VMO op Le Guess Who?, foto Roy Wolters

Le Guess Who? toonde zich dit jaar extreem, grillig en experimenteel met een duidelijke focus op elektronica. Onze route was verre van toegankelijk en het geduld van het publiek werd veelvuldig op de proef gesteld. Voor mensen met een langere adem en dikkere huid was er wel weer veel spannends te ontdekken. We doorkruisen Utrecht en trotseren kou en regen voor het veelzijdige aanbod. Van kosmische jazz en garage-gekte tot verzengende noise, dit maakten wij op zaterdag en zondag mee.

Tekst: Tim van der Steen, Timothy Aarbodem, Ingmar Griffioen en Roy Wolters, fotografie: Roy Wolters, Tim van Veen, Erik Luyten, Melanie Marsman, Jelmer de Haas

Colin Benders en Maarten Vos @ LGW17 foto: Melanie Marsman

ZATERDAG
Wegens schrijfverplichtingen moest ondergetekende helaas Le Mini Who? missen vandaag. Al bereikten mij berichten dat ik weinig kans maakte nog ergens binnen te komen. Die lijn zet zich voort ’s avonds bij het betreden van TivoliVredenburg. Een mooi stuk Kevin Morby betekent voor mij de ontspannen aftrap. Hoewel, ontspannen, er is sprake van knagende keuzestress waar we even doorheen moeten. De zaterdag is overwegend elektronisch ingericht met klappers als James Holden, Ben Frost en Hieroglyphic Being. Verder valt Colin Benders met Maarten Vos en zijn enorme modulaire synthesizer eerder op de vond al in voor Robert Aiki Aubrey Lowe. Liefhebbers van experimentele elektronica kunnen dus hun lol op. Dat is lastig als je ook van ander zwaar werk houdt. Zo staan veel vette dingen in dB’s en De Helling keihard dubbel geprogrammeerd met eerdergenoemde klappers. Verder is het zo denderend druk in TivoliVredenburg dat de hoop op succesvol pendelen tussen verschillende locaties ons snel in de schoenen zakt. (TvdS)

Nobody (Willis Earl Beal) @ LGW17 foto: Jelmer de Haas

NOBODY (WILLIS EARL BEAL)
De gemaskerde zanger Willis Earl Beal, a.k.a. Nobody, doet het helemaal alleen in de Pastoefabriek. Hij wil geen applaus tussendoor. Zijn roots liggen op straat, als straatmuzikant maar ook als dakloze, en daar krijgt hij ook geen applaus. Je hoeft geen medelijden met hem te hebben, stelt de anonieme held. Zijn dromerige soundscapes en over de top 90s-r&b zang is van bovenmatige kwaliteit. Echter, Nobody is zo bloedserieus dat hij helaas een karikatuur van zichzelf wordt. (TA)

The Bug vs Dylan Carlson of Earth @LGW17 foto: Jelmer de Haas

THE BUG VS. DYLAN CARLSON OF EARTH
Even is er verwarring of ze gaan beginnen, maar de Engelse producer Kevin Martin (The Bug) en de Amerikaanse gitarist Dylan Carlson (van dronerockers Earth) installeren zich rustig op het podium. Eenmaal daar houdt het publiek de adem in. The Bug staat met zijn laptop en effecten tussen twee imposante Ampeg bas-stacks in. Carlson staat enkel gewapend met zijn gitaar in het donker. The Bug is verantwoordelijk voor duistere soundscapes en stevige hiphop, dub en industrial beats, die vanwege de Ampegs extra zwaar aankomen. De ietwat snerpende dronegitaar van Carlson prikt daar moeiteloos doorheen. Na het eerste stuk klinkt er geen geklap, men is duidelijk onder de indruk. Soms is het even zoeken waar de heren met elkaar naartoe willen en valt de spanning weg. Het heftige drone-slotstuk haalt deze twijfels weg. Met een paar mooie, cleane akkoorden laat Carlson het publiek voldaan achter. (TA)

VMO op Le Guess Who?, foto Roy Wolters

VMO op Le Guess Who?, foto Roy Wolters

VMO A.K.A VIOLENT MAGIC ORCHESTRA
Na de middag met een toffe Le Mini Who? sjezen we naar dB’s. Want er is niet alleen in de middag van alles te zien zonder een polsbandje, ook de avond in dB’s is geheel gratis. En dat werkt! Zeker, er zijn aardig wat mensen die een LGW-polsbandje hebben, maar de zaal wordt tot de nok toe gevuld met ook mensen die dat niet hebben.

De eerste band op de lijst is dus VMO. Geen idee wat we hier van moeten verwachten en achter een doek zien we een vijftal op het podium staan, de gezichten wit geschminkt. Op het doek projecties gemaakt door programmeur Kezzardrix. Wat we horen is een totaal gefreakte mix van industrial en grindcore/deathcore. Of zoals ze zelf zeggen “It is like Black metal meets Kraftwerk, Aphex twin invaded by Burzum”. Na het tweede nummer wordt het doek van het plafond getrokken en is de beer los. De band speelt snoeihard en stoïcijns door, in volledige duisternis welteverstaan. De enige verlichting die er is, wordt verzorgd door drie stroboscopen. De show wordt echter gestolen door een zesde lid die het publiek opzweept door, met een zaklampje in de hand, er vol in te rennen, te koprollen en te crowdsurfen. Het is zo’n optreden dat voorbij is in een vloek en een zucht en een diepe indruk achterlaat. Niet alleen bij ons, maar bij het voltallige publiek dat elkaar verontwaardigd aankijkt als de lichten na een half uur weer aangaan. Top! (RW)

JAMBINAI
We durven de overtocht aan en spoeden ons door de regen naar De Helling voor Jambinai uit Zuid-Korea. De angst om niet binnen te komen blijkt ongegrond, de zaal is verre van vol. Dat geldt niet voor het podium: vijf man sterk en het dubbele aantal instrumenten. Naast drums en gitaren ook veel oriëntaals werk zoals een haegeum (een soort viool met twee snaren) en een geomungo (een traditionele Koreaanse citer). Uit een soort trompet klinkt een beklemmende klaagzang, aangevuld door drones uit de haegeum en trage drums. Dan breekt plots het gedonder los en wordt het een soort oriëntaalse post-metalmelange. Dit wordt duidelijk een set van extremen.

Jambinai gaat van heel kil en verstild naar dreigend en intens. Naast mij staan twee gasten die de halve merchstand van Amenra recent lijken te hebben leeggekocht (een patch, shirt én beanie ja? Die show in AB moet live wel heel goed zijn geweest). Het geluid van Jambinai is ergens vergelijkbaar met de beklemmende opbouw waar Amenra zo eng goed in is. Van gepingel op de geomungo doorvloeien naar volle blastbeats en grinden op gitaar zonder dat het echt vreemd klinkt, ik vind het knap. Het is overigens best spannend, niet alleen door ijle zang en sonische verrassingen, ik ben ook steeds op zoek waar al die vreemde geluiden toch vandaan komen. (TvdS)

Dälek op Le Guess Who?, foto Roy Wolters

Vampillia op Le Guess Who?, foto Roy Wolters

DÄLEK
Nadat de Japanse landgenoten van Vampillia ook een interessante, maar wat ons betreft iets minder geslaagde poging doen om black metal, prog, klassiek en orkestraal te verbinden, steken we de Grote Oceaan over. Uit Noord-Amerika komt Dälek om Le Guess Who? op hardcore underground hiphop te trakteren. Verhalen van Roadburn dit jaar en andere festivals die voor de bijl gingen, zijn hem vooruitgesneld en de verwachtingen zijn dan ook hoog. Hiphop op Roadburn? En op NMTH? Jazeker, de experimentele producties van de groep uit New Jersey zijn dermate duister, hard en overrompelend dat ze met gemak ‘cross-overen’ en menig publiek inpakken. Ook dB’s gaat er bijzonder hard op.

