Death Alley // foto: Roy Wolters

Dennis van Death Alley op Roadburn // foto: Roy Wolters

Optreden op Roadburn is zonder meer een van de meest eervolle momenten voor een band uit de internationale heavy underground en het is maar weinig bands gegeven om het Tilburgse festival binnen drie jaar zo vaak aan te doen. In het geval van Death Alley was hun terugkeer naar Roadburn in 2016 een mijlpaal in de historie van de band. Twee jaar eerder ervoer Death Alley naar eigen zeggen hun eigenlijke geboorte, nadat het zaadje voor wat de band zou worden eerder die winter was geplant in de Haagse bunker van held Guy Tavares. Dat zaadje kwam tot wasdom toen de band het legendarische festival in 2014 opende in de Cul de Sac en het voor de eerste keer het repertoire presenteerde dat zou leiden tot Black Magick Boogieland.

Na twee turbulente jaren waarin in het Europese en Amerikaanse rockpubliek kennismaakte met de band, was Roadburn 2016 de ultieme gelegenheid om te laten zien dat er meerdere versies van Death Alley bestaan. Gitaarhelden uit intieme persoonlijke kringen werden aangetrokken. Zo haalde Oeds uit zijn The Devil’s Blood jaren Ron van Herpen naar het podium terwijl Dennis Jevin de Groot, zijn wapenbroeder uit Mühr, bij de eenheid betrok. Aldus geformeerd tot Death Alley6 rekt de band de grenzen van het psychedelische en uitgesponnen muzikale spectrum nog verder op.

Op Live At Roadburn hoor je een versie van Selim Lemouchi’s ‘It’s On’, een ode aan een niet-aflatende bron van inspiratie. Het instrumentale ‘666666’ bouwt voort op de muzikale verbintenis tussen de Death Alley6 en vloeit over in het nieuwe ‘Feeding the Lions’ – een amuse van het nieuwe hoofdstuk van Death Alley. Op de B-kant van de plaat hoor je een 22 minuten durende versie van ‘Supernatural Predator’, waarbij deze formatie op het essentiële Roadburn een ongekend krachtige setting vormt, gezien het thema en de historie van dit nummer.

Death Alley, foto Tim van der Steen

Death Alley in Cul de Sac, foto Tim van der Steen

NMTH-noot
Death Alley & Friends (of Death Alley6) was ook voor NMTH een zeer indrukwekkende ervaring, in een jaar waarin we de Amsterdamse band toch de nodige podia zagen slopen. Het was dan ook een grote eer dat Death Alley het NMTH x Roadburn stage in Cul de Sac afsloot met nog eens een fenomenale set en een hardrockkaraoke om die te toppen. Toen we vervolgens bij de merch onze handen konden leggen op een exemplaar van Oeds Beydals & The Initiates (een registratie van de set van gitarist Oeds met Death Alley-bassist Dennis Duijnhouwer plus drummer Igor Wouters (oa GOLD, Backfire!) en gitaristen Jevin De Groot en Willem Verbuyst (ex-Vanderbuyst) op Roadburn 2014) was Roadburn 2016 wel compleet. Daar gaat deze uitgave natuurlijk niet om, hier gaat het om de Roadburn 2016-set van vrijdag uit de 013, Green Room. Die betekende veel voor veel mensen, waaronder Roadburn-organisator Walter Hoeijmakers, wiens bezielende verklaring je onderaan leest.

Live At Roadburn komt op 24 februari 2017 uit via Tee Pee Records voor Noord-Amerika en in Europa brengt Suburban Records de plaat uit.

Death Alley & Friends, gitarist Oeds met oud-The Devil's Blood collega Ron van Herpen // foto: Roy Wolters

Gitarist Oeds met oud-The Devil’s Blood collega Ron van Herpen op Roadburn // foto: Roy Wolters

Muzikanten op Live At Roadburn:
Douwe Truijens, Oeds Beydals, Dennis Duijnhouwer, Ming Boyer, Ron van Herpen en Jevin de Groot

Tracklist:
It’s On
666666
Feeding The Lions
Supernatural Predator

Death Alley live:
23-12-2016 – OJC Jonosh – Asten
12/13-01-2017 – Eurosonic – Groningen
4-3-2017 – Scumbash – Rotterdam
9-3-2017 – Ekko – Utrecht
10-3-2017 – De Neushoorn – Leeuwarden


LINER NOTES – WALTER HOEIJMAKERS – ROADBURN FESTIVAL
Sweet music can move you, captivate you, stop your motion, bring you to your knees, and make you cry. This all happened to me when Death Alley & Friends took it to the stage at Roadburn 2016 on Friday, April 15 – and that has all been captured on this record, Death Alley’s first ever live-album.

Normally, I don’t see that many bands at Roadburn, let alone a full show, because I’m too busy behind the scenes. Sometimes I allow myself to see a little bit, and it’s no secret that I love Death Alley, so I took the liberty to watch as much of their set as I could.

The moment I got in the Green Room, Death Alley floored me – their performance was magical. The entire audience were nodding their heads in unison, and it seemed to me that everything that Death Alley had envisaged over the past few years fell into to place that very moment.

It was such an emotive performance, particularly when they invited Astrosoniq-guitarist Ron van Herpen (formerly of The Devil’s Blood), and Muhr’s Jevin de Groot to join them. Meanwhile, I heard the production staff calling me in my headset, but instead of responding, I turned it off – nothing could keep me away from this, and I moved down the front to totally immerse myself in the amazing jams, imagining that those who saw the Allman Brothers Band, Grand Funk and Grateful Dead in the early 70s felt the very same.

Seeing Oeds and Ron (and Jevin too) trading those amazing solos, brought back so many memories about The Devil’s Blood, and for many in attendance, it seemed that Selim Lemouchi’s spirit loomed large over the Green Room – so many tears were shed, including from yours truly.  But it was tears of joy as well, as I simply couldn’t believe how much Death Alley have matured since their incarnation, and they have become such an exciting band to watch.

I felt so immensely proud of them, but was also very moved that they played this pivitol set at Roadburn – it was such a personal highpoint of the 2017 festival for me. Dennis, Douwe, Ming and Oeds  – thank you from the bottom of my heart for being part of Roadburn’s legacy, bringing out Ron and Jevin, and feeling so inspired by the festival. You guys inspire me so much as well, and that inspiration spurs me on with Roadburn.

Every time when I listen to the album, I will remember clearly the moment I looked Douwe straight in the eyes during the show. I won’t forget seeing so many people surrounding me being fully entranced by the show. For those listening to the album right now – I hope you feel equally inspired by Death Alley, as their music is all about communication, and feelin’ good – just as it should be! Please embrace this gift – it’s rare!

Walter/Roadburn, November 2016.



Deel dit artikel