Hoe begin je aan een review van een Amenra plaat? Ik heb geen idee. Er is zoveel te vertellen over De Doorn, dat ik eigenlijk niet weet of ik aan de muziek toe kom. Het is de eerste plaat in het Nederlands, of Vlaams als we precies willen zijn. Een taal, die dichter bij de band ligt, maar ook de expressie en poëzie in de teksten ten goede komt. Het
Het Amerikaanse Mordred met hun swingende mix van thrash, funk en kenmerkende scratches is terug. Hoge ogen gooiden ze, met name met het tweede album In This Life uit 1991. De eerste barsten kwamen al snel toen zanger Scott Holderby niet veel later na de release vertrok. De overgebleven leden probeerden met zanger Paul Kimball en het matig ontvangen The Next Room de boel te redden. De wilgen stonden klaar
Death SS is een bandnaam die de groep in kwestie niet altijd vooruit geholpen heeft. Laten we om verwarring te voorkomen dat even ophelderen. De volledige naam van de band is ‘In Death of Steve Sylvester’, Death SS was daarvoor de korte versie. Het is ook niet echt heel moeilijk om iets verder te kijken en te zien dat de band ook niks van nationalistische thematiek heeft of politieke onderwerpen.
Normaliter droogt de stroom aan releases in de zomer rap op, om pas in september weer aan te zwellen tot een brede rivier aan nieuwe muziek. Nu zitten we al in de derde week van juli en lijkt er nog geen stoppen aan. Wat we ook doen: de albumpromo’s klotsen door de filters en over de randen van de mailbox. En dan is er de afgelopen maanden ook al zoveel
Oef, komt dit even loeizwaar op onze digitale deurmat vallen. Beste lezers, maak kennis met Smoke, een gloednieuwe band uit Bergen Op Zoom met grote plannen. Een swampy, psychedelic stonerblues ontdekking die maar liefst drie langspelers aan de horizon hebben staan. Daar willen we het fijne van weten dus! De eerste langspeler The Mighty Delta Of Time komt in november van dit jaar uit, maar vandaag primeuren we de allereerste
Tijdens de verschillende lockdown periodes zijn de redacteuren van NMTH zich massaal gaan storten op de albumreviews. Eén recensent loslaten op een album of ep is leuk, twee of meer kan wellicht nog veel interessanter zijn. Dat was de gedachte bij het bedenken van het format Back to Back Beukplaat. Dat kan meerdere kanten op gaan: de één duikt het liefst in een hoek van ellende en de ander is
Van alle gesneuvelde metalfestivals deze zomer bleef er één fier op de agenda staan: Dynamo Metalfest, vorig jaar verplaatst naar augustus 2021, bleef toch maar gewoon namen strooien gedurende 2021. En hoewel we enkele maanden terug nog sceptisch waren over een beetje festivalzomer, heeft die gok potverdorie toch maar eens goed uitgepakt: Dynamo Metalfest gaat door! Het lijkt toch maar dat DMF het eerste metalfeest in ons land wordt met
We leerden KIEFF een tijdje geleden kennen door hun Das Anton EP uit 2019, die ons Bruut Nationaal Product haalde. Hoewel een erg lekkere EP, was het toch single Game Time dit jaar die ons echt even de oren deed spitsen. Hoe flikten gitaristen Jasper Werij en Michiel Thompson, bassist Milo Mooi Wilten en drummer Bart van der Ven het om de diverse elementen die ook hun eerste EP omvatten,
Wil en kan je een klassieker als Slaughter Of The Soul (1995) evenaren? Dergelijke vragen hielden het Zweedse vijftal bezig sinds hun doorstart in 2010. At The Gates, de grondlegger van de melodieuze death metal (het ‘Göteborg-geluid), gaat niet zo snel een uitdaging uit de weg. Nieuw materiaal kwam er in de vorm van At War With Reality (2014) en To Drink From The Night Itself (2018), waarop men teruggreep naar het
We geven je wederom een kwartet aan Hardhitting Albumreviews uit de pen van Guido Segers. De onbetwiste hardhitter-koning neemt voor deze editie een viertal uiteenlopende albums onder de loep. Ondanks gemengde gevoelens over het oeuvre van Perturbator, stort hij zich toch vol goede moed op het laatste broedsel Lustful Sacraments. Zijn open blik en nieuwsgierigheid weerhoudt Guido eveneens niet om het album En Delirium van Grief Collector te beluisteren en te