Gasten staan vooraan te bouncen met hoodies, jassen en rugzakken aan en één als een knipmes dansende gozer staat nu de monitor te bezweren… Naast die kerels staan allemaal vrouwen te dansen, dan wel nogal urban te bewegen. Mooie vibes vanavond in dB’s. Niettemin is het hiphop waar we naar kijken, maar wel bijzonder harde underground hiphop. Vocalist en producer MC Dälek weet zich geruggensteund door twee man: DJ rEk, die oldskool met platen en mengpaneel in de weer gaat, en producer Mike Manteca, die de elektronica aanbrengt. Er is ook ruimte voor een ‘instrumentaal’ intermezzo met het betere scratchwerk vs. stampende elektronica. De grote kleine man heeft de gave om die lines heel fijntjes sync op die beats te leggen en klapt er in datzelfde tempo op, en dat maakt het zo verrekte pakkend. Het is heel tof en opzwepend, maar doet ons ook best een beetje denken aan Mike Ladd (de spooky elektronica), Rob Sonic (de militante flow) en andere artiesten van het Definitive Jux label van El-P, a.k.a. de helft van Run The Jewels dat ook een referentie mag zijn. We krijgen nog een toegift met loodzware beats, scratches en een hypende sirene erdoor. Heerlijk. Wat Dälek doet is dan misschien niet revolutionair, maar komt wel knalhard binnen en het zijn dit soort buitenissige, genrehokjes-fuckende optredens die Le Guess Who? zo geweldig maken. (IG)

Zeal And Ardor @ LGW17 foto: Jelmer de Haas

ZEAL AND ARDOR
Het blijft een tof verhaal hoe Zeal and Ardor ontstond. Het soloproject van Zwitserse Amerikaan Manuel Gagneux kreeg op de website 4Chan suggesties om black metal en ‘nigger music’ te fuseren. Dat laatste heeft hij uiteindelijk vertaald naar Mississippi Delta-blues en het resultaat bleek verrassend goed te werken. Live heeft Gagneux gelukkig een drummer mee (op de plaat zijn de drums geprogrammeerd), verder een tweede gitarist, bassist en twee achtergrondzangers. Hoewel, achtergrond, op de drummer na staat de hele band op een strakke rij vooraan op het podium.

“We’re Zeal and Ardor and we’re just here to make some angry music if that’s ok.” Dat mag absoluut, De Helling gaat er ook bijzonder hard op. De twee back-up zangers chanten terwijl Gagneux zelf schreeuwt over de bombastische drums en scheurende gitaren. De overgangen zijn steeds vrij abrupt van rootsy groove naar voluit black metal blastbeats en striemende gitaarriffs. Bezwerende hymnes worden vervlochten met ijzingwekkende agressie en screams. Het is tof maar helaas voelt het toch een beetje als gimmick, zeker als je Zeal and Ardor al eens eerder zag. Een uit de hand gelopen sessie-dingetje, al lijkt het publiek in De Helling daar zeker geen last van te hebben. (TvdS)

Ben Frost @ LGW17 foto: Erik Luyten

BEN FROST
Op naar TivoliVredenburg dan maar weer voor Ben Frost. De Australische IJslander maakte zoveel indruk de vorige keer dat we Metz vanavond opofferen om hier bij te zijn in de Ronda. Daar is het jammer genoeg verre van druk. Frost staat eenzaam achter een tafel vol elektronica zijn kille, duistere wereld te bouwen. Het kraakt, zuigt en pulseert, maar we komen er maar matig in vandaag. Misschien is het de overdaad aan moeilijke elektronica die we al voor onze kiezen hebben gekregen. Om het toch een kans te geven kiezen we positie vlak voor het podium, waar onze broekspijpen wapperen van de bijzonder heftige bassen. Misschien is het gewoon te licht in de Ronda om ons er echt aan over te geven. Hoewel het heel knap is wat Ben Frost neerzet wil het vandaag niet helemaal landen. (TvdS)

ZONDAG

Pharmakon @ LGW17 foto: Erik Luyten

PHARMAKON
Na een Indiase chant-ervaring van de Sai Anantam Ashram Singers zoeken wij ons heil bij Pharmakon in Ekko. Holy shit, die gaat er direct hard op zeg. Na een noisy ambient intro worden we al snel aangevallen door rammende bassen, daar begint de dame in kwestie maniakaal en met vervormde stem overheen te schreeuwen, krijsen en gillen. Ook weer behoorlijk avant-garde en beklemmend dus. Veel pulserende bassen, niet per se dansbaar en zeker niet toegankelijk.

Nadat ze haar verzengende beats heeft aangezet verdwijnt Pharmakon regelmatig in het publiek om daar iemand in het gezicht te schreeuwen. Een spoor van handen in de lucht die achter haar de microfoonkabel begeleiden. Ze werkt er hard voor om het Ekko flink ongemakkelijk te maken. De zaal staat overigens wel goed vol en de mensen houden stug voet bij stuk. De pulserende rode lampen en bassen gecombineerd met striemende noise geven het gevoel als haringen in een ton vast te zitten in een duikboot waar alles hopeloos mis is. Er klinkt onweer, het geratel van helikopterwieken en stevige industrial. Wel een acquired taste dit, als je gezellig een bandje wil kijken moet je hier zeker niet zijn. Een schouwspel is het wel voor mensen met een wat dikkere huid. (TvdS)

12 hour dronefest @ LGW17 foto: Tim van Veen

12 HOUR DRONE FEST
In de loods van de Pastoefabriek kan er op zondag lekker worden gespaced, de hele dag staat in het teken van het ’12-hour drone fest’. Drones zijn lang aangehouden (grond)tonen en vinden hun oorsprong in de traditionele muziek zoals die van India en Schotland. Tegenwoordig wordt hier ook invulling aan gegeven, hetzij met heftige gitaren of elektronische soundscapes. Vanwege de naadloze overgang tussen de muzikanten, ontstaat er even een kleine ‘collaboratie’. De loods is perfect voor drones en trilt mee op de klanken van onder andere Ben Shemie, Surajit Das, Big Brave en Ashtoreth. Men ligt lekker op de grond te genieten van de geluiden die worden gecreëerd. De enkele regenbuien op het dak geven een mooie omlijsting aan de esoterische klanken. (TA)

Black Lips @ LGW foto: Tim van Veen

BLACK LIPS
Er klinken dreigende geluiden achter het gordijn, maar wanneer die opengaat vliegen de rollen wc-papier al snel om je oren, binnen enkele minuten zit het hele grid al onder. De catchy garagepunkband Black Lips komt heftig binnen. Zanger/bassist Jared Swilley beweert aan de acid te zitten. Of dat waar is of niet valt nog te betwijfelen, maar ondanks de goede start blijft de band vervolgens behoorlijk kabbelen. Vermakelijk zijn ze wel, die branieschoppers uit Atlanta. (TA)

Sun Ra Arkestra @ LGW17 foto: Jelmer de Haas

SUN RA ARKESTRA
“People of planet earth!” Zo komt het Sun Ra Arkestra binnen in de Ronda. De 93-jarige Marshall Allen leidt het grote, intergalactische gezelschap sinds 1993 en houdt zo de muziek van de iconische Sun Ra in leven. Het ene moment klinkt er een explosie aan geluid, maar dan heerst weer een serene rust. Met een gemiddelde leeftijd van 70, is de band nog verrassend vol energie en levendig. Allen blaast er nog manische solo’s uit, op zijn sax maar ook op zijn explosieve ‘electric wind instrument’. Tijdens het nummer Angels & Demons At Play, doet een oudgediende nog even een capoeira-achtige dans. Een karavaan van de blazerssectie trekt vervolgens het publiek door, de boodschap is er eentje van ‘unity’. Het Sun Ra Arkestra mag dan wel een van de oudste van het festival zijn, maar het laat wel de meeste ‘jonkies’ lichtjaren achter zich. (TA)

Meer foto’s van Roy Wolters uit dB’s in de galerij hieronder. Lees ook de verslagen van de LGW donderdag/vrijdag en van Le Mini Who?

