Reviews
Frank Carter en zijn Rattlesnakes kwamen afgelopen donderdag naar Amsterdam voor een exclusief akoestisch concert. 60 superfans konden via Instagram een kaartje winnen. De setting was anders dan we gewend zijn van een Frank Carter-optreden: Melkweg-café MILK stond vol met stoeltjes waar het publiek op kon zitten, ruimte voor een moshpit was er niet. Fotografe Charlotte Grips en schrijver Pepijn Smits waren erbij om deze unieke, exclusieve show in woord
Lees verder..
De hele straat voor de Little Devil is opengebroken. Er wordt aan gewerkt, al een tijdje volgens mij. Maar de Little Devil zal een terras hebben, dus staat er midden op straat een arsenaal hangtafels en de vaste gasten, druk in gesprek verzonken. De Little Devil blijft natuurlijk de Little Devil, om dat nog maar eens te onderstrepen. Bovendien is het vandaag druk want Liturgy zal hun complexe black metal/avant-garde
Lees verder..
Daar is die dan, de langverwachte zesde langspeler van de Zweedse retrorock-pioniers (bah, wat een vreselijke term, ze zijn zoveel meer dan dat, maar you know what I mean…) Graveyard. Simpelweg ‘6’ genaamd, zonder fratsen. Het album is vandaag verschenen via het grote Duitse label Nuclear Blast Records. Het is hun tweede plaat in deze samenstelling, in principe zouden ze dus genoeg tijd gehad moeten hebben om op elkaar ingespeeld
Lees verder..
Op 28 januari 2008 werd het zevende album van Ayreon uitgebracht: 01011001. Dit dubbelalbum vertelt het verhaal over de Planeet Y, en de bewoners ervan. Het is dat album dat in het teken van een reeks dubbel en dwars uitverkochte shows in 013. Ayreon treedt zelden op, maar als ze het doen, doen ze dat meteen goed dus! Het ambitieuze prog-rock project van Arjen Lucassen trad wel vijf keer op
Lees verder..
In de laatste jaren is Misty Fields steeds meer een plekje in het festivallandschap aan het vergaren. Gehouden nabij het nationale park de Groote Peel waar de mistbanken vaak bovenhangen, vond de eerste editie weliswaar alweer plaats in 2006. Een idee ontstaan tijdens een bruiloft zelfs. Afgelopen weekend was daar alweer de zestiende editie, bijna volledig uitverkocht en wel. En toch: nog steeds heeft Misty Fields hetzelfde buurtfeest achtige sfeer,
Lees verder..
Een impressionistische video op het scherm voordat de band opkomt, een rek van vijf gitaren en de wierookstokjes die de bassist vooraan op het podium neerlegt verraden al gelijk dat je bij Oxbow geen regulier optreden te wachten staat. De Amerikaanse band, al sinds eind jaren tachtig samen en nog altijd niet voor één gat te vangen, speelt meer dan een uur lang noise rock serenades om je vingers bij
Lees verder..
Als je alarmbellen afgingen bij de naam van de schrijver, geen zorgen, geen connectie. J.J. Anselmi schreef al eerder boeken over Wyoming, BMX’en en de lokale muziekscene, en speelde zelf in bands als Company of Serpents, Former Worlds, en Drainage. Mijn beleving van dit boek is dat Anselmi zichzelf ‘first and foremost’ ziet als fan en dat is ook precies wat Doomed o Fail belichaamt. Het is geen boek vol
Lees verder..
Soms pakt een willekeurige donderdagavond in dB’s wel heel fortuinlijk uit, Mutoid Man op 7 september is er zo eentje. Tivoli en dB’s presenteren ons vanavond dit door de wol geverfde powertrio. De all-star band heeft Stephen Brodsky (Cave In) aan het roer, ondersteund door een fenomenale ritmesectie van bassist Jeff Matz (High On Fire) en drummer Ben Koller (Converge). Tekst: Tim van der Steen / Foto’s: Roy Wolters Brodsky:
Lees verder..
Op 4 september stond de grote zaal van Paradiso in teken van het zware geluid. Met drone metal-duo Nadja in het voorprogramma en het legendarische Sunn O))) als hoofdact was op voorhand al duidelijk dat bezoekers een overdonderende avond te wachten stond. De opbouwende loops en drones van Nadja, die in intensiteit alsmaar toe bleven nemen, vormde een soort introductie van de allesoverheersende ervaring die je als bezoeker bij Sunn
Lees verder..
Wat is toch dat gekke met punk en hardcore? Sommige mensen hebben zo’n intense 5 jaar van complete immersie in die scene, en starten dan een gezin, flikkeren hun bandshirts in de textielbak en de platen op Discogs en komen nooit terug. Andere mensen zijn voor het leven gekneveld aan muziek die eigenlijk gewoon vrij primitief is, met een idealisme waar je toch max 22 jaar oud voor moet zijn.
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.