Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ‘the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Onder de noemer redefining heaviness zoekt Roadburn de afgelopen jaren expliciet de grenzen op van wat zware muziek omvat en kan zijn. Dat resulteert dit jaar in een line-up met minder echte traditionele heavy headliners, maar des te meer variëteit valt er in de breedte van de line-up te ontdekken. Dat het festival de blik altijd vooruit gericht heeft, blijkt ook wel weer op de derde festivaldag waarin de grenzen
Het kan allemaal wat raar zijn op Roadburn; muziek die buiten de bekende kaders valt. De zaterdag had veel van zulks te bieden en dat betekent dat er ook enige controverse is over wat goed was en niet. Mensen zijn tenslotte verschillend in wat ze accepteren. Wij maakten weer veel meters vandaag, juist om te kunnen proeven van een ontzettend diverse Roadburn line-up, met stijlen en afkomsten die we nog
Record Store Day en Roadburn is in de regel kiezen of delen, you can’t have both. Maar dit jaar kan het wel, want één van de mooiste platenzaken van het zuiden (in Eindhoven hebben we ze in ieder geval niet zo groot) zet een Roadburnwaardige reeks instores neer en daar zijn we na een vlug ontbijt natuurlijk bij – met uiteraard de intentie om ook wat nieuw plaatwerk binnen te
Ook op de vrijdag waren er weer veel bijzondere shows te beleven op de Main Stage van de 013. Zo begint deze dag met de samenwerking tussen James Kent van Perturbator en Johannes Persson van Cult of Luna. Het eindresultaat van deze collaboratie is een soort industrial waarbij het machinale drumgeweld en de blastbeats van het tweetal drummers je om de oren vliegt. Het is een lekker zwaar basisgeluid waar
Van keiharde doom en black metal tot experimente jazz en noise: er zijn weinig festivals die zulke all-over-the-place genres in een logisch tijdschema kunnen gieten. Maar op Roadburn passen dit soort stukjes vaak best wel strak in elkaar, niet alleen met diverse collaboraties, maar ook simpelweg individuele acts die met eenzelfde intensiteit als een metalband staan te spelen. Redacteur Wybren Nauta besloot de weirdo route te pakken, resulterend in een
Secret shows zijn het nieuwe ding op Roadburn. Het leuke is dat je na dag 1 weet dat dit je te wachten staat. Er wordt dan ook wild gespeculeerd in de wandelgangen en online over het rare gat in de planning tussen 22.00 en 0.30 uur. Daar past toch een bandje in? En nu we weten dat het Ladybird Skatepark een secret locatie is (een skatepark als hidden area voelt
Als er één ding is, waar velen het over eens zijn, dan is het dat de programmering van Roadburn 2022 een vrij donkere affaire is. Waar normaliter, lees pre-pandemie, er vaak ruimte was voor een stukje jolijt, is deze line-up behoorlijk serieus en zwaarmoedig. In een enkele bio omschrijft de organisatie dat als passend bij z’n tijd en dat is misschien ook wel weer zo. Redacteur: Guido Seger / Fotografie:
Representatie in metal is een ding. Daarom is het goed om aandacht te besteden aan de panelsessie The Queer Side Of Heaviness op vrijdagmiddag in V39. Hierin schuiven Hunter Hunt-Hendrix (Liturgy), K.W. Campol (Vile Creature) en Meredith Graves (ex-Perfect Pussy) samen met bezoeker Benjamin aan bij host Tom Dare van de podcast Hell Bent For Metal om te spreken over het onderwerp in de breedste zin. Wil je de artikelen
Naast alle meer experimentele acts is er ook gewoon ruimte voor het nodige gitaargeweld tijdens Roadburn. Voorgaande edities was het skatepark vaak de aangewezen locatie hiervoor, maar in eerste instantie leek het skatepark dit jaar van het schema verdwenen. Al snel werd echter duidelijk dat het dit jaar als locatie voor een aantal verrassingsoptredens wordt gebruikt. Wil je de artikelen van Never Mind The Hype over deze 2022 editie van
Nog meer dan voorgaande jaren treedt Roadburn dit jaar buiten de gebaande paden van de zware gitaren. Ambient, drone, kraut en psych: moeiteloos passend in de eclectische affiche van Roadburn elk jaar. En voor de liefhebber van intense soundscapes is er altijd wel een avontuurlijke droneroute te vinden, enerzijds atmosferisch en minimalistisch, anderzijds groovy en intens. Op de donderdag alleen al, bracht het ons naar bijzondere shows van Dirk Serries,