Met Jambinais ijzersterke optreden – vorige maand – in de Groninger Vera nog vers in het geheugen, nu dan de release in het vizier van nieuwe langspeler A Hermitage. Naast verworven bekendheid binnen de wereldmuziek, winnen deze bijzondere Zuid-Koreaanse kruisbestuivers ook steeds meer terrein in harde(re) muziek-scenes. Goede bewijzen daarvoor zijn zo hun verschijningen op Into the Void in Leeuwarden (in 2015) en op het megagrote Hellfest in het Franse Clisson. Jambinai speelde uitgerekend op laatstgenoemde op de releasedatum van het nieuwe plaatwerk. Een betere promotie van band en album kon men zich haast niet wensen.

Door Jurgen de Raad

Na een EP-release in 2010 bracht eerste full-length Différance (2012) de band uit Seoul buiten de landsgrenzen. Er werd opgetreden in Europa en men deed het prestigieuze SXSW (South by Southwest) in het Amerikaanse Austin aan.

Jambinai combineert aanlokkelijk – met aardig unieke signatuur – post-rock, metal, noise en vleugen ambient met traditionele Koreaanse muziek. De tweesnarige haegum-viool, de sitar-achtige geomungo en fluitinstrument piri gaan een bezwerend en regelmatig experimenteel samenspel aan met gitaar, drums, bas en elektronische randapparatuur. Zang (in het Koreaans) is spaarzaam in de composities en dient eerder als aanvullend instrument bij het overwegend instrumentale materiaal.

Op A Hermitage worden pakkende melodie en groovende ritmiek prachtig ingevuld door afwisselend centrale en aanvullende vertolkingen van de traditionele instrumenten. Hun klankkleuren geven een fijn eigenaardige schwung aan de stijlencocktail; ze klinken ofwel dreigend en verbeten, dan wel zachtaardig en breekbaar. Het album overtuigt groots met dit instrumentarium. Het geeft mooie texturen – een bijzondere sfeerversterking – binnen de enerzijds meer rustige en anderzijds heftige delen die op de plaat zijn te horen.

Wardrobe en Echo of Creation zijn treffend voor de heftige kanten van Jambinai op dit album. De luidruchtige passages in deze tracks hebben een obstinate feel, die duidelijk benadrukt wordt door de traditionele instrumenten met hun scherp aanvoelende oriëntaalse sfeerklanken. De delen kolken in repeterende ritmes (soms met tribal-touch) en – vaak vol gitaarnoise zittende – bulderende geluidstapijten. Er lijkt daarbij geregeld iets instinctmatigs los te komen.

Jambinai raakt de gevoelige snaar in For Everything That You Lost. Een plechtig en sereen nummer dat één van de verfijnde momenten vormt op A Hermitage. Een fraai melancholische tendens dekt mogelijk de lading van de titel.

Abyss is misschien de iets zwakkere track op de plaat. Aanvankelijk mooi opgebouwd in een donkere ambiance, met de geomungo en de haegum. Respectievelijk bespeeld door Eun Young Kim en Bomi Kim, de ‘fijnbesnaarde’ dames in Jambinai. Eens temeer is het spel op de Koreaanse instrumenten een sterke troef: er wordt een knisperend spanningsveld aangebracht. Een ´predikend´ spoken word – een beetje aanvoelend als een rap – verhoogt de atmosfeer, maar gaat dan net iets te lang door. De spanning vloeit er ook weer wat mee weg. Abyss blijft zodoende in de beleving enigszins op de vlakte hangen.

Op Deus Benedicat Tini herpakken de Aziaten zich meer dan volledig. Ritualistisch bedwelmend, inclusief indringende piri (bespeelt door gitarist/zanger Ilwoo Lee, tevens hoofdcomponist in de band), dijt dit goed donkergekleurde nummer uit via heavy riffs. Het rituele aspect neemt zo een zwaarwichtige vorm aan, van Amenra-achtig kaliber.

Jambinai floreert op a Hermitage in een veelal sterke opbouw van de nummers. Met een centrale rol in de ontwikkelende spanning voor de oosterse instrumenten en de repeterende ritmes. Verder weten de Koreanen op uitgekookte wijze hun nummers rond één of maar enkele thema´s vorm te geven. Het dramatische The Mountain en het muzikaal met een Midden-Oosterse atmosfeer omgeven Naburak maken dat bijvoorbeeld ook goed duidelijk. Het collectief werkt in die thematiek nìet naar een meer afgebakende climax toe, zoals bij veel bands vaak te vinden rond het einde van een track. Nee, Jambinai bouwt spanningsmomenten af en aan op. De plaat verrast je daarin door regelmatig stukken mooi te laten broeien en soms zelfs een te verwachten explosie of climax achterwege te houden. Je wordt zeg maar aangenaam op het verkeerde been gezet.

They Keep Silence is de behoorlijk overrompelende slottrack. Ilwoo Lee liet zich bij het schrijven ervan inspireren door de ramp met de Zuid-Koreaanse veerboot Sewol, in 2014. Daarbij kwamen ruim 300 passagiers (vooral scholieren) om het leven. Evenals bij Deus Benedicat Tini nestelt het zich als een rituele happening in je hoofd, met puntige riffs plus dito ritmiek en de verbeten klanken van de traditionele instrumenten. Lee versterkt de beleving en mystieke lading door bevreemdend ´sjamanistisch´ geprevel. Jambinai laat met dit eindakkoord nog eens weten hoe fraai en uitdagend het samengaan van wereld- en westerse muziek kan zijn. Met A Hermitage heeft het Koreaanse gezelschap zijn bijzondere plek in het muzikale landschap verder toegeëigend. Niet alleen binnen de wereldmuziek, maar zeker ook in de werelden van post-rock, metal en (experimentele) noise.

A Hermitage is 17 juni uitgekomen via Bella Union. Je kan het album onder andere op Spotify beluisteren (hier beneden). Jambinai is deze zomer op de Europese podia te vinden. Ook in Nederland: 21 juli staan de Koreanen op Valkhof Festival in Nijmegen en 26 augustus wordt het Zomerparkfeest in Venlo aangedaan.

NMTH vs. Pinguin Radio: Nieuwe Muziek #15! Dit is in totaal méér dan elf uur (zevenhonderd vierenvijftig en tweederde seconden) speciaal door NMTH geselecteerde nieuwe muziek uit binnen- en buitenland, door ons de digitale ether ingestuurd voor de échte radio-experience. Gooi die slof erin! Zet de speaker op standje elf, laat die haren los en breek samen met ons de week in twee! Helemaal onderaan staat de playlist van vorige week, deze zal ná de herhaling wekelijks worden bijgetapt als een heerlijk vers bier.

Uitzending Pinguin On The Rocks:
Donderdag van 15:00 – 16:00 uur
Herhaling Pinguin On The Rocks:
Zondag van 19:00 – 20:00 uur

Ready? Go!