AFI mag dit jaar 30 kaarsjes uitblazen. Tijd voor een feestje zou je denken maar de Amerikanen zijn al meer dan tien jaar niet in Nederland of België geweest. Bovendien hangt dat verdraaide virus nog in de lucht. Gelukkig verzachten ze de pijn met inmiddels het elfde album Bodies. Zoals we de formatie kennen rockt het muzikaal alle kanten op. Aangevoerd door de kenmerkende klanken van zanger Davey Havok. Als
Live-optredens, versterkers op 11, oordoppen, bier, vet voer; weet je nog hoe het was pre-corona? Dat je schouder aan schouder, dan wel crowdsurfend, stagedivend, moshend of headbangend tussen een zweterige mensenmassa stond… Binnen de redactie van Never Mind The Hype hebben we die beelden gekoesterd en hoop gehouden op het startschot voor de heavy feestjes. Wat in het vat zit, verzuurt niet en we zijn dan ook zeer verheugd een
Een van de dikste black metalplaten van het jaar komt grotendeels uit eigen land, geloof het of niet. Jawel, Dödsrit is wellicht begonnen als een Zweeds eenmansproject Christoffer Öster, maar bestaat vandaag de dag als een volwaardige band met drie Nederlandse leden. Namelijk bassist Jelle Soolsma, drummer Brendan Duffy en gitarist Georgios Maxouris, allemaal actief in underground death en thrash metalbands als Destructo, Nuclear Devastation en Morvigor. En zo zie
Alsof de man niks anders te doen heeft dan het afstruinen van de krochten van Bandcamp, Spotify en duistere platenzaken, levert redacteur Guido zonder blikken of blozen een arsenaal aan Hardhitting Albumreviews in bij de eindredactie. Er wordt een blik opengetrokken met nieuw materiaal van Burning Witches die een hommage brengen aan de goden van de heavy metal. Opgevolgd door Grey Aura die zonder schroom een nusje flamenco mengen met
De zevende plaat De Doorn van Amenra is wederom een emotionele eruptie van jewelste. Maar anders en toch vertrouwd. Het is de eerste niet-Mass release van een band die al meer dan twintig jaar bestaat, creëert en overweldigd. De band van genootschap Amicitia Fortior, lijkt naar nieuwe hoogten te stijgen. Maar waarom eigenlijk? En hoe? Wat is nu de raison d’etre van de Vlaamse band, met wortels in de H8000 scene
Niklas Göransson doet interviews. Heel veel interviews. Die publiceert hij vervolgens op zijn website en in zijn periodieke ‘magazine’ Bardo Methodology. Er zijn inmiddels zeven edities beschikbaar. Toch is Bardo Methodology (BM) niet echt een magazine in de traditionele vorm. Het gaat zeker wel eens over een laatste album, maar nooit met de luchtigheid van het contemporaire. BM’s zijn schrijfsels die je in je boekenkast zet, naast naslagwerken als Black
Terwijl de zon gelukkig steeds harder begint te raken, knallen de Hardhitting releases nog steeds op volle kracht door. Dus hebben we weer vier releases voor je gefilterd uit de maalstroom aan nieuwe heavy platen. Redacteur Guido Segers duikt de duisternis in met het Roemeense Dordeduh, een spin-off van black metalgrootheid Negură Bunget, Karin Leijs neemt een EP van metalcore-klasbakken Of Mice And Men onder de loep (deel 2 van
We kunnen na vrijdag weer dromen van een festivalzomer met evenementen zonder 1,5 meter afstand en zo gaat Nederland steeds een stukje verder open. Iets om heel gelukkig van te worden. Dat zijn we ook geworden dankzij de heropening van de platenzaak! Iets om te vieren op deze (uitgestelde) Record Store Day. Liefde voor die soms vergeten parel in de ketting van muziekontdekking, die tijdens corona maandenlang de deuren moest
“Welcome to Hell!”, roepen de drie Londense twintigers van Black Midi in koor tijdens de Cavalcade Listening Party Extravaganza. Het cliché dat een tweede plaat altijd moeilijk lijkt voor een act, kan men hier gelijk uit het raam gooien. Black Midi maakt sinds ze begonnen in 2017 allesbehalve makkelijke muziek. Het drietal weet wat ze kunnen en denkt absoluut niet in hokjes. Door Lodewijk Hoebens “It’s a banger”, vult drummer
Man, wat keken we ontzettend uit naar een overvolle Popronde, maar het mocht niet baten. Hoewel 2020 een jaar is om snel te vergeten, bleek de Popronde-organisatie onvermurwbaar, Diverse pre-party’s voor de tweede lockdown, een Popronde blog en zelfs een groots opgezette livestream zorgden toch nog voor een fractie van dat Popronde-gevoel. Maar het is niet het echte werk, en gelukkig is er halverwege 2021 eindelijk weer licht aan het
