Drive By Wire overwint Olympus, bergpassen en boerenblokkades en vindt Cords in Griekenland

Simone in Athene, foto Michalis Kouris

Waar bands als DeWolff, John Coffey en De Staat recent door Duitsland trokken en No Turning Back en Epica het Aziatische contintent veroveren heeft Drive By Wire een abonnement op Griekenland. De Deventer stonerrockers hielden voor Never Mind The Hype meteen een verslag bij van het zoveelste bezoek aan het Zuid-Europese land. Ze ontweken de nodige stakende Grieken, overwonnen bergpassen, de Olympus en brakke techniek, traden op aan de voet van de Akropolis en kwamen in Volos zelfs Cords nog tegen (op de draaitafel), de vorige band van frontvrouw Simone Holsbeek. Zo’n avontuurlijke tournee; Daar hoort een beste tourvideo bij die je hier ziet:

Het vliegtuig vertrok vanaf een stormachtig Charleroi Airport en na de nodige turbulentie onderweg, kwamen we voor de derde keer aan in Griekenland. De eerste keer was alweer in 2008 voor twee shows. De tweede keer in 2011 als voorprogramma voor Kyuss Lives!, waar we met een overdonderend enthousiasme werden onthaald alsof we het hoofdprogramma zelve waren.

Anyways, nu in 2016, met onze laatste plaat “The Whole Shebang” op zak, terug voor een tour van vijf shows als headliner….

Deventer desertrock in Griekenland, foto Chris Lemonis

DAG 1, SERRES
Eerste show in Serres: 2 uur rijden vanaf het vliegveld, een rit die normaal gesproken 1 uur duurt, maar net tijdens onze tour ligt heel het snelwegen-netwerk in Griekenland plat door stakende, en wegversperringen veroorzakende agrariërs… Al was er elke keer dat we in Griekenland waren wel een of andere beroepssector net op dat moment aan het staken… iets dat blijkbaar ook bij de Greece-experience hoort).

Serres is een mooie oude stad tegen de Bulgaarse grens aan. Plus een kleine maar knusse club, een dinsdagavond en onze verwachtingen waren laag, maar… het was bomvol. Uit alle hoeken en gaten kwamen ze gekropen. Grieken gaan nooit naar bed, wij dus ook niet. Zelfs na de tweede toegift moesten we nog terug komen. Het dak ging eraf. Een paar van onze “hits” nog een keer gespeeld (tsja, we waren al lang en breed door het repertoire heen), en Alwin op het drumstel geklommen…. Top begin van de tour!

Roverbar

DAG 2, THESSALONIKI
Thessaloniki, onze favoriete Griekse stad en wat een heerlijke sfeer. Dit was de tweede keer dat we daar speelden, en het was merkbaar. The Rover Hangover bar de plaats waar het zou gebeuren: een fantastisch Middeleeuws pand (oud pakhuis/bordeel?) met een heerlijke ruwe-zeebonken sfeer. Je hebt het idee dat Jack Sparrow en zijn drinkebroeders elk moment binnen kunnen zwalken.

Roverbar, Alwin en Simone

De zaal was volgepakt, drie verdiepingen vol… en het schudde op zijn grondvesten. Onze set ging er in als de spreekwoordelijke Deventer koek. Daarna party time! Tot in de late uurtjes dansend, feestend… Ja het leven in Thessaloniki is mooi.

Party at Roverbar

DAG 3, VOLOS
The day after… met een stevige kater op weg naar Volos. Prachtige route ernaartoe, de snelweg slingert langs de voet van de Olympus berg, woonplaats van de goden en inderdaad, een prachtige stralenkrans van de zon die net over de bergkam schijnt.

Olympus

Achter de Olympus berg verdwijnt de snelweg de Tempi Vallei in, een soort van machtig ravijn. Deze Griekse “Grand Canyon” is de enige doorgaande route door het Olympus gebergte, en helaas hadden de stakende landbouwers deze tactische plaats gekozen om een barricade op te werpen… Dus, twee opties; helemaal om het gebergte heen, wat Vijf uur extra reistijd zou opleveren, of via kleine haarspeld-kronkel-weggetjes (af en toe niet meer dan een geitenpad) helemaal over de bergen heen. Dat zou ook een onbekend aantal uren extra reistijd kosten. Onze formidabele Griekse tourmanager/chauffeur koos voor de laatste optie, en daar hebben we geen moment spijt van gehad, wat een landschap, wat een vergezichten! Wow!