Dirty Fences – Colleen b:w Michael & The Slipper Tree

︎ Dirty Fences – ‘Colleen’
Dit is de tweede single die Dirty Fences dit jaar uitbrengt. ‘Colleen’ is de eerste helft van de Colleen b/w Michael & The Slipper Tree EP (mei). Prettige niet-al-teveel-aan-de-hand-zomerse-garage-pop.

︎ Santa Fé – ‘Daydreams’
Denk aan uitermate slackende dream- en psychpop uit Groningen met een loom doch sleazy randje. Nu ligt er een wederom uitermate relaxede EP op Purple Noise Record Club, met vijf nummers.

︎ Tamarin Desert – ‘Don’t You Know’
29 mei kwam deze uit, als deel van de Surf Lounge EP van de psychende Eindhovenaren.

︎ RHEA – ‘Never Out Of Sight’
Veelbelovend, vers geluid uit Gent. StuBru: “een vette groove en nog vettigere gitaren, maken de titanen van RHEA vuile rock according to the book. Bam!”

︎ Summer Cannibals – ‘Full Of It’
Het trio Summer Cannibals uit Portland, Oregon wordt aangevoerd door ene Jessica Boudreaux en maakt catchy post-grunge. Full of It kwam 27 mei 2016 uit op Kill Rock Stars via V2. In oktober maken ze hun opwachting in Europa en spelen ze in Nederland in ieder geval in Podium Asteriks, Mezz en V11.

︎ DeWolff – ‘Black Cat Woman’
‘Black Cat Woman’ kwam deze week voorbij in een fijne akoestische Cardinal Session, opgenomen in Hamburg met toetsenist Robin Piso op tweede gitaar. Vandaar de elektrische versie in de rebound. Van het laatste, sterke album Roux-Ga-Roux.

Sarabante – Poisenous Legacy

︎ Radio Moscow – ‘250 Miles’
‘250 Miles’ begint zo verraderlijk ingetogen, maar gaat dan, zoals het we het van Radio Moscow zo goed kennen en waarderen volle bak richting een psychblues-jam waar je JIMI en ‘Gdamn wat lekker’ tegen zegt. Van het live-album (Live In California) dat 8 juli verschijnt. De studioversie stond op het album Brain Cycles (2009).

︎ Jambinai – ‘They Keep Silence’
Zuid Koreaanse postrock! ‘They Keep Silence’ is de eerste single van A Hermitage, de plaat die 17 juni uitkomt op Bella Union.

︎ Sarabante – ‘A Day With No Sun To Rise’
10 juni komt Poisenous Legacy via Southern Lord. Dit is de tweede plaat van deze Griekse hardcore band, na het debuut Remnants uit 2011.

︎ DOOL – ‘Oweynagat’
‘Oweyganat’ was het eerste geluid van DOOL in haar nieuwe hoedanigheid en het tweede nummer dat ze afgelopen maand speelden op een zeer indrukwekkende Roadburn-showcase. The Devil’s Blood, GOLD, Malkovich en Elle Bandita bij elkaar gemengd.

Inter Arma – Paradise Gallows

︎ Hibakusha – ‘Incarnation’
De EP met dezelfde titel kwam eind oktober 2015 uit. Toen stonden ze afgelopen weekend ineens op het Buma ROCKS! showcase podium van FortaRock.

︎ Inter Arma – ‘The Paradise Gallows’
8 juli komt Paradise Gallows uit op Relapse Records. Dit is de titeltrack.

︎ Cough – ‘The Wounding Hours’
Richmond sludgey doomers Cough hebben 3 juni op Relapse Records de nieuwe They Still Pray uitgebracht, waarvan deze track een hele dikke voorproef was. Overigens ook de eerste studioplaat sinds 2010.

Your Highness op Into The Void 2015, foto Oscar Anjewierden

Welkom bij weer een nieuwe editie van deze nu wel erg onregelmatig verschijnende rubriek. Mea culpa. Meevaller is dat je daardoor wel extra veel muziek voorgeschoteld krijgt. Niet alleen nieuwe, want die clip en livesong van Iggy mochten we je niet onthouden. Verder gaan we best wel hard op nieuw spul van onder meer Dopethrone, Your Highness, Slow Season, Slomatics, Cough, Castle, GOAT, Kvelertak, The Melvins, Nothing, Electric Citizen, Ghold, Jambinai (Koreaanse post-rockers deliveren het ook op plaat) en Popronde-acts Storksky, Magnetic Spacemen en Yokocola. Vers Nederlands spul van Radar Men From The Moon, The Black Cult en March. En wat te denken aan de eerste clip van die GGU:LL plaat, waarin de Tilburgse doomers ondersteund worden door Farida Lemouchi. En nog veel meer uiteraard.

Nieuw: een sectie voor Popronde-bands, het rondreizende festivals waar we immers 27 acts voor selecteerden en vaak naar vooruit zullen blikken. En reken maar dat die muziek voor je aan het bereiden zijn.

Uiteraard weer een selectie van Thomas Harteveld. We hebben ook een erg dik Belgisch hoekje, al zeggen we het zelf, en dan zitten de platen van Your Highness en Rhea daar nog niets eens in. Geen Roadburn-hoek meer natuurlijk…, volgend jaar weer, maar je zou gek zijn als je die verse mep audiosets niet zou checken.

Luister donderdag om 15.00 en zondag om 19.00 naar een selectie op NMTH op Pinguin Radio on the Rocks. Laatste playlist hierrrr en check die uitdijende Spotify-playlist!

Uitzending Pinguin On The Rocks:
Donderdag van 15:00 – 16:00 uur
Herhaling Pinguin On The Rocks:
Zondag van 19:00 – 20:00 uur

Die uitzending is gebaseerd op deze rubriek Hier is nieuwe muziek van… en zo vind je hier veel nieuwe muziek, die we ook op Pinguin Radio gaan draaien! Niet alles, want daarvoor is hier veel te veel muziek en bovendien zijn veel verzamelde (pre-) streams nog niet op mp3 verkrijgbaar en daarmee draaibaar.

Check onze categorie ‘New Music’ voor meer nieuwe clips en tracks.

IGGY POP – SUNDAY (VIDEO)
Napret voor memsen die vorige week bij het werkelijk magistrale concert van Iggy & co in de HMH waren. En voor iedereen die er niet bij was trouwens ook; de nieuwe clip van Iggy! En vooruit: Hierbij nog een take van Lust For Life bij Later… with Jools Holland op BBC Two.

KVELERTAK – SVARTMESSE/HEKSEBRANN (TRACKS)
Elke paar dagen weer eentje: De tracks van Kvelertaks album Nattesferd bleven maar op ons afkomen. Heksebrann zorgt weer voor een fijne portie dikke Noorse rock, prog en heavy metal in een epische track van 9 minuten, waar geen cleane vocalen aan te pas komen. Svartmesse is wat bondiger en black metal dan we van de Noren gewend zijn, je kunt ook zeggen: minder intro, meer punch. De derde plaat is 13 mei uitgekomen via Roadrunner Records. Nu nog hopen dat die tour met Mutoid Man/Torche ook Europa aandoet. Voorlopig zijn alleen Hellfest, Hurricane en Roskilde bevestigd. Lees hier meer.

De hele plaat streamt bij Rolling Stone, inclusief een track-by-track uitleg en je luistert ‘m ook op Spotify:

SLOW SEASON – Y’WANNA (TRACK)
US heavy rockers Slow Season komen op 6 juli met derde album Westing op Riding Easy Records. Net voor ze aan een lange Noord-Amerikaanse tournee beginnen is hier de eerst track Y’Wanna. En die is goddelijk! The Obelisk weet meer.