Het festivalbier van Roadburn is dit jaar van ’t Uiltje en heet Knuffel. Het is een IPA gebrouwen met Kveik, een traditioneel gist wat in farmhouse/saison bieren gebruikt werd. Je kan je altijd afvragen of een IPA en Kveik elkaar nodig hebben… Worden dingen beter door ze bij elkaar te gooien? En ik vraag me ook af of een festivalbier, toch wel een ‘beer of the people’, zeven euro per
Een vaak gehoord issue met Roadburn is de altijd veranderende eigenheid van het festival. Na vroege jaren met een duidelijke focus op stoner en doom, is het steeds op ontdekkingsreis gegaan. Van rauwe garagepunk tot black metal, vreemde bosfolk en zelfs noisy hiphop (hoe gaaf was Dálek in het Patronaat?). ‘Redefining Heaviness’ staat op allerlei posters, een mooie leus, maar voor sommige trouwe bezoekers is heavy gewoon heavy en is
Er mag gehuild worden op Roadburn en stiekem doet menigeen dat ook, soms van binnen. Er zit een donkere waas over de line-up in 2022 en op donderdag kan je een mooi huilrondje maken langs de zalen. Muziek die je voelt, ergens diep van binnen, die een soort naamloze pijn triggert en dat is mooi. Ook dat hoort erbij op Roadburn. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen Platon Karataev
Roadburn. Punt. Alleen de naam noteren van het festival in deze inleiding zou genoeg moeten zijn om allesomvattend te zijn. Maar goed… een korte inleiding over hetgeen dit artikel vult is wel netjes. Om de voorpret nog meer kracht bij te zetten, hebben we een dikke bak tips van de NMTH-crew van dienst voor je op een rij gezet. Doe ermee wat je wil en ga vooral op ontdekkingstocht de
De Haagse mannen van Supersonic Blues verschenen met de in sixties psych-rock ’n roll gedrenkte debuutplaat nadrukkelijk op de NMTH-radar. Komende week staan ze voor hun derde Roadburn-show op prime time geprogrammeerd in de Hall of Fame, twee weken later doen ze Doornroosje aan voor het ook zwaar bezette Sonic Whip en in juni staat een nog grotere stonerpsych-fuif op het menu: het Duitse Freak Valley Festival. In de aanloop
Het verhaal van de nieuwe Nederlandse act FREJA is een bijzondere en eentje die je niet zo snel hoort. Twee geluidstechnici (FOH)/muzikanten, C. (Witte Wieven) en W. D. (Laster, Verval en live-gitarist voor Witte Wieven), vonden elkaar tijdens het project Maalstroom dat speciaal was opgezet voor Roadburn 2019. Die ervaring beviel hen zo goed dat ze besloten om met z’n tweeën verder te gaan met het schrijven van nieuwe muziek.
De Westereen (Zwaagwesteinde) heeft een naam hoog te houden als het gaat om metalconcerten. Het Friese dorp kent een rijk verleden op dit vlak en bood in de roerige jaren tachtig zelfs een piepjong Metallica hun eerste buitenlandse optreden een podium in de Evenementenhal – om de hoek bij de huidige place to be: It Badhûs. De verhalen zijn legendes geworden en ondertussen is het It Badhûs van toen er
Een van de meest interessante, meeslepende platen van het voorjaar komt van drie mysterieuze, gesluierde Walen. Wyatt E. levert op derde album āl bēlūti dārû slechts twee composities af, maar die twee gaan beide in ruim 18 minuten langzaam maar zeker heel diep. Bijzonder spannend opgebouwd richting maximaal hypnotiserend effect. Denk aan soundscapes van oriëntaalse doom, drones en post-rock gespeeld op traditionele Midden-Oosterse instrumenten. Tel daar een fascinatie voor antieke
Als je na twee jaar pandemie een interview doet met vier hyperproductieve artiesten, die ook nog eens op Roadburn spelen (daar gaat het tenslotte hoofdzakelijk over), dan weet je dat het wel eens een ‘You heard it first at…’ stuk kan worden. Nou, dat dus met Solar Temple en Dead Neanderthals, wat samen op Roadburn 2022 de krachten weer gaat bundelen. We spreken zowel Omar en Mink van Solar Temple