DBW tourcrew

VOLOS
Halverwege het tweede nummer kapte Alwins gitaarversterker ermee. Snel een ouwe stoffige Marshall Valvestate (waarschijnlijk heeft 70% van de gitaristen deze als eerste versterkertje gehad) van zolder en tevens backstage geplukt, inpluggen en gaan. De zangmicrofoon was eigenlijk een gitaarmicrofoon, volkomen kut dus, als die al niet met microfoon-standaard en al van het minuscule podiumpje af kieperde…, de bass-drum van het drumstel ging af en toe aan de wandel (een pootje te kort waardoor ie niet goed op de grond stond). Maar wat geeft het, ‘it’s only rock and roll, and we like it!’ Het was het meest fantastische optreden van de tour, afgeladen vol, mensen stonden zelfs buiten omdat ze niet meer naar binnen konden.

Wat een sfeer, wat een vibe. Het publiek stoorde zich absoluut niet aan al die technische problemen. Normaalste zaak van de wereld hier, regelmatig valt de stroom uit halverwege een optreden en moet de band een half uur wachten tot de zekering is vervangen.

Ook na de show zat de sfeer er goed in; waanzinnige dj met obscure en fijne psychmuziek, zelfs nog Dazzling Confetti van Cords! De zaaleigenaar die iets te diep in zijn eigen glaasjes had gekeken, en van de trap af naar beneden viel/rolde en een superfanatieke fan die maar shotjes bleef aanslepen. “It’s made from a tree that only grows on one small island, very healthy!”, zo bleef ie het verraderlijk lekkere goedje maar aanprijzen. En het was nog lang onrustig in Volos…

On the road again

DAG 4, TRIKALA
Trikala, het regende, en niet zo’n beetje ook. Dat voorspelde weinig goeds. Prachtige ouwe zaal, heerlijk gespeeld, ondanks de matige opkomst. Het publiek wederom weer dolenthousiast. De mensen waarderen het ook enorm dat een band de moeite neemt om in hun stad te spelen, in plaats van alleen in de voor de hand liggende hoofdstad. Afterparty in de gezellig drukke SilverSpur rockbar. “Welcome guys!” zegt de uitbater, om vervolgens keihard Drive By Wire uit de speakers te laten schallen, “The Whole Shebang” wordt uit volle borst mee gebruld!

Soundcheck Athene

DAG 5, ATHENE
Athene, Death Disco. Na de soundcheck even de stad in, terrasje pakken met wat oude vrienden uit Athene. Daarna weer terug, het voorprogramma checken: technisch hoog niveau, erg goeie bands in Griekenland!

Even snelle changeover, en dan mogen wij, in deze mooie club aan de voet van de Akropolis, een bijzondere gedachte dat we op steenworp afstand van zo’n bijzondere plek onze uit de Nederlandse rivierklei getrokken desert-rock staan te spelen.
Daarna doorzakken met een groot gedeelte van het publiek in een Griekse metal-kelder, we mogen maar niet naar bed. Drummer nog kwijt geraakt ergens, gelukkig volgende ochtend weer voor het hotel gevonden.

Alwin in Athene, foto Michalis Kouris

Fijn hotel, maar na 4 uur slaap alweer opstaan voor een monsterrit van 7 uur terug naar Thessaloniki alwaar we het vliegtuig terug naar huis moesten zien te halen. Wat nog maar de vraag was met de “farmer-roadblocks”. Dankzij de vlotte babbel en overtuigingskracht (“aeropláno rockbánd ollandiká”) van onze tourmanager/held-van-de-dag, lieten ze ons de barricades in de Tempi-vallei passeren en hadden we de komende uren een compleet lege privé-snelweg tot aan Thessaloniki!

Missie geslaagd, vliegtuig gehaald, weer terug in Holland voor een aantal mooie clubshows en festivals met de ‘Drive By Wire heavy psychedelic fuzzrock karavaan’. En dan hopelijk weer snel terug naar Griekenland voor een nieuwe tour!