GOAT – I SING IN SILENCE (VIDEO)
Zweedse psych-tovenaars GOAT hebben een nieuwe video gefabriceerd voor ‘I Sing In Silence’. De track vormt de A-kant van de aanstaande 7″ op Rocket Recordings/Sub Pop. Live: 11 juni op Eindhoven Psych Lab, 9 juli op het Luikse Les Ardentes Festival en 10 juli op het Cactus Festival in Gent.

JAMBINAI – THEY KEEP SILENCE (VIDEO)
Zuid-Koreanen lieten het weer zien in Vera en ze laten je hier ook een eerste song van het aanstaande album horen. A Hermitage wordt uigebracht door Bella Union/PIAS op 17 juni 2016.

GGU:LL – HET SMERIGE KLEED VAN DE ZIEL (VIDEO)
Eerste video van de net verschenen (en net op Incubate gepresenteerde) debuutplaat van GGU:LL. Extra troef in “Het Smerige Kleed Van De Ziel” (beste tracktitel van 2016 vast) is de zang van Farida Lemouchi. Album “Dwaling” van de Tilburgse doomers is op cd en lp uit op Ván Records en binnenkort op cassette via Tartarus records.

DOPETHRONE / FISTER – “HOST/THE FAILURE” (SPLIT)
Heel dik sludgende split op Riff Dealer Records, geafficheerd als ‘The last thing you’ll ever hear’… Dopethrone staat sowieso voor de vettere, smerig riffende en zwaar groovende doom en sludge en nu bundelt de band uit Montreal, Canada de krachten met Amerikaanse collega doomers Fister. De Europese tournee doet naast Hellfest en Stoned From The Underground in ieder geval ook Arnhem (23 juni), Amsterdam (6 juli) en Rodeo Fest Antwerpen (30 juli) aan. Gratis te downen op Bandcamp.

COUGH – THE WOUNDING HOURS (TRACK)
Zwaaaaarrrrrrrr ok deze zesenhalve minuut durende trip van Cough. Voorbode van het eerste album in vijf jaar, diat nota bene geproduceerd is door Electric Wizard’s Jus Oborn en opgenomen door Oborn en Windhand’s Garrett Morris. Still They Pray staat voor ‘monolithic cosmic doom die je van de hoogste wanhoop naar de diepste afgrond voert.’ Bring. It. On.

YOUR HIGHNESS – THE QUIETUS (ALBUM)
Eén nummer duurt The Quietus slechts, maar wat voor een… Wat je ook doet vandaag… ga er even voor zitten en luister naar het album van de Antwerpse stonersludgers van Your Highness, die The Quietus gisteren in Muziekcentrum TRIX presenteerden. Kolere, wat bruut gezongen ook weer. Tijd voor een nieuwe Nederlandse show heren.

CASTLE – FLASH OF THE PENTAGRAM (TRACK)
Wat is dat dan, de Amerikaanse Death Alley? Inderdaad dikke referentie, wel mindere zang, maar ook nog een tweede vrouwenstem erbij (a la Windhand) en we diggen Castle zeker. 12 juli brengt dit duo uit San Francisco de vierde plaat Welcome To The Graveyard uit op Ván Records. Doom met een dikke lik 70s riffrock.

THE MELVINS – I WANT TO TELL YOU (BEATLES COVER)
Bijna tijd voor (the) Melvins’ nieuwe album Basses Loaded (3 juni) en daarvan hoor je nu de The Beatles cover I Want To Tell You. Op 6 juni staat de Amerikaanse band in Paradiso. Luister bij Wall Street Journal.

RADAR MEN FROM THE MOON – MASKED DISOBEDIENCE (TRACK)
Het Eindhovense Radar Men From The Moon komt binnenkort met het album Subversive II op het al even geweldige Fuzz Club Records. Check die eerste single “Masked Disobedience” dan met die extatische mix van kraut en elektronica. Hooked again. Meer op Ehv Psych Lab bovendien.

NIEUW: DE POPRONDE-HOEK
We maakten net onze 27-tallige Popronde-selectie bekend en dus alle reden voor een Popronde-hoekje in deze rubriek.

STORKSKY – ‘SABOTEUR’ (VIDEO)
Had je al gezien op NMTH natuurlijk die nieuwe Saboteur video. Prachtproject van zanger-gitarist Michiel Claessen met de drummers van onder meer De Staat, Automatic Sam en Triggerfinger (!). 27 mei komt de EP uit.

YOKOCOLA – MONEY MAKES THE WORLD GO WRONG (VIDEO)
Het duisterste snoepje uit Roffadam heet Yokocola. Even intrigerende als verdwazende psych-post-punk en hier met een nieuwe video met alvast een hele geslaagde titel. Gemaakt met deze gratis Video Star-app: //VideoStarApp.com/FREE

MAGNETIC SPACEMEN – YOUTH GLORY (VIDEO)
Een van de tofste bands in de Popronde-selectie is Magnetic Spacemen, congrats guys! Naast die najaarstour hebben de garagerockers uit Tuk (Ov.) ook nog o.a. Pedro Pico Pop, MadNes Festival, Rosrock, Stonerock, Fields of Joy en Dicky Woodstock op de agenda staan. En ze hebben dus een nieuwe single, met geinig clipje. ‘Youth Glory’ is meteen de eerste track van het debuutalbum, dat in september moet volgen.

THE FIRE HARVEST – SINGING, DANCING, DRINKING (ALBUM)
Zeer deviant die slowcore van het Utrechtse The Firse Harvest. Bloedjemooi ook en ergens tussen Nick Drake en de folknoir van een Wovenhand breekt dit vele harten. Langspeler ‘Singing, Dancing Drinking’ is net uit op Subroutine/Snowstar/Sinnbus Records.

STILLWAVE – THE HEIM EP
Stillwave uit Utrecht mailt de nieuwe EP. Fraaie shoegaze noise en post met donkere zang. Na een stel singles ligt nu The Heim EP er, gepresenteerd in EKKO, en er is alle reden die een zwengel te geven. Geproduceerd door Martijn Groeneveld, mastering door Darius van Helfteren.

SAMAVAYO – DAKOTA (ALBUM)
Heavy Berlin rockers die we je al middels dikke tracks Overrun en Cross The Line en op Pinguin On The Rocks voorstelden. Vijfde plaat Dakota is net (6 mei) uit op Setalight Records en wij gaan hard op dermate vettige stonerrock.

SLOMATICS – ELECTRIC BREATH (VIDEO)
Reken altijd op The Obelisk voor dikke muziek. Zo kregen we dus ook de nieuwe Slomatics mee. Fuck yes zeg… Electric Breath gaat er diep, hard en ziek op. De track staat op het album Future Echo Returns, dat in september uitkomt via Black Bow Records.

NOTHING – TIRED OF TOMORROW (ALBUM)
Nothings tweede langspeler Tired Of Tomorrow refereert wederom nadrukkelijk aan Smashing Pumpkins en nineties grunge. De band uit Philadelphia licht daar de juiste ingrediënten uit: noisy gitaarwerk, meeslepende zanglijnen, samenzang en die overheersende groove, die beide platen net zo verslavend maakt als Punpkins’ meesterlijke Siamese Dream. Zet Nothing niet weg als copycats: de band heeft meer in huis op deze plaat. Lees de review hier. Tired Of Tomorrow komt 13 mei uit op Relapse Records. De groep zit tot en met 30 juli in een uitgebreide Noord-Amerikaanse tour en het wachten is op meer Europese data. Lowlands en Pukkelpop opgelet!