Voor de gelegenheid schotelen we je dit Pinksterweekend vier dikke beukers voor waar de Heilige Geest ‘U’ tegen zegt. Guido Segers duikt in de digitale gamewereld met de soundtrack van Layr voor het spel Vulgord’s Tower. Terwijl hij al dagenlang zit te gamen met de soundtrack op repeat, ramt Zeeuwse deltawerk Gijs Kamphuis er drie luistersessies doorheen. Zoals we van Gijs gewend zijn inmiddels, ligt er natuurlijk Belgisch vinyl op
‘De NMTH-route door Grauzone Dark Paradise 2021’ hadden we ook kunnen koppen, want een duister feestje en een paradijs voor de gretige en experimentele ontdekker, dát is het. Het is daarnaast sowieso verdomd goed nieuws dat het Haagse festival doorgaat! Vond de 7e Grauzone-editie nog – vlak voor de pandemie – traditioneel plaats in het lokale podium Paard, Grauzone 2021 is een streamevent, wat je ook wel een ‘hybride festival’
Er wordt vaak geklaagd over metalfestivals, waar de headliners voornamelijk bestaan uit bands die al in de jaren tachtig of nog langer geleden zijn begonnen en die hun creatieve hoogtijdagen ook al achter zich hebben liggen. Hierdoor is het voor jonge, nieuwe bands lastiger om door te stoten naar de top. Eén van de bands die pas in deze eeuw is opgericht en er wel in slaagt om de sprong
Met het weer buiten zou je bijna denken dat we aan de vooravond van de herfst zitten, maar nee, zomer is toch echt in aantocht. Maar voordat we eindelijk weer enigszins de terrassen en parken afkunnen, moeten we eerst nog door een aantal grijze, natte dagen heen als we de weerman moeten geloven. Goed moment dus om weer een aantal bangers te verzamelen om je laatste middaguur mee door te
Eigenlijk weten we niet zoveel van Kwade Droes. Het is een band, ze komen uit Nederland en volgens sommige informatie is het beest gevestigd in Duitsland. Of zoiets. Afijn, het is sowieso voorbij naar het schijnt. Ik leen deze even van Addergebroed, dat het bijschrift van de nieuwe plaat citeert: “Na een smerig en heftig aards bestaan, is naar gene zijde overgegaan: Kwade Droes: 2017-2020”. De tag ‘intoxicated’ op Bandcamp
Psychonaut kwam zich vorig jaar toch maar eens glashard kenbaar maken met Unfold the God Man, een debuut dat weliswaar al in 2018 uitkwam, maar toch nog gezegend werd met een re-release op vinyl, dankzij een signing bij Pelagic Records. En sindsdien kunnen we niet wachten op wat deze progressieve post/sludge metalbazen gaan bekokstoven. Voordat we van een langspeler kunnen genieten, komen de Belgen met een wel heel smakelijk voorgerecht
Gaan we weer met dat Hardhitting materiaal! Hemelvaart is bij ons al enkele tijd niet meer een dag van rust, maar van harde muziek. Een nieuw kwartet reviews van platen die je zeker even een luisterbeurt moet geven vandaag. Zo zet redacteur Guido Segers zijn tanden in de verdoemenis van Culf of Occult, de liveplaat van stonermetalhelden Conan en het doomduo Body Void, terwijl onze Ljouwertse scribent Wybren Nauta weer
Pieter Hendriks draait al enkele jaren mee in de Nederlandse muziekscene. De van oorsprong Eindhovense muzikant verdiende zijn strepen halverwege de jaren 90 in de vruchtbare NL hardcorescene als drummer in bands als Reaching Forward en Born From Pain, en speelde niet lang geleden ngo met de bluesrockers van Black Bottle Riot. Maar de pandemie bracht geen stop aan zijn muzikale activiteiten, daar hij niet alleen bezig is met een
Een band als Cannibal Corpse behoeft eigenlijk geen introductie meer. De formatie uit Buffalo, New York stond eind jaren ’80 samen met bands als Death, Morbid Angel, Obituary en Deicide aan de wieg van de Amerikaanse old school death metal. Cannibal Corpse was altijd het smerige broertje van het spul, dat met pittige teksten, geïnspireerd door horror- en slasherfilms de controverse niet schuwde. Songtitels als Entrails Ripped From A Virgin’s
Nog geen zonnige lentedagen in zicht, maar wel een flinke temperatuurstijging en daarmee de achtste editie van onze Bandcamp Friday-rubriek. Ook deze aflevering zit weer ramvol met tips voor de betere heavy muziek op Bandcamp, waarvan vandaag het volledige aankoopbedrag ten goede komt aan de muzikanten, het label of platform. Het is meteen ook alweer de vierde Bandcamp Friday van 2021. Still going strong dus, en nog steeds keihard nodig