A Place To Bury Strangers heeft in de loop van het bestaan al aardig wat bandwisselingen ondergaan en sinds vorig jaar wordt gitarist Oliver Ackermann geflankeerd door het echtpaar Fedowitz op drum en bas. In februari van dit jaar komt hun laatste album See Through You op de markt. Nieuwe bandleden plus een vers album van de pers is een goede aanleiding om Upstairs – de kleinere kleine zaal van
Vrijwel ieder liveverslag vermeldt het, maar bij een versterkte set van Amenra op het menu voelt het nog nadrukkelijker alsof de tijd van maatregelen echt over is. Misschien komt het doordat Amenra tijdens de pandemie nog wel akoestisch speelde in TivoliVredenburg en dat nu ook na lang wachten weer versterkt komt doen. Support komt van Jo Quail en GGGOLDDD. Tekst: Paul Lindenbergh / Fotografie: Kamil Parzychowski Jo Quail is een
We leven nog! Een maand geleden schreven we op deze plek nog over de mogelijke nucleaire dreiging uit Moskou, want hoewel de oorlog in Oekraïne helaas nog in alle hevigheid woedt, lijkt een derde wereldoorlog gelukkig weer wat minder waarschijnlijk dan in de eerste dagen van het conflict. Tekst: Joost Schreurs Momenteel gaat het vooral over de benzine en de boodschappen die duurder zijn geworden en de vraag hoe iedereen
Huh, maar Popronde is toch pas in september weer? Jazeker, maar om 2022 extra goed in te knallen is Popronde op het geniale idee gekomen met terugwerkende kracht de helaas gecancelde Poprondes in te halen! Het was namelijk flink balen toen de zoveelste lockdown van kracht ging in november, met zowel het Eindfeest als diverse andere Poprondes die in het water vielen. Met gestage versoepelingen komt er eindelijk weer leven
Het Zweedse Dark Funeral is in de extreme metal wereld al bijna drie decennia een begrip. Menig nakomeling liet zich inspireren door de snelle black metal en diens esthetiek. Kwaliteit gaat nog altijd boven kwantiteit en daar is de zevende langspeler We Are The Apocalypse het bewijs van. De songgerichte (catchy) black metal is met de jaren alleen maar beter gaan klinken. Opperhoofd, gitarist en enig origineel lid Lord Ahriman
Oh, wat fijn om het weer mee te mogen maken; een concert zonder verplichtingen en/of restricties, net als tot aan begin 2020. Nog steeds voelt het een tikkeltje onwennig, maar ook heel vertrouwd staat uw recensent in een korte rij voor EKKO in Utrecht te wachten tot hij aan de beurt is om naar binnen te mogen. Never Mind The Hype en EKKO presenteren voor de achtste keer Doomstad, met
“We mogen weer!” Een maand geleden kregen we het goede nieuws dat poppodia en concertzalen weer volledig open mochten. Headbangen op een stoeltje of barkruk is dus weer even verleden tijd. Dat alles weer mag, wil helaas niet zeggen dat alles ook gelijk weer kan. Door de onzekerheid en korte voorbereidingstijd werden veel tours die voor februari en maart gepland stonden toch nog weer geannuleerd of, voor de zoveelste keer,
Redacteur Martijn is druk in de weer geweest met de nieuwe maaksels van Berthold City en Ignite. Hij interviewt daarvoor betrokken bandleden van de bands en schreef er voor deze rubriek ook nog hardhitters over. Deze zijn te te lezen in deze editie Hardhitting Albumreviews. Guido zit in de punkstand en pakt er het nieuwe album van het Noorse Honningbarna bij. Last but not least begeeft Joost zich in de
Voor Doomstad #8 zou aanvankelijk Pothamus aantreden, maar door de verplaatsingen zijn die Belgische beukers verplaatst naar editie nummer 9 op zaterdag 7 mei (tickets hier). Maar elk nadeel heeft zijn voordeel, want in plaats daarvan staat het mysterieuze drietal Ordigort op Doomstad #8 a.s. vrijdag 25 maart, samen met Grey Aura en Alkerdeel. Jawel, Ordigort heeft nog geen muziek uit en deed nog geen liveshows. Dat is nog eens
Als je een band als Iron Maiden – of misschien metal in het algemeen – zou moeten samenvatten in één getal kom je al snel op 666 uit. Maiden heeft er zelfs een heel album aan gewijd. Is er in de hardcore ook iets als een magisch nummer? Misschien niet overkoepelend, maar toen ik het telefoonnummer van Ignite bassist Brett Rasmussen onder ogen kreeg gaf het Californische kengetal 714 toch
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.