GHOLD – BLUD (TRACK)
Ghold gaat niet voor de subtiliteitsprijs en gelukkig maar. Grove Londense sludge heeft daar natuurlijk ook geen baat bij. Dit is de tweede song van derde langspeler PYR die deze maand via Ritual Productions verschijnt.

MARCH – “ILLUSIVE PARADISE” (VIDEO)
Daar zijn de Bredase punkrockers van March weer met een nieuw pareltje en een verse video erbij. Album Stay Put komt 3 juni uit op White Russian Records.

LIMESTONE WHALE – TALE OF THE SNOW CHILD (TRACK)
Jawohl! Heavy psych und classic hardrock aus Bayern! Limestone Whale dus. Die net het nummer “Tale of the Snow Child” van het self-titled debuutalbum loslieten. Doorklikken levert je ook nog de track Paralyzed In Paradise op.

SPEEDY ORTIZ – DEATH NOTE (TRACK)
Heerlijke punkpoppy US band met weer een catchy track. Death Note staat op Speedy Ortiz’ “Foiled Again” EP, die 3 juni verschijnt op Carpark Records.

TWIN PEAKS – BUTTERFLY (VIDEO)
Papapapapapaaaaa. US garageband met een nieuwe video! ‘Butterfly’ is meteen de eerste single van het nieuwe album ‘Down In Heaven’ dat net uit is.

BELGIE HOEK
FUTURE OLD PEOPLE ARE WIZARDS – MAN WITH BRICKS (VIDEO)
Eerste single van het volgende FOPAW album, dat 16 september uit moet komen op Zeal Records en een geslaagde, gevarieerde affaire die u aanvankelijk op het verkeerde been zet.

THE K. – BURNING PATTERN ETIQUETTE (ALBUM)
Helaas moesten ze Incubate afzeggen, maar jij wil die intense Vlaamse noiseplaat van The K. zeker horen.

THE SORE LOSERS – EMILY (VIDEO)
The Sore Losers, onlangs nog op ons Life I Live podium en dit jaar op Pinkpop, hebben een nieuwe single. Studio Brussel Hot Shot ‘Emily’ heeft ook een video meegekregen. Voor fans is ook een opname live @ Ancienne Belgique 2016 beschikbaar als gratis download.

PIQUET – HANDWERK/INPUT UITGESCHAKELD
Belgisch hoekje compleet met Piquet, een straf orkest uit Hasselt dat volgende week de 7″ uitbrengt. Handwerk/Input Uitgeschakeld staat al wel op Spotify en is net gedoopt in de Charlatan in Gent.

PAWS – GONE SO LONG (TRACK)
Na No Grace komt PAWS uit Glasgow met Gone So Long, weer een sterke track van het aanstaande album, dat Fat Cat Records uitbrengt. No Grace verschijnt op 17 juni en biedt de betere meeslepende noiserock/punk.

CHRIS ROBINSON BROTHERHOOD – NARCISSUS SOAKING WET (TRACK)
Kent u Chris Robinson nog? Is dat niet die meneer van the Black Crowes? Jazeker wel, en al even (2011) solo met de Chris Robinson Brotherhood, waarmee hij ons land regelmatig op ‘An Evening with…’ concerten trakteert. De Amerikaanse bluesrockers komen 29 juli met vierde plaat ‘Anyway You Love, We Know How You Feel’ en hier is een funky en rootsy voorproefje.

THE BLACK CULT – OLDER (VIDEO)
Nieuwe video van de garage-blagen van The Black Cult, geschoten door Peter Buikema. Older stamt van het onlang verschenen, sterke debuutalbum.

ELECTRIC CITIZEN – HIGHER TIME (ALBUM)
Hele plaat van Electric Citizen is los! De vierkoppige doom/rock ’n roll-band uit Ohio tourt nu met Wolfmother en onderscheidt zich door de heldere vocalen van frontvrouw Laura Dolan. Higher Time komt 6 mei uit op RidingEasy Records en is gemixt door Black Keys’ engineer Collin Dupuis in Dan Auerbachs Easy Eye Studio in Nashville. Op Bandcamp bestel je die plaat en hoor je vast drie nummers. Voor de volledige Higher Time experience ga je naar Spotify.

LESS WIN – RITUALS (VIDEO)
Vorige week lieten we je Bury The Heart horen, nu zijn de Denen van Less Win terug met Rituals en een video, geregiseerd door Emma Acs. De Kopenhaagse post-punkers/noisers bouwen op naar de release van debuutplaat Trust, die 17 juni verschijnt via The Big Oil Recording Company. Less Win speelt in juli in Vera (16e), Studio K (17e) en de 18e op het Valkhof Festival.

‘BANG YOUR RADIO’ HARTEVELDS HOEKJE

RHEA – EVERYTHING YOU NEED (TRACK)
Vaste gasten op de playlist van Studio Brussel en heavy finalist in StuBru’s talentenpool Nieuwe Lichting (zie dit live-filmpje): Het vijfkoppige Rhea bestaat pas sinds oktober 2015 en gaat inmiddels ook volle bak voor Humo’s Rock Rally 2016. Kan niet lang duren eer de Gentenaren in Nederland geraken, ze hebben vast de bandwedstrijd van Baroeg gewonnen en staat zo 10 september op de Talent Stage van Baroeg Open Air. Hier is nieuwe single Everything You Need.

GO!ZILLA – GAMBLING WITH THE CROCODILE (TRACK)
Wel erg lekkere catchy garagerocker van Go!Zilla. Italian psychedelic fuzzPunk ftw! Dit is de b-kant van de single ‘Pollution’, die op limited edition picture disc 7″ uit is. Nummer stamt van laatste album ‘Sinking In Your Sea’ (april 2015 op Stolen Body Records).

DUNE RATS – BULLSHIT (VIDEO)
Eerste single van het tweede album van het Australische trio ‘hyperactive stoner cunts’. Dune Rats dus. Goed feestje ook zeg, no bullshit.

PRETTY VICIOUS – CAVE SONG (VIDEO)
Garage met Arctic Monkeys zang, afkomstig van de gelijknamige EP.

THE COSMICS – JOHNNY (VIDEO)
Garagepunk uit Birmingham, met grrrlpunk-zang van Erin Grace.

ROUND EYE – BILLY (VIDEO)
Een punkband uit China is sowieso +3 natuurlijk. De leden van Round Eye wonen inmiddels elders en voelen de knoet van Xi Jinping wat minder. Opvallend – doch niet minder terecht – dat ze juist Amerikaanse rechtsextremisme en paranoia op de korrel nemen. Dangerous Minds zoemt in.

BLUE CRIME LIVE IN 3VOOR12 RADIO
Ja! Moooooiii ja. De Amsterdammers zijn inmiddels terug van de Europese (Italiaanse tournee, maar gingen eerst bij 3voor12 Radio langs. Inmiddels staat een Noord-Amerikaanse tour op stapel!

THE CHIKITAS – WRONG MOTEL (ALBUM)
Die Zwitserse noisepunk grrrls The Chikitas, die we tipten voor Eurosonic, zijn nu klaar met de hele plaat. Je luistert Wrong Motel natuurlijk in deze rubriek. Lynn Maring (zang en gitaar) en drummer Saskia Fuertes uit Genève zijn op een missie en ook op die derde langspeler bewapend met vlijmscherpe, gierende noisepunk.

HYPNO5E – SOUTH SHORE – BLIND MAN’S EYE (VIDEO)
Lieten we je eerder al het album Shores Of The Abstract Line als eerste horen, nu is Hypno5e terug met een video voor tweeluik South Shore – Blind Man’s Eye. De filmische progmetal van de Fransen verdient ook passende visuele begeleiding en deze minifilm van een kwartier doet het zeker recht.

