als we naar het dungeon synth genre kijken. Afgelopen  zaterdag vond namelijk een eerste Europese live event plaats, met exclusief bands uit het genre . Een festival is met vier acts natuurlijk een groot woord, vooral voor een muziekstijl die door anonieme individuen achter synthesizers en laptops wordt gespeeld. Schrijver Guido Segers was erbij als digitale toeschouwer, zijn review lees je hier. 

Tekst: Guido Segers

Dungeon synth in ’t kort
‘Ho, wat de fok is dungeon synth?’, denk je misschien nu. Dus even een 101. Toen Noorse black metal band Emperor een beetje ging lopen, vonden ze dat het muzikaal wat beter mocht. Bassist Mortiis moest er aan geloven, ondanks dat hij een paar all-time favorites voor de band schreef (niet veel later had Emperor de helft van de band in de bak zitten, maar dat is een ander verhaal). Op zijn slaapkamer begon Mortiis daarom maar zelf muziek te maken die recht deed aan de donkere fantasiewereld die hij bedacht heeft. Atmosferische, verhalende klanken met veel repetitie, die de sfeer van een duistere kerker oproept. Die muziek bracht hij uit op zijn label Dark Dungeon Music (daar komt de naam dan ook van). Het werk van Mortiis is de basis van dungeon synth, een genre wat klinkt alsof een black metal fan jaren 80 videogame soundtracks voor donkere RPGs maakt met minimale middelen in cosplay. Het genre kent een internationale community en begon het laatste decennium pas echt op te komen via online netwerksites. In die zin is dungeon synth een ‘digital native’ scene en online streamen past daar prima bij.

Castel Jaloux op Dungeon Skirmish III

In 2019 vond het eerste exclusieve festival plaats, genaamde Northwest Dungeon Seage MMXIX. Een vreemd gaming en synth event, waar je als wilde festivalganger je waarschijnlijk minder op je plek zou voelen. Door het niche karakter is een festival een uitdaging, maar de push naar online streaming past dit genre als geen ander. Daarom dus een eerste Northeast Dungeon Siege Dungeon Skirmish voor Europa, met notabele rol voor het Nederlandse Knekelput Recordings. Als je al vaker een stream op Twitch meegemaakt hebt, weet je hoe uitzonderlijk dat eigenlijk werkt. Iedereen lult er doorheen in de chat, maar je kan gelukkig gewoon je scherm maximaliseren voor de acts. Maar het is interessant dat het vooral gaat over releases, porto kosten, verzendingen etc.

Castel Jalous
Alles is DIY aan dungeon synth, dus elke artiest is ook fan en supporter van de scene. Misschien is het wel tekenend dat de 5 releases die Knekelput Recording dropt bij de aanvang van de stream al uitverkocht zijn voor het einde van de show. IJverig wordt er besteld terwijl Castel Jaloux zich in cape gehuld laat zien voor de camera. De Franse artiest laat zich inspireren door gothic rock en avant-garde. Dead Can Dance wordt terecht snel als referentiepunt genoemd, terwijl de hypnotiserende zang en melodie je meeslepen. Goed, heel spannend is het niet om iemand voor een IKEA schuifdeur te zien zingen, maar deze muziek is ook meer om te beleven. Toeschouwers spelen ondertussen games of discussiëren over hun favoriete fantasy titels, of delen hun beleving met elkaar.

Tussen de bedrijven door krijgen we muziekvideo’s te zien. Vooral Erang heeft er meerdere gemaakt, welke zeker de moeite waard zijn om eens op te snorren. Klein hoogtepuntje is de vertoning van Woudmannen van het Nederlandse Vervamon. De muziek is uit 1999, wat laat zien dat Nederland al jaren lang dungeon synth produceert en niet enkel Old Tower te bieden heeft. Puntje van trots uit de Knekelput stal dat de muziek van Vervamon ook op cassette uitbrengt (uitverkocht, wel digitaal aan te schaffen).

Lord Orots op Dungeon Skirmish III

Torchligt op Dungeon Skirmish III

Lord Orots en Torchlight
Er is veel opwinding voor de show van Lord Orots uit Spanje. De van metalen masker voorziene gedaante heeft er werk van gemaakt met een introductievideo, waar hij een weerloos slachtoffer achternazit in het bos. Met dikke Hollywood producties in je achterhoofd, kan je over al het video materiaal struikelen. Maar dan ga je voorbij aan het feit dat dit passieprojecten zijn van een heel klein muziekwereldje en het is best gaaf wat ze doen. Orots staat voor zijn stream buiten, en produceert bombastische synths die mij in ieder geval doen denken dat ik bijna bij de eindbaas ben in zo’n klassieke videogame. Met gebalde vuisten naar de hemel geheven, verwelkomt Lord Orots die en zijn set houdt de spanning hoog. Ook een gitaar dit keer, met lekkere tremolo black metal riffs die zorgen voor een net wat zwaarder en duister sfeertje. Dat kan je ook terughoren op zijn nieuwe plaat Conquering The Infinite Void. Je voelt die sterke Lord of the Rings vibe. Dat is niet heel anders bij Torchlight, hoewel je hier weer letterlijk zit te kijken naar een man achter zijn toetsenbord. Dat doet dan weer niet af van de kwaliteit van zijn muziek, die veel lichtvoetiger en vluchtiger is, maar even goed onheilspellend. Meer droomvlucht dan Mount Doom, als dat helpt.

Dame Silú de Mordomoire
Het is bizar om deze muziek te horen met deze temperaturen. Dungeon synth klinkt als de soundtrack voor koele kerkers, besneeuwde ruïnes en duistere grotten, maar terwijl het zweet op je voorhoofd parelt is dit nog steeds een fijne ervaring. Dame Silú de Mordomoire heeft het beter bekeken met haar middeleeuwse synth klanken. De zangeres, die muziek maakt die je doet denken aan Enya en Enigma, staat daadwerkelijk in een kerker achter een tafel vol kaarsen en biedt een warmer en optimistischer geluid. Dungeon synth ontleent sowieso veel aan muziek uit het verre verleden (Middeleeuwen/Renaissance), maar zang blijft uitzonderlijk. De stem van Dame Silú de Mordomoire stijgt dan ook op naar grote hoogten en dat maakt het een waardige afsluiter.

De stream gaat nog even door met ‘hits’ uit het genre, maar ook een drukke chat waar geruchten over nieuwe releases circuleren en artiesten uitgebreid hun dank uitspreken. Quote van de avond uit de chat: “When that pan flute drops!” Dungeon synth is op het moment in al zijn kleinheid enorm. Releases vliegen de deur uit en sociale isolatie is op geen enkele manier beperkend voor dit daglichtschuwe wereldje. Voor een buitenstaander is het een vreemde gewaarwording en Toilet Ov Hell schreef ooit, niet ten onrechte: ‘dungeon synth is the pinnacle of basement music dorkery’. Maar als je wilt, kan je er helemaal verliefd op worden.

Dame silu De Mordamoire op Dungeon Skirmish III


Deel dit artikel