SLOW WORRIES – S/T (12″)
Dwarse indie en noiserock van een Amsterdamse band met leden uit Dusty Blinds, New XY, Blue Crime en Bombay? Yup, kan haast niet misgaan met Slow Worries zou je zeggen en dat doet het dan ook niet. Sterker: Vijf tracks lang gaat het erg goed met de band, die ook aan nineties rock, post-hardcore en bands als Fugazi, Sonic Youth en dichterbij huis Space Siren refereert. Na eerder twee tracks ligt er nu een debuut-EP via De Graanrepubliek en twee Duitse labels. Check en bestel Slow Worries vooral via Bandcamp.

HÄXXAN – RODION (7″ EP)
Onze favoriete Israeli’s zijn terug! En ditmaal heeft Häxxan de 7″EP Rodion voor je. Denk aan fuzzy psych/garage van de lizards of Tel Aviv. Release in samenwerking met Geertuida.

SVVAMP – BURNING DOWN (TRACK)
Meer Easy riding met RidingEasy Records’ nieuwste aanwinst SVVAMP. Het Zweedse trio laat je meteen de track Burning Down horen, een fijne psychedelische rock ’n roll-trip van nog geen 4 minuten. De heavy psych sound heeft sporen van Cream, Thin Lizzy, CCR, Blue Cheer en Crazy Horse en de langspeler komt 26 augustus uit op RidingEasy Records.

CHOCO – HELMS DEEP (VIDEO)
Poeh geen gekke psychedelische stonerdoom van eigen bodem zeg. Leiden zelfs. Niet helemaal vreemd, want het betreft de ex-zanger/bassist van Toner Low met twee leden van Dr. Dynamite (hence the electronics). “Helms Deep” staat op de plaat “Killing Time” (oktober 2015), die je op Bandcamp vindt en bestelt.

SEEDS OF MARY – FREAKSHOW (VIDEO)
Heavy rock uit la France met referenties aan Alice in Chains, Black Label Society, Led Zeppelin en Guns N’ Roses. Seeds Of Mary heeft net het tweede album ‘Choose Your Lie’ uit en de nineties rockers/grungers hebben nu een video bij “Freakshow”. Album te bestellen en streamen op de Bandcamp.

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Twee jaar geleden was het publiek behoorlijk enthousiast over de verrichtingen van dit Zuid-Koreaanse gezelschap in het Groninger poppodium. Het concert eindigde op de vierde plek in de jaarlijkse Vera poll. Los van de eventuele waarde van lijstjes mag Jambinai zeker gezien worden als een bijzondere band die dito optredens kan neerzetten. En in de aanloop naar het volgende maand (officieel) uit te komen nieuwe album Hermitage – deze avond bij de merch al verkrijgbaar op cd en vinyl – is de nieuwsgierigheid meer dan geprikkeld naar wat de Aziaten weer in Vera gaan brengen.

Tekst Jurgen de Raad, foto’s Jan Westerhof

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Het in 2009 in Seoul opgerichte Jambinai slaat een interessante brug tussen traditionele Koreaanse en westerse muziek. In het geval van de band levert dat een zinderende mix op, voorzien van een goede heavy rand. In de samenkomst van gitaar, bas en drums met traditionele instrumenten goochelen de Koreanen met het arsenaal post-rock, jazzy noise, ambient, elektronica en metal met grindcore trekken. Temidden van de stijlenmix geeft het traditionele instrumentarium van de haegeum (een tweesnarige viool), de piri (een rietblaasinstrument) en de indrukwekkende geomungo (groot en langwerpig snaarinstrument, wat vergelijkbaar met de sitar) Jambinai´s muzikale smeltkroes een geheel eigen lading mee. Live wordt de kern van de band – bestaande uit oprichters Ilwoo Lee (gitaar, piri) en de frêle, charmant ogende dames Bomi Kim (haegum) en Eun Young Kim (geomungo) – aangevuld met een drummer en een bassist. Behalve natuurlijk de drummer, speelt ook de rest van Jambinai steevast zittend.

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Een bezoeker geeft aan dat het optreden van twee jaar terug wel een smetplek kende door de overheersend versterkte basdrum. De geluidsweergave is nu in ieder geval prima in orde. Voor Jambinai niet bepaald onbelangrijk, gezien de vaak gelaagde opbouw van hun muziek. De band put deze avond vooral uit materiaal afkomstig van langspeeldebuut Différance (2012) en uiteraard van het binnenkort te verschijnen Hermitage. De nummers zijn overwegend instrumentaal, hier en daar opgeluisterd met zang van voornamelijk Lee en soms Kim.

Het kent allemaal een grote intensiteit wat de Koreanen brengen. De nummers zijn meeslepend en doen regelmatig filmisch aan. Er wordt toegewerkt naar geweldige climaxen waarbij – veelal laagsgewijs ingebracht – innemende melodieën en meest repetitieve, hoekige ritmiek een centrale rol spelen. De mystieke en vaak vervreemdende klanken van de oosterse instrumenten zorgen in het geheel voor de kers op de taart. De klanken geven ook een grote organische feel aan het materiaal van Jambinai.

De dynamiek van de band is ronduit fascinerend. Op het ene moment word je in luidruchtige, metal getinte delen – vol experimentele noise en zwaar mokerend drumwerk – van je sokken geblazen. Dan weer daalt fraaie sereniteit op je neer: dromerige ambient laat je meedeinen op verfijnde melodielijnen (van vooral gitaar en piri) en subtiele, weids klinkende elektronica en effecten. Nog weleens teder en breekbaar. De toehoorders zijn duidelijk onder de indruk. Van mogelijk geroezemoes is op die momenten dan ook geen sprake, band en publiek zitten prettig in dezelfde beleving.

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Meerdere nummers benadrukken sterk de atmosferische rollen van het traditionele instrumentarium. Het spel van Kim op de geomungo is vaak bepalend in de dreigende en inpalmende opbouw, die menig track kenmerkt. Ze speelt scherpe, indringende noten of benadert haar instrument op een percussieve en ritmische manier. Haegum en piri staan garant voor verdere bezweringen. Bomi Kim laat daarbij haar haegum ook met grote regelmaat heerlijk sinister klinken. Nummers als Time of Extinction en They Keep Silence zijn in deze prachtige hoogtepunten, waarin de geschetste rollen van de genoemde instrumenten erg fraai zijn.

De bescheiden en vriendelijke Koreanen nemen afscheid met het adembenemend mooie en meevoerende Connection. Een track met een wonderschoon repeterend thema, die in zijn opzet doet denken aan het werk van minimal music grootheid Phillip Glass.

Jambinai’s set was met ongeveer 75 minuten misschien iets aan de korte kant. Een avontuurlijk kruisbestuivende set als deze had gerust nog wat langer mogen duren. Het redelijke aantal aanwezigen genoot echter volop van deze creatieve en eigenzinnige meesters van hard en zacht. Misschien weer een hoge notering in de Vera poll.? Wie zal het zeggen, het jaar is nog lang.

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Jambinai in Vera, foto Jan Westerhof

Jambinai // Foto bron: //www.festivalinfo.nl/artist/82335/Jambinai

Voetbal en rockmuziek. Doom en rock ’n roll. Vreemde Zuid Koreaanse instrumenten. Bij ons kan het allemaal door één deur. Lees hieronder alles over waar jij de komende zeven dagen deze bijzondere levende muziek kan gaan horen.

Meer heavy, alternatieve concerten? Check onze live calendar!

★ SoccerRocker // 21.05, Amsterdam
Potje voetbal, stroop die broek omhoog en laat die witte benen zegevieren, tien bands, twee zalen. Ooit bedacht door een groep vrienden “uit een typisch Amsterdams amateurvoetbalteam (…) De linksback van dit team zat in The Skidmarks, de spits in de Sylvester Stallonies en de voorstopper zat in een band waarvan we de naam inmiddels al vergeten zijn.” Zo geschiedde. Dit is alweer de zesde editie en op het menu staat: zZz, Beans & Fatback, Breaking Levees, The Timeflies, Fuz, Rectum Raiders, Gallowstreet Brassband, Iguana Death Cult en Mozes and the Firstborn. Zoals gezegd: twee podia. Voetbal en muziek wisselen elkaar af zodat iedereen alles kan meemaken. Nu nog een schietgebed voor de weergoden! En gaan.

zZz:

★ Jambinai 잠비나이 // 18.05, Ancienne Belgique – 19.05, Vera – 20.05, Paard van Troje
Een aandachtig lees- en luisteraar valt wellicht op dat dit Zuid-Koreaanse postrock drietal begin vorige week voorbij kwam in onze NMTH vs. Pinguin Radio: Nieuwe Muziek aflevering (hier te luisteren). Wat maakt Jambinai zo bijzonder? Onder andere het brede scala aan traditioneel Zuid Koreaans instrumentarium: piri (rietblaas instrument), haegeum (tweesnarige viool), geomungo (te vergelijken met de sitar). 17 juni komt de tweede plaat A Hermitage uit op Bella Union/PIAS, en deze mei-tour is de presentatie daarvan.

‘They Keep Silence’:

★ SUUNS // 20.05, Melkweg – 22.05, La Botanique
Ook SUUNS is niet zo gek lang geleden voorbij gekomen in ons wekelijks Pinguin Radio-uur (check). Canadese indie-noir! 15 april kwam Hold/Still uit op Secretly Canadian, dus concertgangers mogen terecht verwachten nieuw materiaal te horen. Over onderstaande track ‘Brainwash’ zegt drummer Liam O’Neill: “it’s a very soft, lyrical guitar song, existing alongside extremely aggressive and sparse drum textures. It inhabits these two worlds at the same time.” Het is dit samenspel van hard en zacht dat typerend is voor SUUNS. Minimalistisch en daardoor ingrijpend. Je spreekt het trouwens uit als ‘soons’ en het schijnt ‘zeroes’ te betekenen in het Thais.

‘Brainwash’, track nummer zeven van Hold/Still:

★ Sólstafir // 16.05, Patronaat
Het IJslandse Sólstafir maakte in 2014 met de plaat Ótta een dappere, fraaie overstap van black-metal naar… iets anders. Postmetal? Atmosferisch, melancholisch, onheilspellend en melodieus. 16 mei gaat deze plaat in haar volledigheid worden gespeeld, begeleid door een orkest van strijkers en een piano. Alsof dat niet bijzonder genoeg was komt daarbovenop nóg een set van een uur waarin ze gehoor geven aan ouder materiaal.

‘Miðaftann’:

★ Conan & Samothrace // 18.05, Gebr de Nobel
Doom! Conan en Samothrace gaan samen op mini-tour en deze show in Leiden is de komende tijd de laatste kans om Conan te zien, voor ze met Weedeater naar Australië gaan en in augustus op het legendarische Tsjechische Brutal Assault staan. Naar aanleiding van de verpletterende show van Conan op Incubate zeggen we: G A A N ! 29 januari kwam de vierde plaat Revengeance uit op Napalm Records, waarover zanger en gitarist Jon Davis het volgende zegt: “We’re still going to be that heavy, slow, low thing. But we wanted to prove that we’re capable of being a bit more than that. We can definitely hold our own against the heavy metal bands; maybe we can show them what “heavy” actually means…” Samothrace uit Seattle: epische doom! 2016 is voor Samothrace nu al een bewogen jaar met het vertrek van bassist Dylan Desmond (vervangen door Un bassist Monte McCleery) en het gerucht gaat dat ze na thuiskomst van plan zijn te werken aan een nieuwe plaat.

Conan:

Meer concerten? Check ook onze live calendar!

NMTH vs. Pinguin Radio: Nieuwe Muziek #11: één uur vol met speciaal door NMTH geselecteerde nieuwe muziek uit binnen- en buitenland, door ons de digitale ether ingestuurd voor de échte radio-experience! Dat zijn 300 minuten! Dat zijn 180.000 seconden! Gooi die slof erin! Zet de speaker op standje elf, laat die haren los en breek samen met ons de week in twee! Helemaal onderaan staat de playlist van vorige week, deze zal ná de herhaling wekelijks worden bijgetapt als een heerlijk vers bier.

Uitzending Pinguin On The Rocks:
Donderdag van 15:00 – 16:00 uur
Herhaling Pinguin On The Rocks:
Zondag van 19:00 – 20:00 uur

Ready? Go!

Jambinai – A Hermitage

︎ Jambinai – ‘They Keep Silence’
Zuid Koreaanse postrock! ‘They Keep Silence’ is de eerste single van A Hermitage, de plaat die 17 juni uitkomt op Bella Union.

︎ Samavayo – ‘Dakota’
Dit is de titeltrack van de vijfde plaat Dakota, 6 mei uit via Setalight Records. Stonerrock uit Berlijn.

︎ Bartek – ‘Beach’
Amsterdamse slackerrock. Dit is het eerste geluid van de eerste LP, later dit jaar verwacht.

︎ Nothing – ‘The Dead Are Dumb’
Wat ooit begon als een Philly hardcore band, heeft zich nu vredig genesteld in de shoegaze scene. Deze track komt van Tired of Tomorrow, 13 mei verwacht via Relapse Records.

︎ Storksky – ‘Saboteur’
Saboteur is afkomstig van de EP ‘Storksky’ die via het eigen label en in samenwerking met PIAS en Rough Trade op 27 mei verschijnt.

︎ Bombay – ‘Bleach’
De plaat Show Your Teeth kwam begin dit jaar uit op V2 Records. ‘Bleach’ is hiervan de nieuwste single.

Electric Citizen – Higher Time

︎ Future Old People Are Wizards – ‘Man with Bricks’
De gelijknamige plaat komt 16 september pas uit (Zeal Records), en dit is de eerste voorproef. Zelf noemen zij het: adult oriented rock. Uit Gent.

︎ St. Tropez – ‘I Wanna Live in St. Tropez’
Deze Amsterdamse garagerockers (the band formerly known as… GBTTZ) brengen eind augustus pas de titelloze debuutplaat uit. Na een geruchtmakende EP, bizar veel shows en een paar prachtige clips, ligt er nu deze nieuwe single.

︎ Electric Citizen – ‘Misery Keeper’
Desertrock uit Ohio! ‘Misery Keeper’ komt van de plaat Higher Time, die op 13 mei uitkomt op RidingEasy Records.

Less Win – Trust

︎ Less Win – ‘Bury The Heart’
Dit drietal uit Kopenhagen brengt 17 juni Trust uit, op The Big Oil Recording Company. ‘Bury The Heart’ is hiervan de eerste single.

︎ The Chikitas – ‘I Wish You Mine’
‘I Wish You Mine’ is de openingstrack van Wrong Motel, op 15 april uitgebracht. Het Zwitserse garageduo was op Eurosonic te zien.

︎ So Pitted – ‘Rot in Hell’
Deze Seattle punks kwamen 19 februari op de proppen met Neo, op Sub Pop Records. ‘Rot In Hell’ is nummer negen van de elf tracks.

Into The Void vindt zaterdag 24 oktober plaats in het fonkelnieuwe poppodium Neushoorn te Leeuwarden. Never Mind The Hype doet verslag.